PLUS
08/02/1981: Πέρασαν κιόλας 43 ολόκληρα χρόνια από εκείνη την αποφράδα ημέρα που βύθισε στην θλίψη ολόκληρη την Ελλάδα. Μαυρίλα. Θλίψη. Στεναχώρια. Μερικές από τις λέξεις που περιγράφουν εκείνη τη μαύρη στιγμή. Βέβαια ούτε οι λέξεις δεν είναι αρκετά δυνατές ώστε να αντέξουν τέτοιο βάρος. Πρόκειται για την ημέρα που έμεινε στην ιστορία για την τραγωδία της Θύρας 7 και τον άδικο χαμό 21 ανθρώπων, που έδωσαν τη ζωή τους για την αγαπημένη τους ομάδα. Ο καιρός περνά, αλλά ποτέ και κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει τα 21 αδικοχαμένα θύματα. Τη μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνικού αθλητισμού. Οσα χρόνια και εάν περάσουν θα ζουν στη μνήμη μας. Θα είναι για πάντα μαζί μας.
43 χρόνια από την ημέρα που γράφτηκε με μαύρο χρώμα στο βιβλίο του ελληνικού αθλητισμού και βύθισε στη θλίψη, στην στεναχώρια και στον πόνο ολόκληρη τη χώρα, αφήνοντας πίσω της ένα αναπάντητο «γιατί». Μια ημέρα που ξεκίνησε ως γιορτή και κατέληξε ως τραγωδία. Από τους πανηγυρισμούς, στο κλάμα. Στον σπαραγμό. Το λιμάνι της περηφάνιας και της εργατιάς από τη χαρά και τον ενθουσιασμό για τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, βυθίστηκε μέσα σε λίγα λεπτά στη θλίψη και σε πόνο ανείπωτο. Ο αχόρταγος θεριστής δεν έδειξε κανένα οίκτο και πετώντας πάνω από το Φάληρο αφαίρεσε τη ζωή από 21 ανθρώπους, που έφυγαν τόσο άδικα.
Ο μαύρος απολογισμός της τραγωδίας της Θύρας 7. Της τραγωδίας της 8ης Φεβρουαρίου του 1981, που συνεχίζει να σκορπάει ακόμα και σήμερα θλίψη, πόνο και οργή σε όλη την Ελλάδα. Γιατί; Εκείνο το γιατί που ακόμα ψυλλίζεται στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα. Γιατί; Δεν θα σταματήσει ποτέ να τριγυρνάει στο μυαλό όλων μας.
Ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη αθλητική τραγωδία της χώρας, που ακόμα θρηνεί και ψάχνει απαντήσεις για όλα όσα έγιναν εκείνη την αποφράδα ημέρα. Μια μέρα χαράς για τον Ολυμπιακό, που μετετράπη τελικά σε εφιάλτη. Έναν εφιάλτη τον οποίο ευχόμαστε να μην είχαμε ζήσει ποτέ. Να μην είχαν συμβεί ποτέ όσα έγιναν την 8/2/1981.
Ο Ολυμπιακός είχε υποδεχθεί την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη και οι Ερυθρόλευκοι είχαν κερδίσει με 6-0. Ολοι στο γήπεδο πανηγύριζαν για τη μεγάλη νίκη των Πειραιωτών. Ολοι έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας. Ολοι ήταν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Αλλά και ανυποψίαστοι για το τι θα συνέβαινε εκείνη την αποφράδα ημέρα. Λίγα λεπτά πριν τελειώσει ο αγώνας, οι οπαδοί του Ολυμπιακού όρμησαν στα σκαλοπάτια της θύρας 7, με προορισμό τα αποδυτήρια.
Όπως έκαναν σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια του Ολυμπιακού. Για να αποθεώσουν και να δουν από κοντά τα ινδάλματά τους. Τους ποδοσφαιριστές της αγαπημένης τους ομάδας, που τους χάρισαν μια μεγάλη νίκη. Τον Κουσουλάκη, τον Γαλάκο και τους υπόλοιπους. Τους παίκτες που αγαπούσαν. Όταν έφτασαν στην έξοδο, ωστόσο, οι πόρτες ήταν κλειστές.
Τα μάνταλα στη θέση τους και οι σιδερόπορτες έστεκαν εκεί. Δεν είχαν ανοίξει ποτέ. Καμιά απολύτως διέξοδος για τον κόσμο που έτρεχε προς τα αποδυτήρια, με ανυπομονησία, για να δει από κοντά τα ινδάλματά του. Το πλήθος όρμησε προς τις πόρτες, οι οποίες, ωστόσο, ήταν κλειστές, με αποτέλεσμα ο ένας να πέσει πάνω στον άλλον.
Οσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα, όλο και περισσότεροι έτρεχαν με ορμή προς την έξοδο. Με την ιαχή Ολυμπιακός να δονεί την ατμόσφαιρα και να καλύπτει τις φωνές όσων είχαν πέσει ήδη στο έδαφος. Των πρώτων που βρέθηκαν στις κλειστές πόρτες. Καμία διαφυγή. Οταν τελικά οι πόρτες άνοιξαν, οδυρμός. Ασθενοφόρα παντού και απόγνωση.
Τα συνθήματα και οι φωνές χαράς έδωσαν τη θέση τους στις σειρήνες. Ανθρωποι έτρεχαν να βοηθήσουν τους τραυματίες. Να προσφέρουν όπως μπορούν. Τα σκαλοπάτια ήταν γεμάτα αίματα. Σκηνικό τραγωδίας. Στα νοσοκομεία συναγερμός για να μεταφερθούν οι τραυματίες. Τα ραδιόφωνα ενημερώνουν τον κόσμο για την τραγωδία και τους τραυματίες. Η χώρα βυθίζεται στο πένθος. Οι συγγενείς όσων βρισκόντουσαν στο φαληρικό γήπεδο αγωνιούν. Προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους ανθρώπους…
Το χρονικό της τραγωδίας
17:03 Κάποιοι αστυφύλακες κατορθώνουν να ξεριζώσουν ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν έτσι αρκετό κόσμο.
17:15 Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται με περιπολικά και 13 ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ στο Τζάνειο νοσοκομείο Πειραιά, ενώ έχει σημάνει γενική κινητοποίηση στην αστυνομία και τα νοσοκομεία.
17:30 Αρκετοί φίλαθλοι συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.
17:50 Τα τηλεοπτικά δίκτυα (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) μεταδίδουν το γεγονός και κάνουν έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο, ώστε να ενισχύσουν τους εφημερεύοντες αλλά και για αιμοδότες. Κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς όπου μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι.
18:20 Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης και οι Υφυπουργοί κ. Τσουκαντάς και κ. Αποστολάτος και δίνονται εντολές για ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση γιατρών και αιμοδοτών.
18:30 Το Κέντρο Άμεσης Δράσεως ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες να σπεύσουν στα δύο νοσοκομεία. Εκατοντάδες αστυνομικοί προσφέρουν αίμα.
18:50 Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχιλλέας Καραμανλής, ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας και παράγοντες του Ολυμπιακού και της Α.Ε.Κ.
19:00 Με εντολή του διευθυντή του ΚΑΒ κ. Καραβά ζητείται να τεθεί σε επιφυλακή και το ΚΑΤ, για να δεχτεί τραυματίες που έχουν ανάγκη νευροχειρουργικής επεμβάσεως.
19:15 Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο και με αγωνία ζητούν να μάθουν τα ονόματα νεκρών και τραυματιών.
19:30 Αθρόα είναι η προσέλευση γιατρών και αιμοδοτών, ενώ δεκάδες γυναίκες λιποθυμούν από την αγωνία.
19:40 Ο Υπουργός κ. Δοξιάδης ενημερώνει τον Πρωθυπουργό κ. Ράλλη, ο οποίος δίνει εντολή να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα και ενημερώνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Καραμανλή.
19:45 Χρειάζεται να μπλοκάρουν το Τζάνειο δυνάμεις των ΜΑΤ προκειμένου να απομακρύνουν τον κόσμο από την κεντρική είσοδο για να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς και στους αιμοδότες.
20:00 Σκηνές αλλοφροσύνης διαδραματίζονται στο Τζάνειο από τους συγγενείς. Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχας. Δυστυχώς ακολούθησαν και άλλοι και ο αριθμός των νεκρών έφτασε τους 21.
20:15 Οι αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στην ΘΥΡΑ 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.
20:30 Στο Τζάνειο φτάνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενώ σοβαρά τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Γιατροί και νοσοκόμες βγαίνουν με καταματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς λιποθυμούν.
20:50 Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να μεταδίδουν πένθιμη μουσική, ενώ παράλληλα σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει το πρόγραμμά τους.
21:00 Γύρω στα 300 με 400 άτομα με άγριες διαθέσεις προσπαθούν να μπουν στο στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν τους υπεύθυνους. Απομακρύνονται από μια διμοιρία των ΜΑΤ.
21:15 Ο διοικητής του Τζανείου κ. Απέργης βγαίνει στο διάδρομο και κάνει έκκληση στον κόσμο να απομακρυνθεί από την είσοδο του νοσοκομείου γιατί εμποδίζεται με την παρουσία τους η κυκλοφορία περιπολικών και ασθενοφόρων, ενώ εκκλήσεις για τον ίδιο λόγο γινόντουσαν και από τα τηλεοπτικά δίκτυα.
22:00 Ο κόσμος αρχίζει να απομακρύνεται σιγά – σιγά από τα δύο νοσοκομεία…
Τα 21 θύματα της Θύρας 7:
Παναγιώτης Τουμανίδης, 14 ετών
Κώστας Σκλαβούνης, 16 ετών
Ηλίας Παναγούλης, 17 ετών
Γεράσιμος Αμίτσης, 18 ετών (οπαδός της ΑΕΚ)
Γιάννης Κανελλόπουλος, 18 ετών
Σπύρος Λεωνιδάκης, 18 ετών
Γιάννης Σπηλιόπουλος, 19 ετών
Νίκος Φίλος, 19 ετών
Γιάννης Διαλυνάς, 20 ετών
Βασίλης Μάχας, 20 ετών
Ευστράτιος Λούπος, 20 ετών
Μιχάλης Κωστόπουλος, 21 ετών
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, 23 ετών
Σπύρος Ανδριώτης, 24 ετών
Κώστας Καρανικόλας, 26 ετών
Μιχάλης Μάρκου, 27 ετών
Κώστας Μπίλας, 28 ετών
Αναστάσιος Πιτσόλης, 30 ετών
Αντώνης Κουρουπάκης, 34 ετών
Χρήστος Χατζηγεωργίου, 34 ετών
Δημήτριος Αδαμόπουλος, 41 ετών
