Είναι τελικά φιλόζωοι οι «φιλόζωοι»; Θέτω αυτό το ερώτημα και έρχομαι συγχρώνως να το απαντήσω γιατί τον τελευταίο καιρό, μάλλον τα τελευταία 5 χρόνια θα έλεγα βλέπω παντού στο διαδίκτυο φιλόζωους εθελοντές να τρέχουν πάνω κάτω όλη μέρα προσπαθώντας να σώσουνε όποιο αδέσποτο βρεθεί στον δρόμο τους.
Καλά όλα αυτά τα να προσπαθείς δηλαδή να σώσεις τα άμοιρα τα ζωάκια που βρέθηκαν από την μια στιγμή στην άλλη ξαφνικά στον δρόμο εξ’αιτίας του κάθε ανεγκέφαλου που θέλει να θεωρείται και ιδιοκτήτης δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς μάλλον τελικά για μόστρα.
Όταν βλέπω όμως στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους «φιλόζωους» να κλαίγονται για φιλοξενία – υιοθεσία ενός αδέσποτου που είτε βρίσκεται στον δρόμο, είτε φιλοξενείται από κάποιον εθελοντή και δεν μπορέι να φιλοξενηθεί άλλο για διάφορους λόγους από τον εθελοντή ή κινδυνεύει αν παραμείνει στον δρόμο, τότε πραγματικά είναι που τρελένομαι και λέω ότι θα σπάσω την οθόνη του υπολογιστή μου για να μην μπορώ να διαβάσω αυτά που διαβάζω.
Γιατί τρελένομαι θα μου πεις τώρα.Μα φυσικά γιατί η λύση είναι προφανής αλλά δεν έχω δει ποτέ μέχρι τώρα κάποιον φιλόζωο να την διεκδικεί. Η λύση είναι μία και είναι απλή και ακούει στο όνομα «Καταφύγιο». Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι Δήμοι δεν έχουνε καταφύγιο και η πλειοψηφία των φιλοζωικών οργανώσεων και συλλόγων τάσετε κατά των καταφυγίων.
Και που θα φιλοξενούνται λοιπόν τα ζώα κύριοι «φιλόζωοι»;
Και κάπου εδώ θα πρέπει να εξηγήσω το γιατί βάζω σε εισαγωγικά την λέξη «φιλόζωοι».
Την βάζω λοιπόν σε εισαγωγικά την συγκεκριμένη λέξη γιατί προφανώς οι άνθρωποι στους οποίοιυς αναφέρεται για επουδενεί λόγο δεν μπορούνε να θεωρηθούνε φιλόζωοι. Μα γιατί; Γιατί πολύ απλά προτιμάνε τα ζώα να βρίσκονται στοιβαγμένα στα σπίτια εθελοντών, ή ακόμα να βρίσκονται στους δρόμους και να σηχματίζουνε αγέλες και να επιτίθενται στους περαστικούς και σε βαριά περιστατικά να τους στέλνουν και σοτ νοσοκομείο.
Παράλληλα μέσα στις πενταμελείς επιτροπές των Δήμων για τα αδέσποτα, κρίνουνε πάντα ότι τα αδέσποτα που έχουνε καταγγελθεί από τους πολίτες ως επιθετικά και άρα προφανώς είναι και επικίνδυνα για την σωματική ακεραιότητα και την υγεία των περαστικών, κάτι που οι «φιλόζωοι επιδεικτικά αγνούνε γιατί μάλλον σκόπιμα επιλέγουν να το αγνούνε και κρίνουν τα σκυλιά ακίνδυνα!
Παράλληλα όμως την ίδια στιγμή που κάποιος Δήμος δεν έχει τις απαραίτητες υποδομές για την περίθαλψη και την φιλοξενία αδέσποτων ζώων συντροφιάς, κάνουν μία σύμβαση με ιδιότες κτηνιάτρους και ανθρώπους που πληρώνονται για να διαθέσουν την πανσιό για ζώα που έχουν στην κατοχή τους ή το χωράφι που ενδεχομένως να διαθέτουν για την φιλοξενία των αδέσποτων ζώων.
Αυτοί οι άνθρωποι όμως που έχουνε το όλο κέρδος από τις συμβάσεις με τον εκάστοτε Δήμο δυστυχώς είναι όλοι τους άνθρωποι των φιλοζωικών οργανώσεων και συλλόγων που σαν φιλοζωικές οργανώσεις ακι σύλλογοι το μόνο που κάνουνε είναι τελικά να εξυπηρετούνε μέσω των Δήμων διάφορα συντεχνιακά συμφέροντα.
Επιπλέον οι άνθρωποι των φιλοζωικών οργανώσεων παραπληροφορούν συστηματικά τον κόσμο που δεν γνωρίζει αναφορικά με την νομοθεσία για την σίτιση των αδέσποτων από φιλόζωους πολίτες προβάλλοντάς την ως υποχρεωτική!
Κάτι που φυσικά και δεν ισχύει και για τους απίστους Θωμάδες που ενδεχομένως να διαβάσουν το άρθρο αυτό σας παραθέτω το τι λέει ακριβώς ο ίδιος ο νόμος.
Όπως βλέπετε λοιπόν δεν είναι υποχρεωτική από τον νόμο η σίτιση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και για αυτόν τον λόγο δεν επιβάλλεται σε κανέναν! Είναι προαιρετική και όποιος θέλει το κάνει!
Επιπλέον όσον αφορά το θέμα της φιλοξενίας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς που οφείλουν σύμφωνα με το νόμο να έχουν οι Δήμοι ο νόμος αναφέρει ρητά ότι:
« Για τον παραπάνω σκοπό κάθε Δήμος ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι Δήμοι ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς επιτρεπομένης της συνεργασίας με ενδιαφερόμενα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις ή και εθελοντές φιλόζωους σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Στους Δήμους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονομική ενίσχυση από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς για τη δημιουργία και λειτουργία καταφυγίων. Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης και η ίδρυση και λειτουργία τους διέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα ενδιαιτήματα ζώων του ν. 604/1977 και του π.δ. 463/1978.»
Άρα λοιπόν κύριοι των φιλοζωικών οργανώσεων και συλλόγων αφήστε επιτέλους τις εξυπνάδες που λέτε συνέχεια ότι τάχα μυο δήθεν στα καταφύγια τα αδέσποτα σκοτώνονται και κοιτάξτε να διεκδικήσετε τα αυτονόητα για το θέμα της περίθαλψης και της φιλοξενίας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από τους Δήμους που προφανώς δεν είναι νόμιμοι όταν δεν διαθέτουν τις παραπάνω υποδομές δηλαδή δημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια και σταματήστε να κλαίγεστε στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για φιλοξενίες και υιοθεσίες αδέσποτων όταν ειδικά η λύση είναι μπροστά στα μάτια σας και είναι τόσο προφανής.
Τόσο προφανής μάλιστα που ακριβώς επειδή δεν την διεκδικείτε όπως άλλωστε θα έπρεπε να κάνετε, την πλρώνουν δυστυχώς εξ’αιτίας της δικιάς σας ασυνηδεισίας οι πολίτες που δέχονται την επίθεση των αδέσποτων και εσείς τα θεωρείτε προκλητικά πλέον ακίνδυνα!