Ναζί κανείς ή να μη ζει κύριε Αλέξη Τσίπρα;

Του Παύλου Κιρκασίδη

Κάθε όριο δείχνει αυτή τη φορά να ξεπέρασε το λεγόμενο «πρωθυπουργικό περιβάλλον» όσον αφορά την «κριτική» του απέναντι στις πολιτικές επιλογές και κινήσεις της Π.τ.Β.  Ζωής Κωνσταντοπούλου, φτάνοντας στο σημείο να αφήσει ευθέως υπονοούμενα για την πνευματική της ευστάθεια, χρησιμοποιώντας τις λέξεις «παραλήρημα» και «κρίση», δυο όρους που παραπέμπουν ευθέως στην ψυχοπαθολογία, κάτι που μέχρι σήμερα έκαναν μόνο «βάζοντας μπροστά» συγκεκριμένη μερίδα του Τύπου γέννημα-θρέμμα του αυριανισμού αλλά και περιθωριακές ιστοσελίδες εξ ίσου περιθωριακών τύπων που παρασιτούν του «Μαξίμου» με τις «ευλογίες» πάντα των λογής «Παππάδων»…

Αυτή τη φορά οι «πρωθυπουργικοί» αυτοί «κύκλοι» δεν θέλησαν να… χάσουν χρόνο υπαγορεύοντας δημοσιεύματα στα δημοσιογραφικά απόβλητα τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, τις τελευταίες μέρες βρίσκονται σε κυριολεκτικό πανικό μπροστά στην… πολιτική ορφάνια που τους περιμένει, (και με ό,τι μπορεί να σημάνει αυτό…), αλλά προτίμησαν να βγουν οι ίδιοι μπροστά, επιλέγοντας για μια ακόμη φορά πρακτικές που χρησιμοποίησαν πρώτοι οι ναζί, όταν εμφάνιζαν ως «ψυχικά διαταραγμένο» οποιονδήποτε τολμούσε να αρθρώσει το πολιτικό του ανάστημα εναντίον τους, «αιτιολογώντας» έτσι κάθε τους έγκλημα.

«Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον το παραλήρημα αλαζονείας και την κρίση εξουσιομανίας της Προέδρου που συμπεριφέρεται ως δικτάτορας», είπαν χαρακτηριστικά, έχοντας χάσει προφανώς, εκτός από τη… μπάλα και την ψυχραιμία τους, δείχνοντας φυσικά και το πόσο αβυσσαλέα είναι η απόσταση που χωρίζει το ήθος τους από εκείνο της Αριστεράς, και επιχειρώντας να σύρουν για μια ακόμη φορά τον πολιτικό διάλογο της χώρας στο πλέον ευτελές αλλά και επικίνδυνο κατώφλι της, όπως εκείνο του χυδαίου Αυριανισμού, που.. για μια ακόμη φορά στην ιστορία αποδεικνύεται ως το πλέον χρήσιμο όπλο που χρησιμοποιεί μια βαθιά διεφθαρμένη εξουσία προκειμένου να εξοντώσει κάθε πολιτικό της αντίπαλο.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η ομάδα του, εμμέσως πλην σαφώς ομολόγησαν την πολιτική τους ανεπάρκεια. Όπως φαίνεται ωστόσο, στην ιστορία θα μείνουν πρωτίστως για την ηθική τους αντίστοιχη.