Λέανδρος Ρακιντζής: Μόνο με σαρωτικές αλλαγές… σώζεται το Δημόσιο

Του Θάνου Πασχάλη

Προφητικός -όσον αφορά τον αριθμό των  επίορκων  και με πλαστά δικαιολογητικά δημοσίων  υπαλλήλων-αποδεικνύεται ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής.

Έτσι ενώ διαδίδετο απο την Κυβέρνηση για επικοινωνιακούς λόγους ότι θα απομακρύνονταν χιλιάδες υπάλληλοι με σοβαρά πειθαρχικά παραπτώματα για καλύψουν σημαντικό μέρος της “δεξαμενής” των 15.000 υπαλλήλων οι οποίοι  έπρεπε ,σύμφωνα με την μνημονιακή δέσμευση,να απολυθούν έως το τέλος του 2014 απο το Δημόσιο,ο αριθμός τους μετριέται σε ελάχιστες εκατοντάδες.Αποτέλεσμα ο ερχομός της Τρόικα στην Αθήνα,μετά τις εκλογές,να ανοίξει νέο κεφάλαιο μη εφαρμογής μιας μνημονιακής δέσμευσης με ότι αυτό συνεπάγεται…

Με έγγραφό του προς το Γραφείο του Πρωθυπουργού τον Απρίλιο του 2013 ο Γενικός Επιθεωρητής -όπως καταγράφεται στην ετήσια έκθεση του 2013- επεσήμανε σχετικά με το επίκαιρο ζήτημα της απομάκρυνσης των λεγομένων «επίορκων» δημοσίων υπαλλήλων μεταξύ άλλων τα εξής:

“Η απομάκρυνση των «επίορκων» υπαλλήλων είναι μια αυτονόητη υποχρέωση της ευνομούμενης Πολιτείας, πρέπει να συντελείται σε διαρκή χρόνο και εντός των προβλεπομένων διαδικασιών, ρυθμίσεων και προβλέψεων του πειθαρχικού δικαίου, δεν μπορεί όμως να αποδώσει απτά και άμεσα αποτελέσματα σε συντετμημένο και επείγοντα χρόνο.

• Το ποινικό και πειθαρχικό δικανικό μας σύστημα κινείται με ιδιαίτερα βραδείς ρυθμούς και διαθέτει πολλαπλές δικονομικές δυνατότητες παρακώλυσης σε κάθε στάδιο, ώστε να καθίσταται απροσδιόριστος ο χρονικός ορίζοντας παραγωγής τελεσίδικων, πολλώ δε μάλλον αμετάκλητων αποφάσεων που θα οδηγούσαν στην οριστική απομάκρυνση των «επίορκων». Η απόδοση της ποινικής, ιδιαίτερα, δικαιοσύνης γίνεται με τόσο βραδείς ρυθμούς, που οδηγούν σε ουσιαστική αρνησιδικία.
• Η πειθαρχική δικαιοσύνη, από την προβληματική κατάσταση των παλαιών συνθέσεων των Πειθαρχικών Συμβουλίων που αθώωναν ή επέβαλαν απαράδεκτα χαμηλές ποινές, στο πλαίσιο της κακώς νοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης, οδηγείται σε νέα αδιέξοδα, με τους Δικαστές είτε, λόγω φόρτου εργασίας, να καθυστερούν, είτε να κωλυσιεργούν, ή ακόμη και να αρνούνται τη συμμετοχή τους, και με τη Διοίκηση σε ουσιαστική αδυναμία να επιβάλει την επιτάχυνση της πειθαρχικής διαδικασίας.
• Στο Γραφείο Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κοινοποιούνται υποχρεωτικά οι ποινικές διώξεις κατά υπαλλήλων, τα παραπεμπτικά ή απαλλακτικά βουλεύματα και οι δικαστικές αποφάσεις. Αμέσως μετά την κοινοποίηση των ποινικών διώξεων ή των παραπεμπτικών βουλευμάτων, ζητούμε από τις Υπηρεσίες την διερεύνηση πειθαρχικών ευθυνών. Από το 2007 μέχρι και το 2012 ζητήσαμε, τοιουτοτρόπως, την πειθαρχική δίωξη 1300 υπαλλήλων για 2200 περιπτώσεις. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι διαφόρων βαθμών παραβατικότητας και βρίσκονται σε διάφορα στάδια της πειθαρχικής και ποινικής διαδικασίας, ώστε δεν είναι αμέσου αποδόσεως και είναι παρακινδυνευμένη και αυθαίρετη οποιαδήποτε εκτίμηση για τον χρόνο και τον τελικό αριθμό αυτών που θα παυθούν τελεσίδικα και αμετάκλητα από το Δημόσιο. Ως σήμερα, δεν είναι σε γνώση του ΓΕΔΔ ούτε μία τελεσίδικη και αμετάκλητη ποινική απόφαση, ενώ οι πειθαρχικές αποφάσεις εκοινοποιούντο στο Γραφείο ΓΕΔΔ μέχρι τον Μάρτιο του 2012 (ψήφιση του ν.4057/2012), προκειμένου να διερευνηθεί η πιθανότητα άσκησης ένστασης ή προσφυγής κατά όσων αποφάσεων επέβαλαν αδικαιολογήτως χαμηλές ποινές.
• Με το ν.4057/2012 αφαιρέθηκαν οι αρμοδιότητες του Γενικού Επιθεωρητή για ένσταση επί όλων των αποφάσεων των πρωτοβαθμίων Πειθαρχικών Συμβουλίων και για προσφυγή στα Διοικητικά Δικαστήρια κατά των αποφάσεων του δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου, γεγονός που δημιουργεί πρόσθετο πρόβλημα, αφού εξέλιπε η δυνατότητα επιτήρησης και παρέμβασης στην πειθαρχική διαδικασία.
• Η αυστηροποίηση του πειθαρχικού δικαίου με τις διατάξεις της παραγράφου Ζ3 του άρθρου πρώτου του ν.4093/2012 παρήγαγε και στρεβλώσεις ή λανθασμένες εντυπώσεις όσον αφορά την απομάκρυνση υπαλλήλων μέσω της αυτοδίκαιης αργίας. Η απομάκρυνση του υπαλλήλου με την παραπομπή του και μόνο στο πειθαρχικό συμβούλιο προσβάλλεται καικαταπίπτει εύκολα στα διοικητικά δικαστήρια (αρκετοί επανέρχονται σε λίγες μέρες με προσωρινές διαταγές). Η εκδίκαση της υπόθεσης στο πειθαρχικό συμβούλιο (συνήθως μετά από αρκετούς μήνες) τερματίζει την αργία και ο υπάλληλος (εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις που του επιβληθεί η ποινή της παύσης) επιστρέφει κανονικά στην υπηρεσία του. Εντωμεταξύ το Δημόσιο έχει καταβάλει το 1/3 του μισθού του για όλο αυτό το διάστημα, παρότι έχει στερηθεί των υπηρεσιών του (ενώ εγείρονται και αξιώσεις για την αναδρομική πληρωμή και του υπολοίπου μισθού), έχει δε δημιουργηθεί η ψευδής εικόνα της απομάκρυνσής του ως «επιόρκου».
• Για να τιμωρηθούν (με την ποινή του υποβιβασμού έως της απόλυσης) οι αδικαιολογήτως απέχοντες από τα καθήκοντά τους υπάλληλοι («κοπανατζήδες»), πρέπει να διαπιστωθεί ότι η αποχή υπερβαίνει τις είκοσι δύο (22) εργάσιμες ημέρες συνεχώς ή τις τριάντα (30) εργάσιμες ημέρες σε διάστημα ενός (1) έτους, όπως προβλέπεται στον ΥπαλληλικόΚώδικα. Με αυτά τα δεδομένα, αλλά και επειδή οι ούτως φερόμενοι υπάλληλοι απολαμβάνουν της ανοχής και κάλυψης των προϊσταμένων τους, καθίσταται φανερό ότι ο εντοπισμός τους από τις ελεγκτικές αρχές είναι ανέφικτος και η απομάκρυνσή τους πρακτικά αδύνατη. Σποραδικοί έλεγχοι για την αδικαιολόγητη απουσία υπαλλήλων συμβάλλουν στην εμπέδωση της νομιμότητας, αλλά είναι άνευ ουσιώδους αποτελέσματος, αφού η διαπίστωση της αδικαιολόγητης αποχής κατά την ημέρα μόνο του ελέγχου οδηγεί σε ήσσονος σημασίας ποινές που δεν έχουν σχέση με την απόλυση.
• Ο εντοπισμός πλαστών ή ψευδών δικαιολογητικών πρόσληψης υπαλλήλων μπορεί να γίνει με την υποχρέωση των Διευθύνσεων Προσωπικού για ενδελεχή έλεγχο των υπηρεσιακών φακέλων, και με δειγματοληπτικό επαληθευτικό έλεγχο από τις ελεγκτικές Υπηρεσίες. Ο έλεγχος όμως αυτός, καθώς και η επαλήθευση της πλαστότητας ή του ψευδούς του δικαιολογητικού (εκτός από τις προφανείς αλλά, κατά την εκτίμηση του Γενικού Επιθεωρητή , ελάχιστες περιπτώσεις της απουσίας αυτού) απαιτεί ικανό χρόνο (αλληλογραφία με τις εκδούσες το δικαιολογητικό Αρχές) και θα έχει αμφίβολα αποτελέσματα, ακόμη και αν αποδειχθεί η πλαστότητα. Ο Υπαλληλικός Κώδικας προβλέπει ότι η πράξη διορισμού, που έγινε κατά παράβαση νόμου, ανακαλείται εντός διετίας από τη δημοσίευσή της. Μετά την παρέλευση της προθεσμίας αυτής η πράξη διορισμού ανακαλείται μόνο εάν αποδειχθεί ότι αυτός που διορίστηκε προκάλεσε δολίως ή υποβοήθησε την παρανομία, πράγμα, ωστόσο, που είναι μαχητό στα διοικητικά δικαστήρια.”

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ  Ο ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ

Ο Γενικός Επιθεωρητής  σημείωσε στο ίδιο έγγραφο ότι στο πλαίσιο μείωσης του αριθμού των υπηρετούντων στο δημόσιο και αφού θεσπιστούν κοινωνικά κριτήρια για την ελαχιστοποίηση των κοινωνικών επιπτώσεων, θα μπορούσε να εξεταστεί η κατάργηση αδρανών ή αντιπαραγωγικών φορέων, η εξέταση της πιθανότητας μείωσης των υπηρετούντων υπαλλήλων χαμηλών προσόντων που υπηρετούν με σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου καθώς και των υπηρετούντων υπαλλήλων χαμηλών προσόντων που διορίστηκαν με διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ (περιλαμβανομένων των υπαλλήλων της Βουλής).

Διαβάστε επίσης:

Οι τροικανοί… ακονίζουν τα μαχαίρια για μισθολόγιο και απολύσεις στο δημόσιο