Ήταν 9 Νοεμβρίου του 1989, η ημέρα που άλλαξε τον ρου της ιστορίας. Εκείνη την ημέρα ο Γκίντερ Σαμπόφκσι, μέλος του πολιτμπιρό της Ανατολικής Γερμανίας προσπαθούσε να διαβάσει κάτι στα χαρτιά για μια νέα ταξιδιωτική οδηγία αναφορικά με τη διευκόλυνση των Ανατολικογερμανών να ταξιδέψουν στη Δυτική Γερμανία. Όταν τον ρώτησε κάποιος δημοσιογράφος, από πότε θα ξεκινούσε η ισχύ αυτής της ταξιδιωτικής οδηγίας, ο Σαμπόφσκι απάντησε: «Εξ όσων γνωρίζω, άμεσα».
Είναι γύρω στις 7 μ.μ. της 9ης Νοεμβρίου 1989.
Μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του κομμουνιστικού κόμματος της Ανατολικής Γερμανίας, αρμόδιος για την ενημέρωση, αυτό το μέλος του πρώτου κύκλου της ηγεσίας της «Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας» (ΓΛΔ) μόλις ανακοίνωσε, σαν να μην συμβαίνει τίποτε, μπροστά σε δεκάδες κατάπληκτους δημοσιογράφους, το άνοιγμα του Τείχους του Βερολίνου.
Το τρένο της ιστορίας είχε ξεκινήσει και δεν είχε πισωγύρισμα. Τα νέα μεταδόθηκαν και ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους. Οι Ανατολικογερμανοί έτρεξαν ομαδόν προς τα σύνορα.
Ο Χάραλντ Γιέγκερ, υπεύθυνος συνοριοφυλακής εκείνο το βράδυ, δήλωσε στο Spiegel το 2009 ότι είχε παρακολουθήσει τη συνέντευξη Τύπου χωρίς να γνωρίζει. Αργότερα είδε το πλήθος να φτάνει στα σύνορα. Ο Γιέγκερ καλούσε επίμονα τους ανωτέρους του, αλλά δεν του έδωσαν εντολή ούτε να ανοίξει την πύλη ούτε όμως να ανοίξει πυρ για να σταματήσει το πλήθος. «Οι άνθρωποι μπορούσαν να τραυματιστούν ή να σκοτωθούν ακόμα και χωρίς πυροβολισμούς, εφόσον υπήρχε πανικός μεταξύ των χιλιάδων που συγκεντρώθηκαν στο πέρασμα των συνόρων. Γι ’αυτό έδωσα εντολή: Ανοιξτε την μπάρα». Ηταν ο άνθρωπος που άνοιξε την μπάρα των συνόρων και πέρασε ο κόσμος στο Δυτικό Βερολίνο πανηγυρίζοντας και φωνάζοντας – εικόνες που έκαναν τον γύρο του κόσμου. Το τείχος της ντροπής, το τείχος του Βερολίνου είχε πέσει.
Σε μια συνέντευξη του στο BBC το 2019 με την ευκαιρία των 30 χρόνων από την Πτώση του Τείχους ο Γκορμπατσόφ κάνοντας αναδρομή στα γεγονότα εκείνης της συνταρακτικής βραδιάς που οι Ανατολικογερμανοί ξεχύνονταν στους δρόμους για να περάσουν στο δυτικό κομμάτι του Τείχους μίλησε για την αγωνία του να οδηγηθεί η κατάσταση σε αιματοκύλισμα. «Δεν θα έπρεπε να χυθεί αίμα», λέει, «δεν μπορούσαμε να το επιτρέψουμε να συμβεί σε ένα θέμα τέτοιας βαρύτητας για τη Γερμανία, για μας, για την Ευρώπη, για όλον τον κόσμο. Γι αυτό δηλώσαμε ότι δεν θα επρόκειτο να αναμειχθούμε».
Ανάμεσα στους κατοίκους του Ανατολικού Βερολίνου που συνωστίζονταν στα σημεία εξόδου προς το Δυτικό Βερολίνο, περιμένοντας, χωρίς να το πολυπιστεύουν, να περάσουν στη Δύση, ήταν και η Άνγκελα Μέρκελ. Είναι τότε ερευνήτρια Χημείας στην Ακαδημία Επιστημών της ΓΛΔ και θα πάει να γιορτάσει μετρημένα τη βραδιά με «ένα κουτάκι μπύρα» σε φίλους στη δύση, πριν επιστρέψει.. «Ήμασταν άναυδοι και χαρούμενοι», είπε στο ARD.
Στις 22:40, ο σταρ παρουσιαστής του βραδινού δελτίου ειδήσεων της δυτικογερμανικής τηλεόρασης, ο Χανς-Γιόαχιμ Φρίντριχς, ανακοινώνει πως : «Το Ανατολικό Βερολίνο ανοίγει το Τείχος». «Το Τείχος του Βερολίνου δεν διαιρεί πλέον τίποτε», γράφουν εκείνη τη νύχτα οι δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου.
Ήταν εκείνη η τρελή νύχτα, που οι Βερολινέζοι, σκαρφάλωσαν στο ματωμένο τείχος της ντροπής μπροστά από την Πύλη του Βραδεμβούργου, σύμβολο της διαίρεσης όχι μόνον της πόλης αλλά και ενός ολόκληρου λαού πήραν τα σφυριά και άρχισαν να γκρεμίζουν αυτόν τον μήκους 160 χιλιομέτρων μαντρότοιχο από μπετόν.