Όργια, πορνό και… ιαπωνική τέχνη

Πού τελειώνει η τέχνη και πού αρχίζει το πορνό; Ένα πολύπλοκο ερώτημα που θίγεται συχνά στον κινηματογράφο, το θέατρο και τις εικαστικές τέχνες όταν πρόκειται για ερωτικά θέματα.

Μάλιστα κάποιοι θεωρούν το πορνό ύψιστη τέχνη, ειδικά όταν το ζητούμενο είναι ο ρεαλισμός.

Επίσης, αυτό που θεωρείται κάποια δεδομένη στιγμή πορνογραφικό και υποπροϊόν, μπορεί κάποια άλλη στιγμή να θεωρείται τέχνη. Αυτό συνέβη και με την ερωτική τέχνη της Ιαπωνίας “shunga”, η οποία αυτές τις μέρες έχει την τιμητική της στο Βρετανικό Μουσείο.

Εικόνες άνοιξης

“Shunga” είναι μια κινεζικής προέλευσης λέξη, που σημαίνει στην κυριολεξία “εικόνες άνοιξης”. Αλλά η λέξη “άνοιξη” αποτελεί και ευφημισμό για το σεξ. Έτσι ο όρος shunga επικράτησε να αναφέρεται στην παραδοσιακή ερωτική τέχνη της Ιαπωνίας. Από το 1600 ως το 1900, την περίοδο δηλαδή που διατρέχει η έκθεση του Βρετανικού Μουσείου, οι Ιάπωνες ήταν ένας αρκετά απελευθερωμένος λαός στα θέματα του σεξ.