«Ο βασικός στόχος, κυρίως, του πρώτου ελληνικού μνημονίου ήταν να σωθούν επενδυτές εκτός Ελλάδας» παραδέχθηκε – εκνευρίζοντας κόσμο – ο απερχόμενος πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ενώπιον της Ευρωβουλής και μετά από σχετικές ερωτήσεις του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη και του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Νότη Μαριά.
«Ναι, κάναμε λάθη στο παρελθόν στα πρώτα προγράμματα αυτοσχεδιάσαμε», συμπλήρωσε ο Ολλανδός ευρω-πολιτικός και συνέχισε: « Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίσαμε τις τράπεζες ήταν δαπανηρός και μη αποτελεσματικός. Είναι αλήθεια ότι στόχος ήταν να σωθούν οι επενδυτές εκτός Ελλάδας και γι’ αυτό είμαι υπέρ των κανόνων για το bail-in, έτσι ώστε να μην διασωθούν επενδυτές με χρήματα φορολογουμένων. Είχαμε να κάνουμε με μια τεράστια κρίση, καθώς κινδύνευε με πλήρη κατάρρευση ο χρηματοπιστωτικός τομέας, αφήνοντας πολλές χώρες με υψηλό χρέος.
Να πούμε, όμως, ότι στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα χρειάστηκαν μόνο 4,5 δισ. για τις τράπεζες, καθώς είχε μεγάλη συμμετοχή ο ιδιωτικός τομέας»
Σχετικά με τα κόκκινα δάνεια, εξήγησε: “Βρισκόμαστε κοντά σε μια ιδιωτική λύση, έτσι ώστε να μη επιβαρυνθούν και πάλι οι φορολογούμενοι. Στην Ελλάδα γίνονται τα απαραίτητα για την προστασία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δε θα είναι αυτές τα θύματα των πλειστηριασμών”.
Αναφορικά με το αν είναι δυνατή η πρόωρη αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ, με τα χρήματα του προγράμματος που απομένουν, ο κ. Ντάισελμπλουμ είπε: «Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί καθώς τα δάνεια του ΔΝΤ είναι πιο ακριβά από τα ευρωπαϊκά. Από πολιτικής απόψεως, ωστόσο, το Eurogroup επιθυμεί να παραμείνει το Ταμείο αναμεμειγμένο στο ελληνικό πρόγραμμα και με δικές του ευθύνες. Σε κάθε περίπτωση, οι τελικές αποφάσεις για το χρέος θα ληφθούν αργότερα, όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, οπότε θα εξεταστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».
Ο κ. Παπαδημούλης, τότε, έθεσε το ζήτημα της λογοδοσίας του Eurogroup στο Ευρωκοινοβούλιο, σε σχέση και με τις προτάσεις της Επιτροπής για την εμβάθυνση της Ευρωζώνης. Ο απερχόμενος πρόεδρος ανέφερε: “Δεν αποκλείουμε την διακυβερνητική μέθοδο. Τις περισσότερες φορές χρειάζεται ένα συνδυασμός κοινοτικής και διακυβερνητικής μεθόδου. Οι δύο μέθοδοι θα συνεχίσουν να συνυπάρχουν και θα υπάρχουν και τριβές”.