Όνομα και επώνυμο

Παρακολουθήσαμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τις στιχομυθίες στη Βουλή μεταξύ του αντιπροέδρου Δραγασακη και του κυβερνητικού Σταμάτη. Παρακολουθήσαμε με έκπληξη τον κ. αντιπρόεδρο να κατακεραυνώνει την κυβέρνηση για συμπόρευση με τα μεγάλα (επιχειρηματικο-εκδοτικά) συμφέροντα, υποτακτικότητα και όλα τα συναφή. Κοινώς για εξυπηρέτηση συμφερόντων της ολιγαρχίας, διαγραφή προστίμων και όλα τα συναφή.

Αναφέρθηκε στα στα γνωστά-άγνωστα συμφέροντα. Είναι εκείνα τα συμφεροντα που μοιάζουν με τους τους γνωστούς-αγνώστους με την προβοκατόρικη δράση. Το έτερο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, ο Πάναγιώτης Κουρουμπλής, εξέφρασε την άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει και μπορεί να συγκρουστεί με την ολιγαρχία. Είπε, δε, ότι σε περίπτωση που δεν μπορέσει να το κάνει θα τσακιστεί. Ο Κουρουμπλής είναι παλιά γάτα. Το ξέρει και το διαισθάνεται.

Το θέμα μας όμως δεν είναι τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ εάν και όταν ανέλθει, εάν ανέλθει, στην εξουσία. Το θέμα είναι τι κάνει τώρα. Όταν ακόμη και ο μετρημένος και λάτρης του πολιτικού fair-play Δραγασάκης αρνείται να κατονομάσει τα ονόματα που σιγοψιθυρίζει η ελληνική κοινωνία, τότε ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε. 

Ο ελληνικός λαός έχει χορτάσει από πυροτεχνήματα τα οποία σταδιακά μετατρέπονται σε κεράκια γενεθλίων.  Θέλει συγκεκριμένα ονόματα και διευθύνσεις. Ο τάδε, ο δείνα, ο χ, ο ψ, αερολογίες και μισόλογα τα οποία ξεχνιούνται με την πάροδο του χρόνου δεν λένε τίποτε. ΤΙ-ΠΟ-ΤΕ. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αντιληφθεί ότι η περίοδος χάριτος τελίωσε. Κανέναν δεν ενδιαφέρουν οι εντυπώσεις. Όλους τους ενδιαφέρει η ουσία. Τα στελέχη του λοιπόν οφείλουν να μιλήσουν. Πριν είναι πολύ αργά και για τους ίδιους…