PLUS
Ο συμβολισμός της άνοιξης καταγράφεται σ’ όλες τις θεογονίες σαν το γεγονός της αναγέννησης της ζωής και δεν είναι τυχαίο που πολλά μεγάλα ιστορικά γεγονότα που αφορούσαν πολιτικά οράματα, και τις εξεγέρσεις έγιναν ακριβώς την περίοδο της άνοιξης.
Παράδειγμα η Ελληνική ή και η Λατινοαμερικανική Επανάσταση, ως εθνικο-απελευθερωτικά κινήματα αλλά και η εμβληματική για την Ευρωπαική Ιστορία, Άνοιξη του 1968 όπου κυρίως νέοι άνθρωποι διεκδίκησαν μια ελευθερία συλλογική που έγινε παγκόσμια.
Βέβαια η Επανάσταση της Τυνησίας δεν ξεκίνησε άνοιξη, ήταν 17 Δεκεμβρίου του 2010 όταν στην πόλη Sidi Bouzid ο αυτοπυρπολισμός ενός νέου ανθρώπου, πτυχιούχου ανέργου, όταν αστυνομικοί κατάσχεσαν τον πάγκο με τον οποίο πουλούσε παρανόμως φρούτα πυροδότησε το ξέσπασμα ενός αυθόρμητου και θαρραλέου κινήματος διαμαρτυρίας στους δρόμους.
Το κίνημα παρά τη βίαιη και αιματηρή καταστολή από τις δυνάμεις κυρίως της αστυνομίας, στρεφόταν αποφασιστικά ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς του προέδρου της χώρας, Μπεν Αλί και πέτυχε τελικά την απομάκρυνσή του από τη χώρα στις 14 Ιανουαρίου.
Οι πολίτες της Τυνησίας, έχοντας ξεπεράσει το φόβο για το καθεστώς, ξεσηκώθηκαν σ’ ολόκληρη την χώρα και την Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011 στην Τύνιδα, την πρωτεύουσα της χώρας εκατοντάδες νέοι άνθρωποι επιτέθηκαν σε κυβερνητικά κτήρια στην εργατική γειτονιά της Εταντέμ, φωνάζοντας: «Δεν φοβόμαστε, δεν φοβόμαστε!».
Η κυβέρνηση απαγόρευσε την κυκλοφορία σε όλη την Τύνιδα το ίδιο βράδυ και έδωσε διαταγή να αναπτυχθούν άρματα μάχης και στρατιωτικές μονάδες σε όλους τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας. Όμως, ούτε αυτό δεν μπόρεσε να σταματήσει τους εξεγερμένους που πλημμύρισαν τους δρόμους της πρωτεύουσας.
Δυο μέρες αργότερα και κάτω από την παλαϊκή πίεση, στις 14 Ιανουαρίου 2011, ο πρόεδρος της χώρας Μπεν Αλί μετά από 23 χρόνια στην εξουσία εγκατέλειψε την Τυνησία και κατέφυγε στη Σαουδική Αραβία. Την εξουσία ανέλαβε ο μέχρι τότε πρωθυπουργός Μοχάμεντ Γκανουσί. Στις 28 Ιανουαρίου 2011 άρχισαν διαδηλώσεις με αίτημα και την παραίτηση του Γκανουσί.
Η έκρηξη της λαϊκής δυσαρέσκειας στην Τυνησία και λίγο αργότερα στη γειτονική Αλγερία, σηματοδότησε την αρχή μιας σειράς εξεγέρσεων που αποτέλεσαν εφιάλτη για τους αυταρχικούς ηγέτες της Β. Αφρικής και του ευρύτερου αραβικού κόσμου. Το παράδειγμα που έδωσε ο λαός της Τυνησίας είχε και συνέχεια η οποία πήρε σάρκα και οστά στην Αίγυπτο και την πλατεία Ταχρίρ με την γνωστή στους αιγύπτιους ως Επανάσταση της 25ης Ιανουαρίου του 2011
Διαβάστε επίσης
Θετικός διαγνώστηκε στον κορωνοϊό ο Εμανουέλ Μακρόν
