PLUS
Αποτελεί καθήκον για το ΚΚΕ, στην παρούσα πολιτική συγκυρία, «να ανανεώσει και να διευρύνει τις δυνάμεις του και την ιδεολογική-πολιτική επιρροή του στο συνδικαλιστικό / εργατικό κίνημα και τα λαϊκά κινήματα», επισημαίνεται στην απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, στην οποία, γίνεται αποτίμηση των μετεκλογικών εξελίξεων και αναφορά στον προγραμματισμό δράσης.
«Το Κόμμα επωμίζεται το σύνθετο και δύσκολο καθήκον να ανανεώσει και να διευρύνει τις δυνάμεις του, κυρίως στις παραγωγικές ηλικίες, στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, να διευρύνει την ιδεολογική-πολιτική επιρροή του, την επίδρασή του στο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα και τα λαϊκά κινήματα σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων τόσο στην Ελλάδα, όσο και ευρύτερα», αναφέρεται συγκεκριμένα στην Απόφαση που δημοσιεύεται στον “Κυριακάτικο Ριζοσπάστη”.
Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που ανέδειξε η πολιτική δουλειά του ΚΚΕ κατά την προεκλογική περίοδο των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου, η Κ.Ε. αναφέρει πως γίνεται καλύτερα κατανοητό σήμερα ότι η εκλογική συμπεριφορά «είναι έκφραση της ιδεολογικής χειραγώγησης από την αστική εξουσία». Σημειώνει ακόμη ότι «ο λαός ψηφίζει για πρωταγωνιστικό ή ρυθμιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κυβέρνησης» και πως «ακόμα και κομμουνιστικά κόμματα εγκλωβίζονται με αυτό το πολιτικό κριτήριο, για χρόνια».
Το ΚΚΕ προσθέτει ότι «το πρόβλημα βρίσκεται στο επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης στη χώρα μας και διεθνώς και στο επίπεδο του εργατικού-λαϊκού κινήματος που βρίσκεται σε υποχώρηση» και υπογραμμίζει την αναγκαιότητα οικοδόμησης «γερού επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης με συνεχή ανανέωση των γραμμών του και των δεσμών του με ευρύτερες εργατικές-λαϊκές δυνάμεις» και του συντονισμού του κομμουνιστικού-εργατικού κινήματος σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Σε άλλο σημείο της απόφασης της Κ.Ε. του ΚΚΕ, καλείται το κόμμα να συμβάλλει στην οργανωμένη έκφραση των αγωνιστικών διαθέσεων του λαού, και «να δώσουμε τη μάχη της μαζικοποίησης του οργανωμένου εργατικού κινήματος, ώστε η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να νιώσει από την πρώτη στιγμή την ανερχόμενη λαϊκή πίεση». Όπως σημειώνεται, «ο λαός δεν έχει δοκιμάσει ακόμα τη δύναμή του, επομένως δεν πρέπει να υπάρχει απογοήτευση για την αναποτελεσματικότητα των αγώνων».
Υπογραμμίζεται, επίσης, ότι «ο αρνητικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίζεται μόνο στο 3ο μνημόνιο και τα σκληρά μέτρα. Κυρίως, συνίσταται στη συντηρητικοποίηση ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων, στην εμπέδωση της λαθεμένης και επικίνδυνης αντίληψης πως “ό,τι και να κάνει ο λαός τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει”».
Το ΚΚΕ βάσει της συνολικής πείρας που αποκόμισε το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα της προεκλογικής περιόδου, τονίζει επίσης ότι πρέπει να αναδεικνύεται περισσότερο στους εργαζόμενους η δική του αντίληψη για τον ταξικό χαρακτήρα του πολιτικού συστήματος, και των αστικών θεσμών και να εκλαϊκεύεται καλύτερα η θέση του για την εργατική εξουσία και τις αρχές δόμησής της.
Αναφορικά με τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, στο κείμενο αναφέρεται ότι οι στρατηγικοί στόχοι τη άρχουσας τάξης για πέρασμα της καπιταλιστικής οικονομίας στη φάση της ανάπτυξης και για γεωστρατηγική αναβάθμισή της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, επιδιώκονται σε συνθήκες που οι εκτιμήσεις δείχνουν απαισιόδοξα σημάδια σχετικά με την πορεία της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, ενώ επισημαίνουν το ενδεχόμενο νέας κρίσης (έκθεση ΔΝΤ), αλλά και όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που δεν αφορά μόνο τον άξονα Ουκρανίας-Μ. Ανατολής (Συρία), όπου διεξάγεται διαπάλη ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, αλλά και τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης σχετικά με το μέλλον της (Γαλλία-Γερμανία).
Στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, το ΚΚΕ συμπεριλαμβάνει και τις αναπτυσσόμενες αντιθέσεις γύρω από τα δύο μεγάλα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ, την Διατλαντική και την Διειρηνική Συμμαχία, και υπογραμμίζει ότι εντός αυτού του πλαισίου θα κινηθεί η πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το επόμενο διάστημα, ενώ «κορυφαίοι υπουργοί της αποτελούν σημαντικούς κρίκους σύνδεσης της κυβέρνησης με τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις».
Το ΚΚΕ, επίσης, κάνει λόγο για σαφείς ενδείξεις στενής διασύνδεσης της κυβέρνησης «διεθνώς με το αμερικανικό κέντρο» και «με το γαλλικό εντός της ΕΕ» με τα κέντρα αυτά να αποτελούν «δύο από τα βασικά διεθνή στηρίγματά της».
Το ΚΚΕ τοποθετεί εντός αυτού του πλαισίου τις διεργασίες αναδιάταξης του αστικού πολιτικού συστήματος και του οπορτουνιστικού χώρου.
Επισημαίνει επίσης ότι «παλιά και νέα κόμματα, ατόφια αστικά και οπορτουνιστικά που κινούνται εντός των “καπιταλιστικών τειχών”, όπως έχει αποδειχθεί και ιστορικά, ξεθωριάζουν τις όποιες -υπαρκτές ή ανύπαρκτες – ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, και στην πορεία κάποιες από αυτές εξαφανίζονται τελείως, αν αυτό απαιτήσει η ανάγκη υπεράσπισης της καπιταλιστικής οικονομίας και εξουσίας», προσθέτοντας σε άλλο σημείο, τους λόγους για τους οποίους «όλα αυτά τα κόμματα προβάλλουν ως βασική πολιτική διαχωριστική γραμμή όχι αυτή που τέμνει την ελληνική κοινωνία σε δύο βασικά αντίπαλα στρατόπεδα, αυτό της αστικής και αυτό της εργατικής τάξης, αλλά αυτή ανάμεσα στην Ελλάδα, από τη μια, και τους Γερμανούς, τους μερκελιστές, τους ξένους δανειστές, από την άλλη».
«Πρόκειται για γραμμή υποταγής της εργατικής τάξης στην αστική τάξη, καλυμμένη με “δημοκρατικό”, “λαϊκό” και “πατριωτικό” μανδύα», υπογραμμίζει το ΚΚΕ.
Σε ό,τι αφορά τον άμεσο σχεδιασμό δράσης και παρέμβασης στο εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα, η απόφαση της Κ.Ε. του κόμματος αναφέρει ως προτεραιότητες την αποκάλυψη του σχεδιασμού της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, την αποκάλυψη του χαρακτήρα των μνημονίων, το “άνοιγμα” μετώπου στην “θεωρία της πολιτικής σταθερότητας” που «οδηγεί στην υποταγή, στον συμβιβασμό και την ένταση του αυταρχισμού».
«Είναι ενιαίο καθήκον να μην υποταχθεί η εργατική-λαϊκή πλειοψηφία στον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι έδωσε τη συναίνεσή της για την εφαρμογή των μέτρων», υπογραμμίζει το ΚΚΕ.
Στην Απόφαση τονίζεται και η αναγκαιότητα πλατιάς εκλαΐκευσης της πρότασης εξουσίας του ΚΚΕ και η οργάνωση της εργατικής τάξης και της κοινωνικής συμμαχίας, ως απάντησης στην ενιαία στρατηγική όλων των αστικών κομμάτων, της καπιταλιστικής εργοδοσίας, των επιτελείων της E.E..
Η Κ.Ε. του ΚΚΕ αποφάσισε την λήψη σειράς μέτρων για την ιδεολογική-πολιτική-οργανωτική ενδυνάμωση του κόμματος. Αποφάσισε τέλος, τη διοργάνωση οικονομικής εξόρμησης για το δίμηνο Δεκέμβρης 2015-Γενάρης 2016, και με βάση «το σχεδιασμό που υπήρχε από το 2014, για πέρασμα στελεχών από την ΚΝΕ στο Κόμμα, να προχωρήσει ενισχύοντας τη δουλειά του Κόμματος, με μια φυσιολογική διαδικασία σταδιακής ανανέωσης του στελεχικού δυναμικού του Κόμματος».
