PLUS
Tην κατηγορηματική του αντίθεση στο σύμφωνο συμβίωσης εκφράζει με επιστολή του ο Νίκος Νικολόπουλος, κρούοντας παράλληλα τον κώδωνα του κίνδυνο για τα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν μετά από την εφαρμογή του συμφώνου.
Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή του Ν. Νικολόπουλου:
«ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Αθήνα 17 Δεκεμβρίου 2015
Προς τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Επικοινωνώ μαζί σας γιατί θεωρώ ότι για πρώτη φορά επιχειρείται στον τόπο μας η από το παράθυρο νομιμοποίηση ενός ανορθόδοξου οικογενειακού «προτύπου». Επιχειρείται για πρώτη φορά τόσο ευθέως και τόσο άμεσα η «εισβολή» και η αποδοχή λογικών που στοχεύουν στην αποσάθρωση της ελληνικής οικογένειας, του θεσμού που έχει επιδείξει την μέγιστη αντοχή και αντίσταση στην λαίλαπα της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, τα τελευταία πέντε χρόνια.
Η κατάπτωση ηθών και συνειδήσεων, συνοδευόμενη από την οικονομική κατάπτωση, αποτελεί το ιδανικό μείγμα για όσους επιδιώκουν την αλλοτρίωση της ελληνικότητας και τελικά, την διάλυση και την αποσάθρωση της χώρας.
Αγαπητές και αγαπητοί,
Ασφαλώς τα δικαιώματα μεταξύ ενηλίκων είναι αποδεκτά και αδιαπραγμάτευτα, ανεξαρτήτως φύλου, γένους και κοινωνικής ή εθνικής προέλευσης. Οι σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες ανέχονται τη διαφορετικότητα (και) στις σεξουαλικές προτιμήσεις. Αυτό είναι θεμιτό, αρκεί η διαφορετικότητα να μην… ενθαρρύνεται ενάντια στους νόμους της φύσης και στην πατροπαράδοτη δομή της οικογένειας.
Αλήθεια μέχρι σήμερα τι εμποδίζει κάποιον που θέλει να κατοχυρώσει νομικά – αστικά το ζευγάρι του, έστω και αν αυτό ανήκει στο ίδιο φύλο; Μήπως στην Ελλάδα έχουμε ποινικοποιήσει την ομοφυλοφιλία; Ασφαλώς, όχι.
Ποιών το χατίρι κάνουμε με το «σύμφωνο συμβίωσης» και γιατί αγνοούμε την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που έχουν επιλέξει να κρατούν ψηλά τον πατροπαράδοτο ιερό και εθνικό θεσμό του γάμου, από τον οποίο προέρχεται η τεκνοποίηση και η διαιώνιση του γένους μας;
Υπό ποια έννοια μια σεξουαλική ιδιαιτερότητα κάποιων προσώπων αποτελεί «ράτσα», που πρέπει ένας αντίστοιχος αντιρατσιστικός νόμος να τα προστατεύει περισσότερο ακόμη και από την πλειοψηφία, που ακολουθεί τους κανόνες της φύσεως και τους νόμους του Θεού;
Γιατί πρέπει να αποϊεροποιηθεί πλήρως ο ιερός θεσμός του γάμου και να καταντήσει μόνον μια δικαιοπρακτική ενέργεια που ρυθμίζει σχέσεις δύο μερών;
Ποιοί και γιατί, επιδιώκουν η απόδοση δικαιωμάτων να ερμηνεύεται σκοπίμως διασταλτικά, και στην περίπτωση του συμφώνου συμβίωσης ως νομική και εννοιολογική υποκατάσταση της οικογένειας;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το Σύνταγμα της Ελλάδος, που είναι σε ισχύ, έχει ως προμετωπίδα «εις το όνομα της Αγίας και Ομοούσιου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Αυτό το Σύνταγμα συντάχθηκε και ψηφίσθηκε από την παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ως ακρογωνιαίο λίθο έχει το τρίπτυχο «Πατρίδα – Θρησκεία – Οικογένεια» προσδίδοντας εμφαντικά την απαρασάλευτη πίστη των Ελλήνων στα δόγματα της Ανατολικής Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας.
Όμως με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο μεταβάλλεται το πρόσωπο του ανθρώπου από εικόνα του Θεού σε χρηστικό αντικείμενο, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η κακοδαιμονία του ισχύοντος νομικού πλαισίου.
Πριν από όλα το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος θέλει να υπογραμμίσει: Κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα ελεύθερης επιλογής ως προς τον τρόπο της ζωής του σε σωστή ή λανθασμένη κατεύθυνση.
Κύριος σκοπός της ζωής κάθε ανθρώπου, για την Ορθόδοξη πίστη είναι να τελειωθεί και να ομοιάσει κατά χάρη με τον Θεό.
Ό,τι δεν συμφωνεί με τον λόγο του Θεού, όπως αυτός μαρτυρείται μέσα στην Αγία Γραφή, δεν μπορεί, για κανένα λόγο, να γίνει δεκτό από την ορθόδοξη χριστιανική βιβλική και πατερική παράδοση.
Η νομοθεσία για την «ομοφυλοφιλική συμβίωση» που η κυβέρνηση αγωνίζεται να επιβάλει, αντιστρατεύεται την αγιογραφική διδασκαλία και πρόταση ζωής (Α΄ Κορ. 6, 9-10 & Α΄ Τιμ. 1, 9-10 & Ρωμ. 1, 26-27 & Ιούδα 7 & Λευϊτ. 18,22).
Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος στοιχίζεται στην ήδη διατυπωθείσα θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος για το «ξενόφερτο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης», που υποστηρίζει ότι «οι εκτροπές του οικογενειακού θεσμού και οι αναδυόμενες από αυτές «εναλλακτικές μορφές οικογένειας», συνιστούν σαφές δείγμα της εκκοσμίκευσης και του αποχριστιανισμού των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών και λαών, συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής κοινωνίας».
Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος επίσης αποδέχεται και υιοθετεί πλήρως τον λόγο του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Ιερωνύμου ότι: «Η ένωση δύο ανθρώπων, μέσω του γάμου, αποτελεί Μυστήριο μέγα για την Εκκλησία μας. Καθετί έξω από το Μυστήριο αυτό είναι ξένο προς την εκκλησιαστική ζωή».
Οι Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες φυσικά και θέλουμε να αντιμετωπισθούν ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία. Κοινωνίες μίσους και εκδικητικότητας που δεν είναι ανεκτικές στη φυσιολογική διαφορετικότητα δεν είναι ικανές να φιλοξενήσουν αξίες, ούτε να δημιουργήσουν πρόοδο και πολιτισμό, ούτε να συντηρηθούν και να επιβιώσουν.
Κοινωνίες όμως που απαγορεύουν τον στιγματισμό και τον έλεγχο των ψυχοκοινωνικών διαστροφών, όπως είναι και οι γενοκτονίες και οι ομοφυλίες, αλλά και ο ρατσισμός, αυτές οι κοινωνίες ούτε κοινωνίες είναι ούτε και δημοκρατίες.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι η «ομοφοβία», την οποία μόλις μάθαμε ως λέξη, όσο η ομομανία την οποία καθημερινά ζούμε στην πράξη.
Πρέπει όμως οι υποστηρικτές του νόμου να εξηγήσουν στην πλειοψηφία των Ελλήνων, γιατί να προστατεύεται ο αντιρατσισμός και να απαγορεύεται η «ομοφοβία».
Εμείς πιστεύουμε ότι η Κυβέρνηση και οι Βουλευτές οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι έχουμε Δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο και ότι ο ρόλος τους δεν είναι να κατεξουσιάζουν και να επιβάλλουν αυταρχικά κομματικές ιδεολογίες, αλλά να λαμβάνουν υπόψη τη θρησκευτική, ιστορική και πολιτισμική συνείδηση, ταυτότητα και ιδιοπροσωπία του συνόλου του λαού.
Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος επαναλαμβάνω όχι μόνο δεν απορρίπτει αλλά σέβεται τα πρόσωπα εκείνα που η φυσιολογία του σώματός τους ή οι συνθήκες ζωής τους ή οι ιδιαίτερες σεξουαλικές προτιμήσεις τους τα οδήγησαν σε ένα μοντέλο συζυγικής συμβίωσης.
Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος ωστόσο, εναντιώνεται στη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης γιατί πιστεύει ότι ένα έθνος γερασμένο και με οξύ δημογραφικό πρόβλημα πρέπει στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση να κινηθεί, δηλαδή στην ενίσχυση της οικογένειας που στηρίζεται στην αρμονική συζυγία ανδρός και γυναικός, η οποία και φέρνει στη ζωή και στην κοινωνία τους γλυκείς καρπούς της παιδοποιίας.
Το σύμφωνο συμβίωσης είναι «βόμβα στα θεμέλια» του έθνους και της οικογένειας, αφού έρχεται με τη βούλα της εθνικής αντιπροσωπείας να ανατρέψει την ανθρώπινη οντολογία και φυσιολογία.
Πιστεύω ότι έχει ακόμα αξία πρωταρχική και μεγάλη για κάθε Βουλευτή και για κάθε Δημοκρατικό κόμμα η γνώμη των ψηφοφόρων, των οπαδών, των μελών, των στελεχών του.
Αλήθεια ποιος πιστεύει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ψηφοφόρων συμφωνεί μαζί σας να ανάγετε σε καθιερωμένο θεσμό της Ελληνικής Πολιτείας την παρά φύση ερωτική συνύπαρξη;
Αξίζει να δούμε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ που έδειχνε ότι το ποσοστό των ομοφυλόφιλων στην Ελλάδα ήταν 1%…
Επιτέλους ας απαντήσουμε ειλικρινά εις εαυτούς και αλλήλους τα πλάσματα της φύσης αναπαράγονται με το ετερόφυλο ή με το ομόφυλο;
Εάν γίνουν όλοι «προοδευτικοί» και ακολουθήσουν το μοντέλο που με τέτοιο καμάρι προβάλλεται, μετά από λίγα χρόνια δεν θα οδηγηθούμε στην εξαφάνιση του έθνους;
Όταν μάλιστα οι «εισβολείς» ισλαμιστές μουσουλμάνοι εξακολουθούν να γεννούν πάρα πολλά παιδιά;
Τέλος εκ καθήκοντος ιερού, αλλά και εξ υποχρεώσεως προς την παράταξη που με ανέθρεψε ιδεολογικοπολιτικά με τις αξίες και τις αρχές που στην ιδρυτική διακήρυξη και στο καταστατικό της εμπεριέχονται, είμαι υποχρεωμένος να παραθέσω ελάχιστα από όσα σημαντικά συμπεριέλαβαν στα ψηφίσματα διαμαρτυρίας τους οι κληρικοί των Ιερών Μητροπόλεων όλης της Ελλάδος, κατά του υπό ψήφιση νομοσχεδίου «περί ελεύθερης συμβίωσης»:«- Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι κορυφαῖο ἁμάρτημα τὸ ὁποῖο καταδικάζει ἀπερίφραστα ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἁγία Γραφὴ τὸ ἀποκαλεῖ «βδέλυγμα», δηλαδὴ σιχαμερὴ καὶ ἀηδιαστικὴ πρᾶξι (Λευϊτ. 18,22). Ὁ ἀπόστολος Παῦλος χαρακτηρίζει τὶς ὁμοφυλοφιλικὲς σχέσεις «πάθη ἀτιμίας» καὶ παρὰ «φύσιν πράξεις» (Ρωμ. 1,26). Ἀπόδειξη τῆς ἀπέχθειας τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς πράξεις αὐτὲς ἀποτελεῖ καὶ τὸ ὅτι κατέστρεψε μὲ φωτιὰ καὶ θειάφι δύο ἀρχαῖες πόλεις, τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα, οἱ ὁποῖες εἶχαν παραδοθεῖ στὴν ἀρσενοκοιτία.
Συνεπῶς, ἕνας ποὺ πιστεύει στὸν Θεὸ καὶ θέλει νὰ ὀνομάζεται Ορθόδοξος Χριστιανός, δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ ἢ νὰ ψηφίσει ἕναν τέτοιο τρόπο συμβιώσεως.
– Ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀποτελεῖ ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φυσιολογία καὶ ὀντολογία. Δὲν εἶναι μιὰ «ἐναλλακτικὴ πρόταση σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ», ἢ μιὰ «νόμιμη διαφορετικότητα», ἐξ ἴσου καλὴ καὶ νόμιμη μὲ τὴ φυσιολογική. Σύμφωνα καὶ μὲ τὸ «Διαγωνιστικὸ καὶ Στατιστικό Ἐγχειρίδιο» (τὸ γνωστὸ ὡς DSM) τῆς Ἀμερικανικῆς Ψυχιατρικῆς Ἑταιρείας, ἡ ὁμοφυλοφιλία θεωρεῖται παρέκκλιση καὶ διαστροφή. Ἔτσι τὴν χαρακτηρίζουν ἀκόμη καὶ οἱ Φρόυντ, Γιούνγκ, καὶ Βίλχελμ Ράιχ.
– Ἡ ὁμοφυλοφιλικὴ συμβίωση ἀντιστρατεύεται στὸν νόμο τῆς διαιωνίσεως τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους, ἐφ’ ὅσον εἶναι στείρα καὶ δὲν δημιουργεῖ ἀπογόνους. Ἑπομένως, ἡ ψήφιση τοῦ νόμου αὐτοῦ, ποὺ πιστεύουμε ὅτι θὰ ἐνθαρρύνει καὶ θὰ αὐξήσει τὸ φαινόμενο τῆς ὁμοφυλοφιλίας, θὰ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὴν μείωση τῶν γάμων καὶ τῶν γεννήσεων, μὲ σοβαρὲς κοινωνικὲς καὶ ἐθνικὲς συνέπειες.
– Ἡ νομιμοποίηση τῆς συμβιώσεως τῶν ὁμοφυλοφίλων δημιουργεῖ ἕνα νέο εἶδος κοινωνικῆς μονάδος, μιὰ «ἐναλλακτικὴ μορφὴ οἰκογένειας», ποὺ πλήττει ἄμεσα τὸν καθιερωμένο ἀπὸ τὸν Θεό, τὴν φύσι καὶ τὴν κοινωνία θεσμὸ τῆς οἰκογένειας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ φυσιολογικὸ κύτταρο τῆς κοινωνίας. Μόνο μέσα στὴν οἰκογένεια μπορεῖ τὸ παιδὶ νὰ ζήσει καὶ νὰ ἀναπτυχθεῖ ὁμαλά. Γιὰ νὰ εἶναι ψυχικὰ ἰσορροπημένο, ἔχει τὴν ἀνάγκη πατέρα καὶ μητέρας· ὄχι «γονέα Α» καὶ «γονέα Β». Τὸ παιδὶ ποὺ μεγαλώνει σ’ ἕνα τέτοιο μόρφωμα θὰ ἔχει ψυχοπαθολογικὲς διαταραχές, θὰ εἶναι ψυχικὰ ἀνάπηρο. Συνεπῶς μὲ τὴν ψήφιση ἑνὸς τέτοιου νόμου ἐγκληματοῦμε σὲ ὅ,τι πιὸ ἁγνὸ καὶ ἱερὸ ἔχει ἡ κοινωνία, τὸ παιδί.
– Ὁ ὑπὸ ψήφιση θεσμὸς εἶναι ἀντισυνταγματικός, διότι ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ ἄρθρο 21 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος ποὺ λέει ὅτι: «ἡ οἰκογένεια, ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καὶ προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους, καθὼς καὶ ὁ γάμος, ἡ μητρότητα καὶ ἡ παιδικὴ ἡλικία τελοῦν ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ κράτους».
– Ὅπως ἔχουν ἀποδείξει ἔρευνες, ἡ προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἄλλων σεξουαλικῶν παρεκκλίσεων ἐντάσσεται στοὺς στόχους καὶ τὸν τρόπο δράσεως τῆςλεγομένης Νέας Ἐποχῆς, ποὺ θέλει νὰ ἀπονευρώσει ἠθικὰ τὴν κοινωνία, μὲ σκοπὸ τὴ δημιουργία ἑνὸς παγκοσμίου κράτους μὲ μιὰ παγκόσμια δικτατορία.
– Ἡ νομιμοποίηση καὶ ἡ θεσμικὴ ἀναγνώριση τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, θὰ ἀνοίξει τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς παιδοφιλίας αὔριο (ὅπως στὴν Ὁλλανδία) καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο (ὅπως στὴν Γερμανία).
Τέλος, θέλουμε νὰ τονίσουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία πολεμᾶ τὴν ἁμαρτία, ὄχι ὅμως τὸν ἁμαρτωλό. Ἀποστρέφεται τὴν ὁμοφυλοφιλία, ὄχι ὅμως τὸν ὁμοφυλόφιλο. Τὸν θεωρεῖ κι αὐτὸν πλάσμα τοῦ Θεοῦ ποὺ χρειάζεται βοήθεια καὶ ψυχικὴ θεραπεία. Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἰάσιμη.
Ἀλλὰ καὶ ἂν ὑπάρχει κάποια γενετικὴ προδιάθεση, αὐτὴ δὲν εἶναι προκαθοριστική, οὔτε δικαιολογεῖ τὴν ἄσκηση ἢ τὴν προβολὴ τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἡ φύση πολλὲς φορὲς κάνει λάθη καὶ προκαλεῖ ἀνωμαλίες καὶ ἐκ γενετῆς ἀσθένειες. Π.χ. ὑπάρχουν ἐνδείξεις ὅτι ἡ ἐπιθετικὴ συμπεριφορὰ καὶ ὁ ἀλκοολισμὸς ἔχουν γενετικὲς καταβολές. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι θὰ ἐπιτρέπαμε ποτὲ ἢ θὰ ἀμνηστεύαμε τὴν ἐγκληματικότητα ἢ τὸν ἀλκοολισμό, ἐπειδὴ γεννήθηκαν κάποιοι ἔτσι».
Αγαπητοί συνάδελφοι εν κατακλείδι σας παρακαλώ θερμά ας απαντήσουμε:
Αλήθεια εμείς οι Βουλευτές νοιώθουμε ότι επιλύσαμε παρομοίως τα προβλήματα των πολυτέκνων, των πολυμελών, των μονογονεικών, των άτεκνων ζευγαριών, των ζευγαριών που δεν παντρεύονται ή δεν τεκνοποιούν λόγω οικονομικής δυσπραγίας, που αποτελούν κοινωνικές ομάδες ασύγκριτα μεγαλύτερες σε αριθμό από τα ομόφυλα ζευγάρια;
Αλήθεια εμείς οι Βουλευτές θεωρούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, που έχουν αντίθετη άποψη περί του σύμφωνου συμβίωσης ομόφυλων, είναι φασίστες, ομοφοβικοί, παλιομοδίτες;
Αλήθεια όποιοι υποστηρίζουμε τον φυσιολογικό, παραδοσιακό, εθνικό, τρόπο ζωής είμαστε παλαιοκεντροδεξιοί και αναχρονιστές;
Με εκτίμηση
Νίκος Ι. Νικολόπουλος
Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού
Κόμματος Ελλάδος
Ανεξάρτητος Βουλευτής
ϊστικών Θρησκειών»
