Πολυκατοικία υγειονομική βόμβα

” Έφυγα από το σπίτι μου στις δώδεκα και ένα”

Τρίτη, ξημερώματα 10 Μαΐου 2011. Στην παλιά Αθήνα που κάποτε είχε ζωή και όμορφες, αρχοντικές πολυκατοικίες δολοφονείται ο Μανώλης Καντάρης. Έπεσε νεκρός από δύο αλλοδαπούς στη συμβολή των οδών Γ’ Σεπτεμβρίου και Ηπείρου για μία βιντεοκάμερα όπου μεταπουλήθηκε για 120 ευρώ. Συγκλονίστηκε το πανελλήνιο με τον χαμό του 44χρονου, που θα πήγαινε την γυναίκα του στο μαιευτήριο να γεννήσει και ο φόβος στην γειτονιά για το τι μέλλει γενέσθαι αυξήθηκε κατά πολύ.

Τρίτη, μεσημέρι 7 Οκτωβρίου 2014. Στην ίδια περιοχή, στην παλιά Αθήνα που θα έπρεπε να την έχουμε συντηρήσει και προστατεύσει. Το ιστορικό κέντρο είναι ακόμα άβατο παρόλο που έγινε μια δολοφονία το 2011, ότι έγινε-έγινε τότε, τώρα πια από άποψη αρχών η κατάσταση παραμένει ίδια. Εικόνες εγκατάλειψης, παντελής απουσία καθαριότητας. Μια περιοχή που διατρέχει κίνδυνο η δημόσια υγεία.

Ο δρόμος έχει οσμή αποχωρητηρίου και μερικά σπίτια εγκαταλελειμμένα φαίνεται πως έχουν καταληφθεί περισσότερες από μια φορές. Φτάνω σε μια πολυκατοικία που κάποτε ίσως να ήταν όμορφη. Σίγουρα ήταν μια από τις όμορφες, αυτές με τον θυρωρό. Η πόρτα της εισόδου θα πρέπει να είναι Μπρονζέ όπως και το ασανσέρ αλλά και τα κάγκελα της σκάλας. Θα πρέπει να είχε λουλούδια, ωραίο γυαλιστερό μάρμαρο κάτω να καθρεφτίζει και ο κόσμος να μπαινόβγαινε χαμογελαστός λέγοντας καλημέρα. Ποιος ξέρει;; τώρα πια η πόρτα της εισόδου είναι μαύρη με ραγισμένα τζάμια και ξεχαρβαλωμένη για να μπαίνει όποιος θέλει ανεξέλεγκτα. Το μάρμαρο κάτω έχει αίματα αλλά και διάφορων ειδών ασκούπιστα υγρά που έχουν δημιουργήσει σχέδια, η σκάλα είναι πιο βρώμικη και από τους κάδους απορριμάτων μιας και έχει γόπες, τσόφλια από αβγά, χαρτιά κ.α. Τα φώτα δεν υπάρχουν, δεν υπάρχει καν ρεύμα αλλά και να υπήρχε λείπουν όλες οι λάμπες ενώ οι διακόπτες είναι βρώμικοι και έξω από τους τοίχους. Τους τοίχους κοσμούν Αραβικά γράμματα και διάφορες ζωγραφιές. Κάπου μάλιστα σε μια μεριά κοντά στο ασανσέρ υπάρχουν και 2 κούτες από πιθανόν παράνομα τσιγάρα ενώ την θέση των ανθρώπων έχουν πάρει τώρα πια, οι αρουραίοι. Κάπου πάνω, αλλάζει η εικόνα. Τα τζάμια στην σκάλα είναι στην θέση τους, η σκάλα είναι καθαρή και μυρίζει φαγητό, αυτό όμως μετά την σιδεριά.

Βρισκόμαστε στην πολυκατοικία στη συμβολή των οδών Φυλής αριθ. 9 και Ηπείρου . Η πολυκατοικία έχει περίπου 10 διαμερίσματα όπου η πλειοψηφία τους ανήκει σε έναν άνδρα. Τα μισθώνει (παράνομα, δίχως μισθωτήρια θεωρημένα από τη Δ.Ο.Υ) στους αλλοδαπούς (νόμιμους και μη) έναντι μίας “δράκας” ευρώ ενώ το υπόγειο το είχε παραχωρήσει και είχε γίνει παράνομο τζαμί, με αραβικές πινακίδες. Το παράνομο αυτό Τζαμί στο υπόγειο της πολυκατοικίας δημιουργούσε πολλά προβλήματα διότι συσπείρωνε τους πιστούς οι οποίοι εκεί διακινούσαν ναρκωτικά, έλυναν διαφορές με σφαγές αλλά και καταστούσαν την περιοχή άβατη για τους Έλληνες πολίτες ενώ οι προσκυνητές απ έθεταν τα παπούτσια τους σε κοινόχρηστο χώρο κατά μήκος του πεζοδρομίου. Το τζαμί έκλεισε τον Μάρτιο του 2014 μετά από σωρεία καταγγελιών από τους κατοίκους της περιοχής στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Στα διαμερίσματα που έχουν νοικιαστεί διαμένουν πολλά άτομα μαζί και κατά καιρούς αλλάζουν χωρίς κανένας να ξέρει τίποτα γι αυτούς. Η αλληλογραφία χάνεται και όλοι οι χώροι της πολυκατοικίας έχουν γεμίσει με σκουπίδια.

Μια εβδομάδα πριν ο μοναδικός ιδιοκτήτης που μένει ακόμα εκεί βρήκε στα σκαλιά έξω από την αυτοσχέδια καγκελόπορτα που έχει φτιάξει μια τοξικομανή να κοιμάται εκεί. Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά μιας και πολλοί είναι αυτοί που βρίσκουν εκεί ένα μέρος να κοιμηθούν λόγω της ανοιχτής πόρτας.

Ο 75χρονος ζει σαν φυλακισμένος στο ίδιο του το σπίτι. Διαμένει στον τέταρτο όροφο και λόγω των συνθηκών σπανίως κατεβαίνει. Έχει εγκαταστήσει αυτοσχέδια σιδεριά στα σκαλοπάτια του σπιτιού του για λόγους ασφαλείας, την οποία αυτός ανοιγοκλείνει με λουκέτο ενώ δίπλα έχει το διαμέρισμά της μια κυρία περίπου 70 χρόνων η οποία αναγκάστηκε να αφήσει το σπίτι αυτό που έχει αγοράσει με δάνειο, το οποίο πληρώνει ακόμα και για το οποίο πληρώνει και τον ενιαίο φόρο ακινήτων για να πάει σε άλλη περιοχή και να νοικιάσει για να ζει χωρίς τον φόβο, αφήνοντας ένα πραγματικά όμορφο σπίτι με μεγάλη βεράντα και θέα ανεκμετάλλευτο.

Η 70χρονη με ανάμεικτα συναισθήματα λύπης και θυμού δήλωσε:

“ Ήταν μεγάλη Παρασκευή, είχα ετοιμαστεί να πάω στον επιτάφιο και κατεβαίνοντας τα σκαλιά είδα από το τζάμι της εισόδου έναν να του καρφώνουν μπουκάλι μπίρας στον λαιμό. Το αίμα έτρεχε ποτάμι, γύρισα και ανέβηκα πάλι στο διαμέρισμά μου. Κάθε βράδυ ακούγαμε φωνές από τσακωμούς και ανθρώπους να ζητάνε βοήθεια. Ποιος όμως κατέβαινε να βοηθήσει;;; φοβόμασταν.. πετούσαμε πατάτες από το μπαλκόνι να σταματήσουν και πορτοκάλια, κάθε μέρα βλέπαμε κάτω κομμένα αυτιά και αίματα.. Αφοδεύουν όπου βρουν και για να πετάξουν τα σκουπίδια στον κάδο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την πολυκατοικία τα πετούσαν από το μπαλκόνι με σκοπό να ανοίγουν και να χύνονται κάτω..” Φοβάμαι δεν θα είχα πρόβλημα αν έμεναν εδώ και σεβόντουσαν τον χώρο αλλά και εμάς όταν όμως βλέπω τόσα εγκλήματα, όταν σπάνε την πόρτα και μπαίνει μέσα όποιος να ναι, όταν ξηλώνουν τα ρολόγια της ΔΕΗ τότε με τρομάζουν”

 «Έφυγα από το σπίτι μου στις δώδεκα και ένα»

Οι δύο ιδιοκτήτες βάσει του καταστατικού της πολυκατοικίας έχουν στείλει εξώδικο μέσω του δικηγόρου τους Χάρη Κατσιβαρδά προς τον ιδιοκτήτη των διαμερισμάτων ενημερώνοντας τον διεξοδικά για τα τεκταινόμενα προκειμένου να ανταποκριθεί και να διεξαχθεί κατά τον νόμο μία γενική συνέλευση για να μπει ειρηνικά και εξωδικαστικά μία τάξη.

Αυτός όμως ουδέποτε ανταποκρίθηκε.