PLUS
Του Δ.Γ.Παπαδοκωστόπουλου
O ΣΥΡΙΖΑ (με το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς) έκανε πλημμέλημα το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας θέλοντας να ‹‹ξεπλύνει›› γνωστό επιχειρηματία, που βρέθηκε ξαφνικά να έχει πρόβλημα για παλαιές ροές χρήματος στο εξωτερικό. Το αδίκημα ήταν κακούργημα και υπήρχε ζήτημα, αλλά μόλις έγινε πλημμέλημα παραγράφηκε.
Ο επιχειρηματίας ξέμπλεξε με τον νόμο και η μοναδική ζημία που έπαθε (αν είναι ζημία) ήταν ότι δεν έγινε πρόεδρος της συντεχνίας του.
Κάτι αντίστοιχο διαισθάνονται πολλοί ότι πάει να γίνει και με τον νέο νόμο που πάει να περάσει η κυβέρνηση με αλλαγές στον ποινικό κώδικα και εξαιρεί από την αυτεπάγγελτη έρευνα για την απιστία τις υποθέσεις που αφορούν τραπεζικά στελέχη.
Αξιοπερίεργο είναι πάντως γιατί η κυβέρνηση που ήρθε να οδηγήσει την χώρα στην ανάπτυξη προχωρά σε μια τέτοια επιλογή. Υπάρχει βέβαια, λένε καλοί γνώστες των πραγμάτων, η προδιάθεση της κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει την εισαγγελική αυθαιρεσία, που την είδαμε να εκδηλώνεται τα προηγούμενα χρόνια.
Και το εκκρεμές από την μία άκρη πάει στην άλλη, χωρίς βέβαια να αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα. Οι εισαγγελικές υπερβολές, (στα χρόνια της κρίσης) δεν αντιμετωπίζονται με διατάξεις ‹‹ξεπλυματικού›› χαρακτήρα. Μπορεί οι πρώτες να έβαλαν στόχο ανθρώπους που δεν είχαν ευθύνη και οι οποίοι κατέληξαν στον ακροατήριο, γιατί κανένας εισαγγελέας στην πορεία ή δικαστικός παράγοντας, δεν βρήκες το θάρρος να τις σταματήσει. Βέβαια στο τέλος το δικαστήριο αθώωνε τον κατηγορούμενο, ο οποίος είχε υποστεί στο ενδιάμεσο μεγάλη οικονομική ζημία και ψυχικό κόστος, που τον στέλνουν κατά κανόνα πιο γρήγορα στον άλλο κόσμο,
Οι ακρότητες και υπήρχαν τέτοιες, δεν αντιμετωπίζονται με το να νομοθετεί (με τον ίδιο απόλυτο τρόπο που δρούσαν οι εισαγγελείς) και η εκτελεστική εξουσία, για να καταλήγουμε στο τέλος, να μην υπάρχει κανένας ένοχος για την χρεωκοπία και τις ρεμούλες που εξελίχθηκαν.
Και βέβαια απαγορεύοντας την αυτεπάγγελτη δίωξη για ρεμούλα πχ σε μια τράπεζα από την προηγούμενη διοίκηση είναι σαν να λες στην νέα διοίκηση να κάνει αυτή την έγκληση. Εννοείται ότι η νέα διοίκηση θα το σκεφθεί πολύ, καθώς θα θεωρήσει ότι πριονίζει το κλαδί, πάνω στο οποίο κάθεται και υπονομεύει την τράπεζά της.
Παν μέτρον άριστον έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοι και βέβαια ας συναισθανθούν οι εμπλεκόμενοι τις ευθύνες τους, για μια χωρα με πολυετή οικονομική κρίση. Και το κυριώτερο ας βρεθούν επιτέλουν πολιτικοί και δικαστές (που εκτός από το να εισπράτουν τον μισθό τους) που να έχουν το θάρρος να αντιμετωπίζουν την ανοησία και να λένε ΟΧΙ, όταν πρέπει να πούνε.
Επίσης, οι δύο αυτές κατηγορίες Ελλήνων πρέπει να σκεφτούν πως συμβαίνουν και τα δύο και η χώρα να έχει χρεωκοπήσει και όλοι να είναι αθώοι!
Κάτι δεν πάει καλά, όλοι το νοιώθουν και περισσότερο οι πολίτες που πληρώνουν το μάρμαρο
