Προηγήθηκε η αποκάλυψη της όψης του κτιρίου του ΦΙΞ στη Συγγρού, πιστό στην αρχική σύλληψη του αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου.
Εδώ και λίγες μέρες αποκαλύφθηκε σχεδόν πλήρως και η όψη της Καλλιρόης σε αυτό το μνημείο βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, που θα στεγάσει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Και ξαφνικά η σχεδόν μηχανιστική διαδικασία της οδήγησης στην Καλλιρόης, μπήκε σε άλλη διάσταση καθώς το κουρασμένο βλέμμα σηκώνεται ψηλά, στο ύψος του ΦΙΞ, και ρουφάει τη νέα εικόνα: Οι μουσαμάδες και οι σκαλωσιές έφυγαν και αποκαλύφθηκε η παρέμβαση στην όψη. Μεγάλη επιφάνεια λαξευμένης πέτρας που σύντομα θα ενισχυθεί και με επιφάνειες ξύλου. Εδώ, υπήρξε πλήρης αλλαγή της όψης, σε αντίθεση με την όψη της Συγγρού που διατήρησε την αρχική επιλογή του εμβληματικού αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου, με το γυαλί και το μπετόν.
Γιατί έγινε η συγκεκριμένη επιλογή για το μέτωπο της Καλλιρόης; Η ίδια η αρχιτέκτων Καλλιόπη Κοντόζογλου, κατά την παρουσίαση των σχεδίων το 2005, ανέφερε πως σε αυτή την όψη διατυπώνεται η κεντρική ιδέα της μελέτης παρέμβασης. Η τοπογραφία της περιοχής (ουσιαστική αλλά και συναισθηματική) αναδύεται, με την υπόμνηση των νερών του Ιλισού που «ζούσε» ακόμα στην περιοχή στη δεκαετία του ’50, πριν καλυφθεί από τη λεωφόρο Καλλιρόης. Η επιφάνεια από πέτρα, ή αλλιώς η «πέτρινη κουρτίνα» αποτελεί αναφορά στα ιζηματογενή πετρώματα της κοίτης του, και τον υδάτινο τοίχο στο επίπεδο του ισογείου, ανάμεσα στον όγκο των εκθέσεων και το έδαφος.