► Το ανησυχητικό με το παιχνίδι που παίζει η κυβέρνηση με ανομολόγητους συμπαίκτες τους «θεσμούς» είναι πως όσο πάει γίνεται όλο και πιο χοντροκομμένο. Δεν μας τρομάζει πλέον τόσο η ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση της ζωής μας αλλά εκείνη της νοημοσύνης μας.
► Καλούμαστε να πιστέψουμε πως οι δανειστές είναι τόσο ηλίθιοι ώστε να υποβάλλουν μια «πρόταση» στην οποία δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει ούτε η οικονομία της Γερμανίας. Και την ίδια στιγμή που ασχολούμαστε με την πρόταση-«λαγό» των δανειστών, μας διαφεύγει η «αντιπρόταση» της ίδιας της κυβέρνησης η οποία δεν συνιστά τίποτε λιγότερο από ένα τρίτο μνημόνιο και η οποία τελικά θα γίνει αποδεκτή από τους «θεσμούς» καθώς είναι η πραγματική δική τους πρόταση και μάλιστα μια «πρόταση» που δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ούτε στον ύπνο τους υπό την κυβέρνηση ενός τελειωμένου Σαμαρά.
► Και όντως το άθλιο email Χαρδούβελη ήταν «παιδική χαρά» μπροστά στην επερχόμενη νέα «συμφωνία» της «πρωτηφορααριστεράς» (ουάου) κυβέρνησης.
► Η θεατρική παράσταση που παίχτηκε προχθές στη Βουλή κάνει το Δελφινάριο να μοιάζει με Επίδαυρο και τον Σεφερλή με Αλέξη Μινωτή. Να ζητάς από τους πολιτικούς αρχηγούς τη γνώμη (…) για ένα σχέδιο το οποίο δεν τους έχεις γνωστοποιήσει. Ας το χαρακτηρίσουμε απλώς ως σουρεαλισμό για να μη γίνουμε χυδαίοι και κινδυνέψουμε να βρεθούμε στον στενό πρωθυπουργικό πυρήνα.
► Στην ουσία δηλαδή να ζητάς λευκή εντολή να πράξεις κατά βούληση αφού το σχέδιο αυτό δεν είναι επισήμως γνωστό. Εκτός και αν είσαι τόσο αφελής ώστε να πιστεύεις πως οι έτεροι πολιτικοί αρχηγοί μπορούν να σου τη δώσουν, βασιζόμενοι σε διαρροές.
► Δεν είσαι ωστόσο διόλου αφελής Αλέξη Τσίπρα διότι, και… «ώ του θαύματος» τελικά, και παρά τις λίγες ναζιάρικες τσιριμόνιες, (νάχουμε να λέμε και για το θεαθήναι), τελικά στη δίνουν !!! (όμοιος ομοίω κι η κοπριά στα λάχανα…)
► Φωτεινή εξαίρεση και προς τιμήν του, το ΚΚΕ χωρίς ωστόσο και αυτό να δείχνει πως μπορεί να υποστηρίξει τις κοινωνικές διεργασίες που απαιτούνται για την ανατροπή που ευαγγελίζεται και με ένα μεγάλο ριζοσπαστικοποιημένο κομμάτι της κοινωνίας να βρίσκεται για μια ακόμη φορά «άστεγο».
► Το παιχνίδι λοιπόν, παρότι χοντροκομμένο, στήθηκε τελικά μια χαρά. Η Ευρώπη ζητούσε ένα καλύτερο χαρτί από εκείνο της καμμένης συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και το βρήκε στον ΣΥΡΙΖΑ. Και στο πρόσωπο ενός Αλέξη Τσίπρα ο οποίος, σε αντίθεση με κάθε Αριστερή αξία, φιλοτεχνήθηκε ως χαρισματικό, και όχι μόνον από παραδοσιακά ΜΜΕ που ελπίζουν σε κανένα «κοκκαλάκι» αλλά και από νεοσύστατα κυρίως ηλεκτρονικά, κάποια εκ των οποίων στήθηκαν από κοινούς εκβιαστές του Κολωνακίου, που συνεχίζουν την (ακόμη και ποινική) δράση τους στοχοποιώντας με ελεεινούς τρόπους κάθε έναν που φωνάζει πως «ο βασιλιάς είναι γυμνός».
► Πάντα με το αζημίωτο φυσικά και με τις (κρυφές) ευλογίες των… παππάδων της ενορίας Κουμουνδούρου που ξέρουν καλά πως δεν μπορείς να στήσεις κανέναν πασοκικής λογικής μηχανισμό χωρίς κομματικούς πραίτορες αλλά κυρίως δίχως ένα σύγχρονο αυριανικό χοιροστάσιο μέσα στο οποίο πετάς ο,τιδήποτε αντιστέκεται μπροστά στη διαφαινόμενη τραγωδία.
► Κάτι τέτοιο όμως, εκτός από πολιτικά ελεεινό είναι και ιστορικά ασυγχώρητο καθώς ουδείς δείχνει να διδάχθηκε πως η τελευταία τροφή ενός τέτοιου αυριανικού χοιροστασίου είναι πάντα αυτοί «στο… όνομα» του οποίου έπιναν νερό τα γουρούνια.
► Και έτσι ο νέος μέγας Αρχηγός έχει πλέον την εν λευκώ εντολή να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του, (και… λίγο πιο πάνω), τις συνεδριακές αποφάσεις που μετασχηματίστηκαν σε προεκλογικές δεσμεύσεις και συμπυκνώθηκαν στο «καμιά θυσία για το ευρώ». Μπορεί δηλαδή πλέον και… «νόμιμα» να αγνοήσει πλήρως τη λαϊκή εντολή που έλαβε για ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ πολιτικές επιλογές και να κάνει ό,τι γουστάρει αυτός και οι εταίροι «του» και την ίδια στιγμή να επιστρέψει και ως… «ήρωας» που διαπραγματεύτηκε μέχρι τελευταίας ρανίδος (ψ)αίματος.
► Σε κάποιο άλλο ίσως σύμπαν, όπου η έννοια της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης δεν αποτελούσε νεκρό γράμμα, μια κυβέρνηση που μέσα σε ελάχιστους μήνες έκανε στροφή 180 μοιρών, θα έπρεπε να κηρυχθεί έκπτωτη και με διαδικασίες που δεν θα χρειαζόταν να κρατήσουν παραπάνω από είκοσι λεπτά. Στην Ελλάδα όμως, κάτι τέτοια αποτελούν πλέον συνήθεις πρακτικές που οδήγησαν μεγάλο κομμάτι ανεγκέφαλων στη συνολική απαξίωση του πολιτικού βίου και από κει τσιφ στην αγκαλιά του εγκληματικού μορφώματος της χρυσής αυγής και άλλων συναφών πολιτικών εκτρωμάτων σταυροθεωδορακικού «επιπέδου» που αν δεν ήταν εξαιρετικά επικίνδυνα θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν γενιές επιθεωρησιογράφων.
► Πάμε λοιπόν για το 3ο Μνημόνιο όπως και αν λέγεται αυτό και μια «εθνική συναίνεση» που έστω και ατύπως συνυπογράφηκε από έναν τελειωμένο Σαμαρά που κρατά μια Νέα Δημοκρατία σε «άγρυπνο κώμα» μόνο και μόνο για να υπάρχει ο ίδιος, από ένα ΠΑΣΟΚ του 2,5-2,9 και με τον Βαγγέλη Βενιζέλο να αφήνει το κλειδί κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας (μαζί με τα γιγάντια χρέη του κόμματος) για να το πάρουν προσωπικότητες τύπου Φώφης, Κωνσταντινόπουλου και Λοβέρδου, και από έναν Σταύρο Θεοδωράκη στα όρια κρίσης μεγαλείου ως άλλος Αρμάνδος Δελαπατρίδης να δηλώνει «έτοιμος» ενώ παράλληλα να μην παύει να δικαιώνει όσους τον αποκαλούν κατάμουτρα «γερμανοτσολιά» όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας Αλέξης Τσίπρας άφησε (σαφώς) να εννοηθεί «απαντώντας» του στα περί «τελευταίας προθεσμίας της Ελλάδας στις 14 Ιουλίου».
► Από «αυτούς» πήρε αναγνώστη μου την εντολή και εκείνη που έδωσες εσύ στις 25 Γενάρη έγινε κοινό κωλόχαρτο. Και… δόξα τω θεώ, οι ηλίθιες κινδυνολογίες της Βούλτεψη περί του ότι άμα βγει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία δεν θάχουμε ούτε κωλόχαρτο, διαψεύστηκαν. Ούτε το κωλόχαρτο μας έλειψε ούτε και τα σκατά.
► Σε αυτό το κωλόχαρτο θα μας γράψει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ τι χρωστάμε ακόμη στους μαφιόζους τοκογλύφους και με αυτά τα σκατά θα τους πληρώσουμε και μεις να έχουν να πορεύονται.