Κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής: Η τριμερής θα δείξει… συμφωνία ή ρήξη;

Στα χέρια των δύο ηγετών, της Άνγκελα Μέρκελ και του Φρανσουά Ολάντ βρίσκεται η τύχη του ελληνικού προβλήματος, καθώς σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι η αποψινή συνάντηση που θα έχει μαζί τους ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να κρίνει την τύχη των διαπραγματεύσεων για την εξεύρεση λύσης. Η τριμερής συνάντηση, που θα γίνει στο περιθώριο της συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες αναμένεται με ιδιαίτερη αγωνία, ιδίως όταν υπάρχει η αίσθηση ότι ο χρόνος τελειώνει και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για κινήσεις, κυρίως από την πλευρά της Αθήνας.

Νέος όρος… εγγραφολογία

Η ανταλλαγή προτάσεων μεταξύ Αθήνας και δανειστών έχει πάρει τέτοια έκταση τις τελευταίες ημέρες, που η Κομισιόν έχει βρει και ένα νέο όρο για όλο αυτό: paperology («εγγραφολογία»).

Ομως, αυτή τη φορά, μετά από την υποβολή δύο προτάσεων από την Ελλάδα το τελευταίο 24ωρο, το κλίμα φαίνεται να βαραίνει.

Η διάθεση της επιφυλακτικής αισιοδοξίας που χαρακτήριζε τις συζητήσεις τις τελευταίες εβδομάδες έδωσε γρήγορα τη θέση της στο φόβο και την καχυποψία. Αυτή τη φορά δεν υπάρχουν ιδιωτικές διαβεβαιώσεις ότι μία συμφωνία θα επιτευχθεί, επιτρέποντας στην κυβέρνηση να πάρει μία «τονωτική ένεση» ευρώ πριν εκπνεύσει το πρόγραμμα στα τέλη του μήνα, σημειώνουν οι Financial Times.

Η Αθήνα κάνει επικίνδυνα κακούς υπολογισμούς

Αντί για αυτό, αξιωματούχοι από τους Θεσμούς που εμπλέκονται στις συζητήσεις ανησυχούν τώρα ότι η ελληνική κυβέρνηση κάνει επικίνδυνα κακούς υπολογισμούς. Θεωρούν ότι η Αθήνα παρατείνει εσκεμμένα τις διαπραγματεύσεις μέχρι την τελευταία στιγμή, πιστεύοντας ότι οι δανειστές τελικά θα κάνουν πίσω και θα συμφωνήσουν σε μία μεγάλη ελάφρυνση χρέους και ρευστό με λίγους όρους.

«Δεν θέλουν μία συμφωνία μαζί μας. Θέλουν απλά ελάφρυνση χρέους», ανέφερε ανώτατος αξιωματούχος ενός εκ των Θεσμών, αφού είδε την τελευταία πρόταση της Ελλάδας, μιλώντας στους Financial Times. «Δεν νομίζω ότι θα μετακινηθούν. Πιστεύω ότι περιμένουν από εμάς να κάνουμε πίσω και δεν θα το κάνουμε», πρόσθεσε ο ίδιος. «Δεν καταλαβαίνουν ότι δεν είμαστε στο 2012, όταν οι Ευρωπαίοι ήταν διατεθειμένοι απλά να πετάξουν χρήματα στο πρόβλημα».