Ιδιοκτήτες μπαρ, νοικοκυρές, γιατροί, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, πλανόδιοι πωλητές, Κούρδοι αυτονομιστές, Τούρκοι εθνικιστές και μαθητές υψώνουν τη γροθιά τους στο αυταρχικό καθεστώς του Ταγίπ Ερντογάν.
Στην πλατεία Ταξίμ, εκεί που χτυπάει ο παλμός της εξέγερσης, ο «πολύχρωμος συναπισμός της οργής» δίνει καθημερινά το «παρών» θέλοντας να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στον σουνίτη πρωθυπουργό της Τουρκίας, ο οποίος προφανώς για να υποβαθμίσει τις επεισοδιακές διαδηλώσεις στη χώρα του, πραγματοποιεί επίσκεψη σε χώρες της Βορείου Αφρικής.
[quote_text color=”#000000″ text_color=”#ffffff”]Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει η βρετανική εφημερίδα «Guardian», η μέση ηλικία των διαδηλωτών είναι τα 30 χρόνια. Οι Τούρκοι «Αγανακτισμένοι» προέρχονται απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις και τα οικονομικά- μορφωτικά στρώματα .[/quote_text]
Για την τουρκική εφημερίδα «Ζαμάν» , το αίσθημα αγανάκτησης του κόσμου ξεκινά περισσότερο από την αύξηση τον τελευταίο καιρό των δεσμών μεταξύ θρησκείας και πολιτικής, από τις επεμβάσεις που γίνονται στον τρόπο ζωής ενός μέρους του πληθυσμού, και την αδιαφορία απέναντι στα αιτήματα ορισμένων κοινωνικών ομάδων.
Από σήμερα στον χορό των διαδηλώσεων μπαίνει και μία από τις σημαντικότερες συνομοσπονδίες συνδικάτων, η KESK, που εκπροσωπεί 240.000 εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, καθώς κήρυξε 48ωρη απεργία καταγγέλλοντας την κρατική τρομοκρατία κατά των διαδηλωτών.
“Η τρομοκρατία που ασκείται από το κράτος εναντίον απολύτως ειρηνικών διαδηλώσεων συνεχίζεται κατά τρόπο που συνιστά απειλή για τη ζωή των πολιτών… η αγριότητα της καταστολής απεικονίζει την εχθρότητα της τουρκικής κυβέρνησης προς τη δημοκρατία”, καταγγέλλεται στην ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας που περιλαμβάνει 11 συνδικάτα.
Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η διαμαρτυρία στην πλατεία Ταξίμ μπορεί εύκολα να ενταχθεί στην στρατηγική Ερντογάν. Η διαμαρτυρία κάνει ότι δεν μπόρεσε να κάνει η ηγεσία του αντιπολιτευόμενου Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος: Να διαπραγματευθεί, δηλαδή, την ισλαμική ατζέντα του Ερντογάν αντί να περιορίζεται σε μια καταγγελτική και αρνητική αποχή.