Ο Μαρίνος Κόνσολος, ο τηλεοπτικός “Αντώνης” λέει οριστικό αντίο στο Μπρούσκο. Ο 27χρονος ηθοποιός περιγράφει στο MYtv και τον Χρήστο Κοσμίδη το χρονικό της απόφασής τους και τους λόγους που τον οδήγησαν στην αποχώρηση.
«Συζητήσαμε για δυο-τρεις μέρες για το αν μπορεί να αλλάξει κάτι… Μετά έγινε δεκτή η παραίτησή μου, γιατί ήμουν κι εγώ απόλυτος! Ήταν μια συνειδητή απόφαση, η οποία πάρθηκε από μένα ύστερα από πολλή αυτοκριτική και σκέψη»,
«Η υποκριτική πρέπει να γίνεται για κάποιο λόγο»
«Δεν έγινε κάτι τρομερό που να με χάλασε τόσο ώστε να με κάνει να παραιτηθώ. Δεν συνηθίζω να φεύγω από δουλειές, για την ακρίβεια δεν έχω φύγει ποτέ από δουλειά. Απλά, είμαι μιας πιο ρομαντικής σχολής που λέει ότι η υποκριτική θα πρέπει να γίνεται για κάποιο λόγο, δηλαδή να έχει έναν σκοπό. Να σε κάνει πρώτα εσένα να αισθάνεσαι όμορφα και μετά όλο αυτό να το βγάζεις και στον κόσμο. Όταν αυτό, για οποιονδήποτε λόγο, σταματήσει να συμβαίνει και γίνεται μια ρουτίνα, τότε το χάνεις το παιχνίδι. Νομίζω κάπου εκεί πρέπει να αναθεωρήσεις και να δεις τι πρέπει να κάνεις. Τότε είναι που πρέπει να δράσεις».
«Το Μπρούσκο δεν είχε κάτι άλλο να μου δώσει»
«Δεν κουράστηκα. Το θέμα είναι από κάποια στιγμή και μετά ένιωσα ότι το «Μπρούσκο» δεν είχε κάτι άλλο να μου δώσει. Αλλά και ότι εγώ δεν είχα να δώσω κάτι άλλο… Και επειδή είμαι μικρός ακόμη σε ηλικία, δεν θέλω να είμαι σε μια δουλειά και να λέω «Ωραία, θα παίρνω τα λεφτά μου και πάμε να το κάνουμε», θέλω κάθε δουλειά να με εξελίσσει ως ηθοποιό καινά με πηγαίνει δύο βήματα μπροστά. Όταν αυτό σταμάτησε να γίνεται με το «Μπρούσκο» και ένιωσα ότι μένω στάσιμος, εκεί έπρεπε να φύγω».
«Ήταν ένας κύκλος που έκλεισε»
«Καταλαβαίνεις πότε ολοκληρώνεται ένας κύκλος. Και για μένα τα «Μπρούσκο» ήταν ένας κύκλος που έκλεισε. Επιπλέον, δεν είμαι καθόλου της ρουτίνας. Δεν θέλω ποτέ η ζωή μου να ρουτινιάζει. Προσπάθησα να βρω κάποια πράγματα που θα μπορούσαν να το αλλάξουν όλο αυτό, όπως το ραδιόφωνο που έβαλα στη ζωή μου το θέατρο. Να φανταστείς, έφτασα στο σημείο να δουλεύω 20 ώρες την ημέρα συνεχόμενα για να βρω αυτό το κάτι διαφορετικό. Αλλά δεν γινόταν άλλο»…