PLUS
Του Παύλου Κιρκασίδη
Μπορεί τα περισσότερα μέλη της νέας κυβέρνησης της Ελλάδας να μη φημίζονται και για τις… στενότερες των σχέσεών τους με την Εκκλησία και την πίστη, σίγουρα όμως, μετά και τη σημερινή μέρα, ίσως οφείλουν να το ξανασκεφτούν το ζήτημα καθώς, τρία «θαύματα» μέσα σε ένα μόνο 24ωρο είναι πάρα πολλά για να μην προβληματιστεί κάποιος περί υπάρξεως μιας… «ανώτερης δύναμης».
Και ειδικά όταν τα «θαύματα» αυτά, κατάφεραν να βάλουν στα Δημόσια Ταμεία ζεστό χρήμα ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ αλλά και να επιτρέψουν μια ΔΟΥ να έχει και πάλι… ρεύμα ώστε να μπορέσει να εξακολουθήσει το ούτως ή άλλως θεάρεστο έργο του περαιτέρω «ξεσκονίσματος» λιστών Λαγκάρντ και… ληστών του Δημοσίου.
Θαύμα 1ον: «Ο Μάρδας επί του όρους των Χρεών»
Και όπως εκαθόταν και θρηνούσε άπελπις ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Δημήτριος Μάρδας επί του όρους των απλήρωτων λογαριασμών του κράτους, ένα όρος… ύψους 552 εκατ. ευρώ, άγγελος εξ ουρανού, (με μια κόκκινη όμως ουρά να εξέχει κάτω από τον λευκό του μανδύα) τον πλησίασε και του είπε:
– Βάλε χέρι στους Δήμους.
– Μα θα μας πάρουν με τις πέτρες Άγγελέ μου, του είπε ο Μάρδας και τότε ο άγγελος του έδωσε τη ρομφαία της πράξης νομοθετικού περιεχομένου.
– Είσαι ένας… άγγελος του απήντησε ο Μάρδας και το μάτι του πήρε κάπως να γυαλίζει, άρχισε και η κυβέρνηση να δίνει άλλοθι στους υπάκουους δημάρχους, (που ως εξ άλλου θαύματος «επείσθησαν» στο σύνολό τους να διαθέσουν «εθελοντικώς» τα χρήματα των δημοτών), μπαλαμουτιάζοντάς τους με τεχνικές λεπτομέρειες επιπέδου «δεν είναι αυτό που νομίζεις αγάπη μου» και που όσο κατάλαβαν οι ίδιοι οι κυβερνητικοί άλλο τόσο κατάλαβαν και οι ίδιοι οι δήμαρχοι, (περί του λαού ας μην κάνουμε λόγο).
Και ούτω «ευρέθησαν» 400 εκ των 552 εκατ. ευρώ τα οποία χρειάζεται άμεσα ο προϋπολογισμός, και τα οποία, αν φυσικά τα ξαναδούν οι δήμοι και οι δήμαρχοι, ας μας ενημερώσουν αλλά καλού κακού ας τα αποχαιρετίσουν με μαντήλι καλαματιανό κεντημένο από τα χέρια του ίδιου του μεσσήνιου Σαμαρά, που ήταν και ο πρώτος διδάξας σε τέτοιου είδους χειροτεχνίες και λαθροχειρίες.
Θαύμα 2ον: «Και εγένετο φως»
Και αίφνης έγινεν σκότος και το φορολογικόν σύμπαν εσκοτίσθη και το Atrina επί της Κηφισίας εις το Αμαρούσιον εσκοτίσθη και η ΔΟΥ «Μεγάλου Πλούτου» εσκοτίσθη και οι ιεροί υπολογισταί των εφόρων εσκοτίσθησαν και γενικά τα πάντα εσκοτίσθησαν ίσως επειδή ουδείς σκοτίστηκε για να… πληρώσει το ρεύμα στη ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να γελούν μέχρι και οι έφοροι άλλων εξ ίσου προηγμένων χωρών όπως η Σιέρα Λεόνε και η Ακτή Ελεφαντοστού.
Η ΔΟΥ είπε «καλέ τι λέτε που εμείς δεν πληρώνουμε-εμείς είμεθα νοικοκυρέοι-η προκομμένη από τον τρίτο φταίει που δεν πληρώνει τα κοινόχρηστα», η προκομμένη από τον τρίτο είπε «εγώ είμαι μια κυρία πάντα πλερώνω ρωτήστε και τον «εξατμίσεις Θεόφιλος» από απέναντι-ο Φουστάνος που είναι διαχειριστής φταίει», ο Φουστάνος είπε δεν φταίω εγώ φταίει ο Μπάμπης ο Βωβός που μας άφησε κάτι εκατομμύρια χρέη, ο Μπάμπης ο Βωβός όμως, τόσο ως Μπάμπης αλλά κυρίως ως Βωβός, δεν είπε απολύτως τίποτε και έτσι τους έφαγε όλους το μαύρο σκότος μαζί και την όποια εναπομείνασα σοβαρότητα του κράτους.
Και πάλι όμως αίφνης, εκεί που «ουδείς εκ των νοικαρέων χρωστούσε κοινόχρηστα», «ευρέθησαν» (ξανά μιράκολο) 120.000 ευρώ προκειμένου να δοθεί μια δόση στη ΔΕΗ και να επανασυνδεθεί το ρεύμα, ώστε να μπορεί και η ΔΟΥ «Μεγάλου Πλούτου» να ξεκινήσει εκ νέου το κυνήγι των μεγαλοοφειλετών, που, παρ’ ότι κροίσοι, μόνο κρίση δεν είδαν.
Θαύμα 3ον (και ακροτελεύτιον) : «Το ενύπνιον του Μπόμπολα και η θαυματουργός βοσκοπούλα»
Και όπως εκοιμήθη ο Λεωνίδας ο Μπόμπολας, ο Υιός, βλέποντας σε επανάληψη την εκπομπή μαγειρικής του MEGA, «Κάντο όπως ο Άκης», ενυπνιάσθη ενύπνιον και άγγελος ενεφανίσθη εμπρός του, (πιθανόν να ήταν ο ίδιος άγγελος με του Μάρδα-έχει πάρει παπί και κινείται σφαίρα σαν ντιλιβεράς), και του είπε:
– Λεωνίδα χρωστάς, χρωστάς πολλά !
– Δεν χρωστάω άγγελέ μου !
– Λεωνίδα ΚΑΙ χρωστάς ΚΑΙ ψεύδεσαι, επέμεινε ο άγγελος ως άλλη Ρένα Βλαχοπούλου και άρχισε να του παίρνει τα μέτρα, και όταν ένας άγγελος αρχίζει να σου «παίρνει τα μέτρα» δεν έχεις και πολλά περιθώρια αντιρρήσεων…
Kάθιδρος ο Λεωνίδας πετάχτηκε από το κρεβάτι του, άρπαξε από το σερβάντ κάτω από τα σεμεδάκια και μια πορσελάνινη βοσκοπούλα 1.8 εκατ. ευρώ που τα είχε για μια ώρα ανάγκης, πήρε και κάτι κέρματα που τούχαν μείνει από τα διόδια Αφιδνών και, όπως ο ίδιος δήλωσε, παρουσιάστηκε αυτοβούλως ενώπιον της (ανεξάρτητης) Δικαιοσύνης και είπε είμαι ο Μπόμπολας και είμαι καλά και θέλω να σας πληρώσω.
Και επλήρωσεν ο Λεωνίδας ο Μπόμπολας ο Υιός, και εσκίσθησαν οι ουρανοί αλλά και τα κατηγορητήρια με τα κακουργήματα της φοροδιαφυγής και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, και αγαλλιάσθησαν άπαντες εις τον κεντρικόν δελτίον και ανεφώνησαν, MEGAς είσαι κύριε Λεωνίδα μας και θαυμαστά τα Δημόσια Έργα Σου !
(Βέβαια, σύμφωνα με τους «ευαγγελιστές», τα πράγματα δεν έγιναν… ακριβώς έτσι, αλλά, όπως είπε και ένας πρύτανης της (πιο κίτρινης) δημοσιογραφίας, «ποτέ μην επιτρέψεις σε μια λεπτομέρεια να σου χαλάσει την ιστορία».
Και είδον οι μαθηταί της Κυβέρνησης τα θαύματα και επίστευσαν. Και επίστευσαν πως έτσι ακριβώς μπορεί να πορεύεται η χώρα. Με «απαλλοτριώσεις» ξένων χρημάτων, με εφορίες που προσπαθούν να χτυπήσουν τα «θεριά» παντελώς ξεβράκωτες και με… θεριά που πληρώνουν μόνον όποτε δουν κάποιο… «όνειρο», χωρίς κανένα πλαίσιο να τους υποχρεώνει να επιστρέφουν όταν πρέπει στον λαό τουλάχιστον ένα μέρος από τα χρήματα που ούτως ή άλλως έχουν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, σφετεριστεί.
Το κακό όμως με τα θαύματα σ’ αυτή τη χώρα είναι ότι, κρατούν μόνο τρεις ημέρες. Τόσες μόνο δακρύζει κι η εικόνα του κάθε Μπόμπολα. Τις υπόλοιπες, δακρύζει εκείνη του λαού. Και η κυβέρνηση οφείλει να αποφασίσει ποια από τις δυο επιτέλους θα «προσκυνήσει». Γιατί, και με τον Μαμμωνά και με τον Λαό δεν γίνεται…
