PLUS
Η απιστία μετά την άρση του lockdown «χτύπησε κόκκινο» στη χώρα μας, όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα με τις γυναίκες να ξεπερνούν τους άντρες, εκπλήσσοντας τους ειδικούς: Επτά στις δέκα γυναίκες αποφάσισαν να απιστήσουν έναντι των άπιστων αντρών που ήταν πέντε στους δέκα!
Το εντυπωσιακό αυτό ποσοστό συνδέεται και με την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας την περίοδο του εγκλεισμού, καθώς οδηγεί την ευνουχισμένη από την ανδρική βία γυναίκα στην απιστία.
Όλα αυτά και άλλα πολλά κατέδειξε η νέα έρευνα ινστιτούτου, η οποία μελέτησε τη σεξουαλική συμπεριφορά 1200 κατοίκων της χώρας μας (600 ανδρών και 600 γυναικών) μετά τον εγκλεισμό λόγω του νέου κορωνοϊού. Η έρευνα έγινε διαδικτυακά και οι ηλικίες των συμμετεχόντων ήταν από 18 έως 54 χρόνων.
Ο επικεφαλής της έρευνας Δρ Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος εξηγεί: «Τα στοιχεία από την τελευταία μας έρευνα δείχνουν πως οι γυναίκες ξεπέρασαν τους άνδρες σε ξενοπερπατήματα. Πιο συγκεκριμένα, επτά στις δέκα γυναίκες δήλωσαν απερίφραστα πως κεράτωσαν τους άρρενες συντρόφους και συζύγους τους, την ώρα που απίστησαν πέντε στους δέκα άνδρες».
Οι λόγοι, που η απιστία φούντωσε μετά τον εγκλεισμό, είναι προφανείς, υποστηρίζουν οι επιστήμονες. Όπως λένε χαρακτηριστικά, όταν το σεξουαλικό θηρίο πεινάσει, θα κατασπαράξει ό,τι βρει μπροστά του – η πείνα και η σεξουαλική πράξη είναι τα δυο βασικά ένστικτα επιβίωσης. Από το ένα μένουμε ζωντανοί, από το άλλο πολλαπλασιαζόμαστε.
«Στη διάρκεια του lockdown τα φύλα έχασαν την επιθυμία για σεξ και βρήκαν την οικογενειακή θαλπωρή. Συνυπήρχαν, δηλαδή, χωρίς σεξουαλικές επαφές. Η στέρηση δημιούργησε την άκρατη επιθυμία για σεξ, μετά την απελευθέρωση και στα δυο φύλα και αυτό αποδεικνύεται από την αύξηση στη συχνότητα της απιστίας», λέει ο Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος Χρήστος Φλιάτουρας, που επεξεργάστηκε τα ευρήματα της εν λόγω έρευνας.
«Η συνύπαρξη και δη υποχρεωτικά αφαιρεί σε ερωτισμό και προσθέτει σε αγάπη, προστασία και ανία. Αυτό γίνεται για έναν και μόνο λόγο, για να προστατευθεί η οικογένεια, αφού το σεξ θα δημιουργούσε συγκρούσεις, ανταγωνισμούς, άρα εχθρότητα και πόλεμο ενδοοικογενειακό, που θα περιόριζε την υγιή ανάπτυξη των παιδιών (απομεινάρι αυτής της συνήθειας είναι και σήμερα η ενδοοικογενειακή βία)», συμπληρώνει.
Συνδέεται η ενδοοικογενειακή βία με την απιστία;
Ένα άλλο, πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η ανδρική κυριαρχία, συμβολική και σωματική, αυξήθηκε στην διάρκεια του εγκλεισμού κατά 30% πανευρωπαϊκά και στην χώρα μας κατά 20%. Θεσμοί όπως η οικογένεια, η εκκλησία και το κράτος την αναπαραγάγουν σαν φυσική τάξη, όπου ο ασθενέστερος υποτάσσεται, δίνοντας το δικαίωμα στον κυρίαρχο άνδρα να ασκεί αυτή την βία σαν μια φυσική, άρα και αποδεκτή σχέση, μέσα από ιδεολογήματα που δεν αμφισβητούνται.
Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντινίδη, στη διάρκεια του υποχρεωτικού εγκλεισμού η ανδρική κυριαρχία ήταν φυσικό να πολλαπλασιαστεί, στερώντας από την γυναίκα την σεξουαλικότητα, ως μια εμπειρία ιδιωτική και ιδιαιτέρως φορτισμένη από συναίσθημα, που δεν συμπεριλαμβάνει υποχρεωτικά τη συνουσία, αλλά χάδια, αγκαλιά και ομιλία, σε αντίθεση με τους άνδρες, που την βιώνουν κατακερματισμένα, επιθετικά και, κυρίως, ως μια πράξη κατάκτησης, προσανατολισμένη στη διείσδυση και στον οργασμό.
«Η αντίφαση αυτή οδηγεί τη γυναίκα στην ανάγκη αναζήτησης, όσων έχει στερηθεί μέσα στη μόνιμη ερωτική σχέση με τον μόνιμο σύντροφο, σε άλλες σχέσεις, που θα αναπληρώσουν αυτό το έλλειμμα με την πρώτη ευκαιρία. Στη μοιχεία υπάρχει τρυφερότητα και αυταπάρνηση, όπως έλεγε ο Borges. Αυτή, ακριβώς, η αναζήτηση της ερωτικής ισοτιμίας με έναν ξένο σύντροφο οδηγεί την ευνουχισμένη από την ανδρική βία γυναίκα στην απιστία, σε αντίθεση με τον άνδρα, που δεν έχασε ποτέ την ηδονή της εξουσίας μέσα στο σπίτι, άρα δεν είχε ανάγκη να την αναζητήσει εκτός οίκου», καταλήγει ο κ. Κωνσταντινίδης.
