PLUS
Τον απολογισμό των μέχρι τώρα πεπραγμένων της κυβέρνησης και της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους έκανε ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του εξαπολύοντας επίθεση στον πρώην πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά για τη στάση του λέγοντας ότι ήταν «συνένοχος και εκτελεστικό όργανο στην προσπάθεια ναυαγίου των διαπραγματεύσεων».
«Δεν πρόκειται να δραπετεύσουμε από τις δεσμεύσεις μας»
«Είμαστε στην αρχή μιας μεγάλης και δύσκολης μάχης… Δεν πρόκειται να δραπετεύσουμε από τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει», δήλωσε ο πρωθυπουργός. Μίλησε για ταρακούνημα πολλών στον έναν μήνα διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι η Ελλάδα έπαψε να είναι παρίας που εκτελεί εντολές και απλά εφαρμόζει μνημόνια.
«Ο λαός αισθάνεται να κερδίζει τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Η ανθρωπιστική κρίση μπήκε στο επίκεντρο των συζητήσεων. Κερδίσαμε συμμάχους σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο να απαλλαγούμε από τις αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης. Είπαμε πολλά αλλεπάλληλα “όχι” , παρά τις συχνά αφόρητες πιέσεις», τόνισε, μεταξύ άλλων, ο κ. Τσίπρας και επανέλαβε ότι «η τρόικα και τα μνημόνια αποτελούν παρελθόν».
Επίθεση στην ΝΔ
Ο Πρωθυπουργός εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην προηγούμενη κυβέρνηση υποστηρίζοντας πως ο Αντώνης Σαμαράς σε συνεργασία με τους εταίρους είχε δημιουργήσει ένα πλαίσιο χρηματοπιστωτικής ασφυξίας προκειμένου να πιέσουν την νέα κυβέρνηση. “Πήγαμε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα. Μας είχαν στήσει παγίδα οι πιο επιθετικές συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, για να μας ρίξουν στα βράχια πριν καλά-καλά αναλάβουμε την κυβέρνηση. Με στόχο τη χρηματοπιστωτική ασφυξία και την ανατροπή της κυβέρνησης. Με στόχο δηλαδή τη λεγόμενη αριστερής ή αντιμνημονιακή παρένθεση. Πήγαμε στη διαπραγμάτευση σε καθορισμένα από πριν ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Με άδεια ταμεία και τις τράπεζες στο όριο. Με σημαδεμένα από τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και τους προστάτες της χαρτιά και e-mails. Με το μαχαίρι της πιστωτικής ασφυξίας στο λαιμό.Όλα τα είχαν έτοιμα για να μας οδηγήσουν σε ναυάγιο, οδηγώντας σε ναυάγιο τη χώρα”.
Μήνυμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ
Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ και στις ενστάσεις που υπάρχουν από στελέχη του κόμματος για την συμφωνία με τους εταίρους κράτώντας ωστόσο χαμηλούς τόνους.
“Το κόμμα να τραβάει από το μανίκι την κυβέρνηση όταν χρειάζεται και όταν κρίνει ότι κάποιες επιλογές της είναι λαθεμένες. Να κρίνει, να αντιπολιτεύεται, ας μου επιτραπεί η έκφραση, την κυβέρνηση, με σοβαρότητα, ευθύνη, και παίρνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους.Να μεταφέρει βεβαίως τις θέσεις της κυβέρνησης στο λαό. Αλλά, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, να μεταφέρει τις θέσεις του λαού στην κυβέρνηση. Γι’ αυτό, στη νέα περίοδο, πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει πιο μαζικός, πιο πειθαρχημένος, πιο αποτελεσματικός, πιο νεανικός, πιο αντάρτης από ότι μέχρι σήμερα”.
«Πήγαμε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα»
Απαριθμώντας μία μία τις αλήθειες, όπως τις χαρακτήρισε για «τις δύσκολες διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στη γνωστή συμφωνία γέφυρα» τόνισε πως «Πήγαμε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα. Μας είχαν στήσει παγίδα οι πιο επιθετικές συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, για να μας ρίξουν στα βράχια πριν καλά-καλά αναλάβουμε την κυβέρνηση» είπε, και πρόσθεσε πως είχαν στόχο τη χρηματοπιστωτική ασφυξία και την ανατροπή της κυβέρνησης. Με στόχο δηλαδή τη λεγόμενη αριστερής ή αντιμνημονιακή παρένθεση. «Πήγαμε στη διαπραγμάτευση σε καθορισμένα από πριν ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Με άδεια ταμεία και τις τράπεζες στο όριο. Με σημαδεμένα από τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και τους προστάτες της χαρτιά και e-mails. Με το μαχαίρι της πιστωτικής ασφυξίας στο λαιμό».
Μιλώντας μάλιστα για τις συμμαχίες της ελληνικής κυβέρνησης αποκάλυψε ότι «βρεθήκαμε απέναντι και σε ένα άξονα δυνάμεων, με πρωτεργάτες τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους, που για ευνόητους πολιτικούς λόγους, επιχειρούσαν να οδηγήσουν όλη τη διαπραγμάτευση στο χείλος του γκρεμού, παίρνοντας το ρίσκο μιας ανεξέλεγκτης εξέλιξης, προκειμένου να αποφύγουν το εσωτερικό πολιτικό ρίσκο».
