Είναι η Κατερίνα. Μια γλυκιά, όμορφη και πολύ έξυπνη γυναίκα. Γεννήθηκε με μια ασθένεια που προκαλεί παραλυσία στα νεύρα και δημιουργεί σοβαρά κινητικά προβλήματα. Μεγάλωσε σε ίδρυμα στα παιδικά της χρόνια, γιατί η μητέρα της, έκρινε πως θα είναι καλύτερα εκεί. Πήρε πολύ αγάπη από ένα καταπληκτικό ίδρυμα, γεμάτο παιδιά μεγαλωμένα με ανέσεις και πολύ αγάπη. Ξεκίνησε τον αθλητισμό και κατέκτησε πολλά μετάλλια στον στίβο και την ποδηλασία. Δεν της αρέσει να μιλάει για τον εαυτό της. Δεν θέλει να προκαλεί και κρατάει χαμηλούς τόνους.
Είναι όμως ένα βήμα να κατακτήσει το Τόκυο, και ίσως να μην καταφέρει να πάει γιατί δεν έχει κάποιον Υποστηρικτή. Ήταν μια συγκλονιστική συνέντευξη μια συζήτηση που θα κρατήσω για πολύ καιρό βάζοντας στο μυαλό μου πως θέλω να την δω πραγματικά στην κορυφή και να ακούμε όλοι μαζί τον εθνικό μας Ύμνο.
Γνωρίστε λοιπόν την Κατερίνα μέσα από μια κατάθεση ψυχής !!
Ποια είναι η Κατερίνα για να την γνωρίσουμε;
Είμαι ένα κορίτσι που μεγάλωσα στην Ελλάδα και γεννήθηκα από μπαμπά Αιγύπτιο και μαμά ελληνίδα. Μεγάλωσα εδώ και αγαπώ την Ελλάδα πολύ.
Πως γνωρίστηκαν οι γονείς σου
Ο μπαμπάς δούλευε στα καράβια και σε κάποιο ταξίδι το γνώρισε στην μαμά μου, έρωτας μεγάλος με αποτέλεσμα να γεννηθούμε εγω και η αδελφή μου
Δεν έχω μάθει την γλώσσα του μπαμπά μου δεν έχω γνωρίσει τους συγγενείς του. Δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις μαζί του
Θα μου μιλήσεις για το πρόβλημα που έχεις και προσπάθησε να σε σταματήσει από τον αθλητισμό;
Γεννήθηκα με ένα σοβαρό σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ένα Σύνδρομο που λέγεται σπαστική διπληγία. Είναι ένα είδος εγκεφαλικής παράλυσης, που δεν δίνει εγκέφαλος σωστή λειτουργία στα πόδια μου για να περπατήσω. Γεννήθηκα με αυτό και έτσι μεγάλωσα. Δεν το άφησα όμως να με κάνει καλά.. Το ξέχναγα ότι το είχα. Δεν το σκεφτόμουν κάν ακόμα και όταν με κοιτούσαν για το περπάτημα μου εγώ χαμόγελαγα. Το θυμόμουν μόνο όταν οι άλλοι με έβλεπαν και έλεγαν κρίμα, ή μου έδιναν την θέση τους στο μετρό ή στο λεωφορείο.
Ένιωσες μπούλινγκ ;
Ποτέ. Αλήθεια σου λέω δεν με ενόχλησαν ποτέ για όλο αυτό που έβλεπαν.
Ο αθλητισμός πως μπαίνει στην ζωή σου;
Κάνω στίβο και ποδηλασία από μικρή. Στο δημοτικό δεν με άφηναν να κάνω γυμναστική. Αργότερα μου είπαν ότι έπρεπε να κάνω για να μπορούν να δυναμώσουν οι μύες και να μπορώ να κινούμε καλύτερα. Τον αθλητισμό τον αγαπώ είναι η ζωή μου. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν. Για αυτό και θα έκανα τα πάντα να υπάρχει στην ζωή μου.
Πως αποφασίζεις να ασχοληθείς με πρωταθλητισμό στην ποδηλασία; Είσαι ένα άτομο το οποίο μπαίνεις στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Σε επηρέασε αυτό;
Κανονικά θα έπρεπε να με έχει επηρεάσει. Όχι όμως δεν το έβαλα κάτω. Μια μέρα πέρναγα από ένα σύλλογο εντελώς τυχαία στο Μαρούσι που ήταν ένας σύλλογος για ΑΜΕΑ, γυμναστικός σύλλογος για άτομα με αναπηρία. Έτσι μπήκα μέσα και ρώτησα πως μπορώ να το κάνω, και αν μπορώ. Και το έκανα. Έτυχε να είναι ο πρόεδρος της ομάδας Σπάρτακος. Συνάντησα ανθρώπους γεμάτους ζωή κι αγάπη για τον αθλητισμό. Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Πόλυς Μαυρόπουλος με αγκάλιασε και με έμαθε να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα.
Απλά και όμορφα.. Χωρίς να νιώσω ότι δεν μπορώ χωρίς να νιώσω ότι δεν θα τα καταφέρω.
Μεγαλώνεις κανονικά;
Όχι πολύ κανονικά. Οι γονείς μου είχαν κάποια θέματα οικονομικά, και σοβαρά θέματα υγείας, ο πατέρας μου έχασε το νεφρό και έπρεπε να φύγει για μεταμόσχευση, και η μαμά μου αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, και αναγκάστηκε να μας αφήσει να μεγαλώσουμε σε ένα ίδρυμα.
Σας άφησε; Τι εννοείς; Σας εγκατέλειψε;
Δεν θα το έλεγα ακριβώς έτσι… Μας άφησε δίνοντας μας την ευκαιρία να μεγαλώσουμε λίγο καλύτερα και πιο ανθρώπινα σαν παιδιά, γιατί εκείνη δεν θα τα κατάφερνε. Αυτό πιστεύω πως έγινε. Στο ίδρυμα μεγαλώσαμε με ανέσεις και με αγάπη. Με όλα τα παιδιά γίναμε φίλοι και νιώσαμε τα όμορφα χρόνια της εφηβείας μας γεμάτα από αγάπη, γέλιο και παιχνίδια.
Το πιστεύεις αυτό; Θα το έκανες εσύ; Είσαι μάνα και εσύ.
Πιστεύω ότι αυτό που έκανε σε αυτή την περίοδο της ζωής μας για να μας προστατέψει. Δεν μπορώ να σου πω αν θα το έκανα … αν δεν είχα να ταΐσω το παιδί μου μπορεί.. Κατά βάθος πιστεύω πολύ ότι δεν θα το έκανα… Δεν είναι απόλυτο ότι το εγκαταλείπεις ένα παιδί, ότι το εγκαταλείπεις, αλλά και μπορεί να έχει κάνει για καλό. Μεγάλωσα με πολύ αγάπη
Ήμασταν μια μεγάλη οικογένεια μεγαλώσαμε στην Αγία Φιλοθέη .. Διαβάζαμε πηγαίναμε σχολείο και είχαμε μια θαλπωρή.
Σε βοήθησε το μεγάλωμα σου στο Ίδρυμα; Τι σου πρόσφερε;
Μου έφτιαξε μια προσωπικότητα και μου έδωσε να καταλάβω κάποια πράγματα. Το δέσιμο την αγάπη το νόημα της ζωής και το προτίμησα από το να μην περνάω καλά στο σπίτι της οικογενείας που ζούσαμε μόνο καβγάδες. Ωρίμασα πολύ έγινα πιο δυνατή .. Ίσως δεν πέρασα τις ηλικίες όπως έπρεπε. Ωρίμασα πολύ πιο γρήγορα. Το βασικό ήταν ότι είχαμε πάρα πολύ αγάπη και όλο αυτό το εισπράξαμε
Την μαμά σου την συχώρεσες όταν έφυγε από την ζωή; Για όλο αυτό που πέρασες;
Δεν της θύμωσα ποτέ για να την συγχωρέσω.. Πιστεύω και μου αρέσει αυτό που πιστεύω, πως με άφησε για να μεγαλώσω καλύτερα. Ήθελα να με πάρουν κάποια στιγμή και να μεγαλώσω μαζί στους αλλά … δεν κρατώ κακία σε κανέναν από τους δύο… Υπάρχει και ο Θεός Άννα μου και βλέπει τα πάντα και δεν αφήνει κανέναν.
Σπούδασες μόνη σου. Πως τα κατάφερες; Δούλευες και σπούδαζες;
Έφυγα για να σπουδάσω στην Καλαμάτα γεωπονική. Δούλευα πολύ έκανα πολλές δουλειές, από γκαρσόνα μέχρι τσεκ ιν σε μαγαζιά, πόρτα μπαρ γούμαν, και ακόμα σε ένα περίπτερο,.. για να μπορέσω να συντηρηθώ. Εκεί γνώρισα τον άντρα μου και παντρευτήκαμε. Ναι μόνη μου τα κατάφερα και είμαι πολύ περήφανη για αυτό.
Η δυσκολία μου με τα πόδια μου δεν ενόχλησε κανέναν και ήταν όλοι δίπλα μου. Έκανα και προπονήσεις κανονικά και πρωταθλητισμό..
Έχει περάσει εσύ στην ψυχολογία σου όλο αυτό;
Εγώ γεννήθηκα έτσι. Δεν το έπαθα στην πορεία για να το αποδεχτώ. Μεγάλωσα με όλο αυτό και προσπάθησα να το ξεχάσω.
Είσαι στην Εθνική Ελλάδος; Είσαι με το ένα παιδί στους Ολυμπιακούς με την σημαία μας; Γιατί δεν είσαι έτοιμη; Με τόσα μετάλλια; Τόσα παγκόσμια; Είσαι πέμπτη στον κόσμο … και δεν υπάρχει κάποιος να σε στηρίξει;
Κάνω και στίβο και ποδηλασία. Στους ολυμπιακούς θα πάω με την ποδηλασία.
Είναι πολύ δύσκολο να πας σε ολυμπιακούς αν δεν έχεις κάποιον να σε στηρίξει και εννοώ κάποιον χορηγό, να με βοηθήσει να πάω. Χρειάζονται χρήματα για τα ταξίδια για τις βιταμίνες μας για το φαγητό μας. Όπως καταλαβαίνεις εμένα δουλεύει μόνο ο άντρας μου και τα βγάζουμε τσίμα τσίμα το μήνα. Φαντάσου ότι δεν πάω με το αμάξι μου στο ΟΑΚΑ πάω με τα μέσα, Γιατί δεν μπορώ να χαλάω τόση βενζίνα. Δεν έχω πάει πολλά ταξίδια για δεν μπορώ να τα υποστηρίξω. Θα μπορούσα να έχω πάρα πολλά μετάλλια πιστεύω πολύ στην δύναμη μου !!
Δεν είναι κρίμα να μην έχει η χώρα μας ένα μετάλλιο γιατί δεν μπορεί κάποιος να σε στηρίξει; Δεν είναι άδικο όλο αυτό;
Είναι η αλήθεια είναι οι κόποι όλης της χρονιάς με ένα στόχο, είμαι έτοιμη να πάω και να γυρίσω με μετάλλιο αλλά …
Είμαι πολύ δυνατή και θα τα καταφέρω. Θέλω να ακούσω τον Εθνικό Ύμνο για την χώρα μου. Δεν θέλω να με λυπούνται όμως ούτε να με βλέπουν ως άτομο με αναπηρία. Μπορώ να τα καταφέρω και να αποδείξω ποια είμαι.