Με μια… μαργαρίτα στο χέρι βρίσκεται ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, μετά τον διαφαινόμενο… εκτροχιασμό του κυβερνητικού εταίρου λόγω του ατοπήματος Μουζάλα ο οποίος αποκάλεσε τα Σκόπια, Μακεδονία. Στο Μαξίμου δεν κρύβουν τον εκνευρισμό τους από την διάσταση που έδωσε στο θέμα ο Πάνος Καμμένος και κυρίως από την απαίτησή του για αποπομπή του κ. Μουζάλα θέτοντας το δίλημμα «αυτός ή εγώ».
Ωστόσο με διαρροές προς τον Τύπο αλλά και δημόσιες παρεμβάσεις κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να ρίξουν τους τόνους και να κερδίσουν χρόνο για μια «σύγκρουση» με τους ΑΝΕΛΛ που μάλλον μοιάζει μονόδρομος.
Η χθεσινοβραδινή επίσκεψη του Νίκου Παππά στο σπίτι του Καμμένου φαίνεται πως λειτούργησε εκτονωτικά. Αρκεί όμως μια προσωρινή ανακωχή μέχρι και την ερχόμενη εβδομάδα; Η απάντηση είναι όχι.
Είναι προφανές ότι πίσω από οι κινήσεις Καμμένου είναι καλά μελετημένες. Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛΛ έχει διαπιστώσει ότι η όποια επιρροή του κόμματος του στο εκλογικό σώμα έχει εξαφανιστεί, ενώ παρατηρεί μια γενικότερη καθίζηση της κυβέρνησης. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι με αφορμή την «ανοησία» Μουζάλα βρήκε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να επανεμφανιστεί δυναμικά στην πολιτική σκηνή και να ενισχύσει την σχέση του με τους ψηφοφόρους του. Επιπλέον δεν είναι εκείνοι που σημειώνουν ότι ίσως ετοιμάζει και μια ηρωική έξοδο βλέποντας ότι το «τέλος» είναι κοντά αλλά και παρασκηνιακά παιγνίδια τα οποία παίζονται πίσω από την πλάτη του.
Χειρότερα δεν γίνεται
Η κυβερνητική κρίση, η οποία πάντως δεν ήρθε ούτε με την ψήφιση των Μνημονίων, έρχεται σε μια χρονική συγκυρία ιδιαίτερα δύσκολη για την κυβέρνηση. Τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής που πραγματοποιείται σήμερα δύσκολα θα δώσουν μια λύση στο προσφυγικό πρόβλημα που υπάρχει σε Ευρώπη αλλά κυρίως στην Ελλάδα.
Οι αναλυτές χαρακτηρίζουν πολύ δύσκολη την σύναψη συμφωνίας μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας η οποία έχει μετατρέψει την αγωνία των προσφύγων σε όπλο για να αποκομίσει το μεγαλύτερο δυνατό όφελος.
Από την άλλη πλευρά το άνοιγμα των συνόρων θεωρείται κάτι παραπάνω από απίθανο. Οι χώρες της Ευρώπης παίρνουν δεξιά στροφή καθώς βλέπουν το προσφυγικό-μεταναστευτικό να ενισχύει πιο ακραίες ρητορικές.
Έτσι λοιπόν στο τέλος της ημέρας είναι πολύ πιθανόν να μείνει η Ελλάδα μόνη της για να διαχειριστεί (με μια υποτυπώδη οικονομική βοήθεια) το μέλλον χιλιάδων προσφύγων που παραμένουν «παρκαρισμένοι» στην ελληνική επικράτεια και κυρίως την Ειδομένη.
Την ίδια στιγμή ιδιαίτερα δυσοίωνα είναι τα νέα τα οποία φτάνουν και από το μέτωπο της διαπραγμάτευσης καθώς οι δανειστές εμφανίζονται να θέλουν νέες περικοπές και μείωση του αφορολόγητου. Είναι χαρακτηριστική η φράση κυβερνητικών στελεχών που μονολογούσαν πως «χάθηκε ο πόλεμος αλλά όχι η μάχη».
Μέσα σε όλα αυτά δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι προβλέπουν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις το προσεχές διάστημα καθώς η χώρα μοιάζει με καράβι που μπάζει από παντ