PLUS
Tο πολυνομοσχέδιο – οδοστρωτήρας της συγκυβέρνησης και οι νέες σαρωτικές ανατροπές, που φέρνει στα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων, αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις αποτέλεσαν όλα αυτά τα χρόνια το καλύτερο εργαλείο στα χέρια των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου, για να υλοποιήσουν προαποφασισμένα μέτρα και αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις της ΕΕ, που υπηρετούν τις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Αποκαλύπτει επίσης τις επιφανειακές και δημαγωγικές θέσεις των λεγόμενων «αντιμνημονιακών δυνάμεων», που αποκόβουν τα μνημόνια από τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετούν, την ΕΕ και τα μονοπώλια.
Το πολυνομοσχέδιο κλιμακώνει την επίθεση στο εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, την παιδεία και την υγεία-πρόνοια, με μέτρα για τα οποία εδώ και χρόνια είχε προειδοποιήσει το ΚΚΕ.
Προωθείται η κατάργηση και αυτού του σημερινού πετσοκομμένου κατώτατου μισθού, αφού θα διαμορφώνεται με αποφάσεις της κυβέρνησης και με βάση την πορεία της οικονομίας, την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή τις ανάγκες του κεφαλαίου για ακόμη πιο φθηνούς εργαζόμενους. Ανοίγει το δρόμο και για νέα μέτρα όπως η κατάργηση των περιορισμών στις μαζικές απολύσεις, πράγμα που ενισχύει και τον παραπέρα δραστικό περιορισμό των αποζημιώσεων κ.α.
Με τις διαθεσιμότητες – απολύσεις υπαλλήλων της κεντρικής και τοπικής διοίκησης υποβαθμίζονται και διαλύονται υπηρεσίες και δομές που συνδέονται με λαϊκές ανάγκες, καταργείται ουσιαστικά η μόνιμη και σταθερή δουλειά και στο δημόσιο. Χιλιάδες μαθητές της καχεκτικής και σήμερα επαγγελματικής εκπαίδευσης μένουν στον αέρα και ανοίγει ο δρόμος για απολύσεις 2000 εκπαιδευτικών, στήριξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Κλιμακώνεται η φοροεπιδρομή σε μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους. Η κρατική υποχρηματοδότηση οδηγεί σε νέες δραστικές περικοπές σε ιατρικές εξετάσεις, φάρμακα και θεραπείες για τα λαϊκά στρώματα.
Από το πολυνομοσχέδιο και από τη συνολικότερη πολιτική της κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ υπάρχουν χαμένοι και κερδισμένοι. Χαμένοι θα είναι για μια ακόμη φορά η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα που πληρώνουν ακριβά την κρίση, αλλά και τους στόχους της όποιας καπιταλιστικής ανάκαμψης. Κερδισμένοι θα είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα έχουν στη διάθεσή τους ακόμη πιο φτηνή εργατική δύναμη, νέα πεδία κερδοφορίας και επενδύσεων, νέες απαλλαγές και έναν κρατικό μηχανισμό ακόμη πιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της κερδοφορίας τους.
Ο λαός τώρα χρειάζεται να ορθώσει ανάστημά του. Καμία υποταγή στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης. Να μην περάσει η διασπαστική προπαγάνδα της κυβέρνησης, που διαιρεί τους εργαζόμενους σε «δημόσιους-ιδιωτικούς», «εργαζόμενους-άνεργους», για να μένει στο απυρόβλητο το κεφάλαιο και οι πολιτικές που το υπηρετούν. Καμία εμπιστοσύνη στο ΣΥΡΙΖΑ και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις που, ενώ αποδέχονται την ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα, κοροϊδεύουν το λαό ότι, ως «νέοι σωτήρες», θα τον απαλλάξουν από τα βάσανα με διαπραγμάτευση εντός των τειχών. Δεν υπάρχει σωτηρία για το λαό μέσα στην ΕΕ, τις συμπληγάδες των μονοπωλίων και την εξουσία τους.
Χρειάζεται οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, συμπόρευση με το ΚΚΕ. Μόνο έτσι μπορεί να μπουν εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα και να ανοίξει ο δρόμος για φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Με αποδέσμευση από την ΕΕ, κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, εργατική-λαϊκή εξουσία.
