Οι διάλογοι των Vip πελατών με το κύκλωμα της κόκας

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικές είναι οι συνομιλίες πελατών – προμηθευτών που έχουν καταγραφεί στους 36 ψηφιακούς δίσκους που βρίσκονται στα χέρια των Αρχών. Αποκαλυπτικές όχι μόνο για τα ονόματα που έχει αποκρυπτογραφήσει η Δίωξη Ναρκωτικών, αλλά και για τις διασυνδέσεις τους με άλλους υποψήφιους πελάτες. Χαρακτηριστική είναι και η αγωνία των παραληπτών να πάρουν στα χέρια τους το «εμπόρευμα», αλλά και ο έντονος εκνευρισμός τους όταν η συναλλαγή «στραβώνει».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ : ΣΤΑΘΗΣ ΜΠΑΛΤΑΣ  – ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΕΤΑΚΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κύκλωμα κοκαΐνης: Τα «μπουκάλια», οι «τυρόπιτες» και οι διάσημοι τραγουδιστές

Η μυστηριώδης γυναίκα

Μια γυναίκα αγνώστου ταυτότητας εμφανίζεται να έχει συχνή επικοινωνία με το κύκλωμα, μέσω εταιρικού κινητού τηλεφώνου που φαίνεται να ανήκει σε διαφημιστική εταιρεία. Χαρακτηριστική είναι η συνομιλία που είχαν στις 11 το βράδυ της 22ας Ιουλίου, όταν η συγκεκριμένη γυναίκα παρήγγειλε δύο γραμμάρια κοκαΐνη, με κωδική ονομασία «δύο κλειδιά», καλώντας τον ντίλερ να μπει ως καλεσμένος της μέσα σε γνωστό στούντιο, στο οποίο γυρίζονται αρκετές τηλεοπτικές παραγωγές! Μάλιστα, η εν λόγω κυρία ισχυρίστηκε ότι αυτοί που βρίσκονταν μέσα θα μπορούσαν να γίνουν πελάτες του κυκλώματος!

Ντίλερ: Που ‘σαι, κούκλα; Τι κάνεις; Καλά είσαι;

Γυναίκα: Έλα, μωρό μου. Λοιπόν, ποιο; Μπορεί να έρθει στο δικό μου το στούντιο, που δουλεύω τώρα… (αναφέρει διεύθυνση), στο Μενίδι. Εεε…και επειδή… έχω κόσμο καινούριο…

Ντίλερ: Ναι;

Γυναίκα: Όπως προχθές κάποιος μου έδωσε κάτι πάρα πολύ καλό, να είναι… Επειδή είναι σκηνοθέτης, είναι άλλοι… Δεν ξέρω αν ενδιαφέρεστε να έχετε πελάτες.

Ντίλερ: Ναι, ρε παιδί μου, ξέρω, θα τα πούμε, κατάλαβα, ναι.

Γυναίκα: Ντάξει; Το… τα δύο κλειδιά. Μπορούμε;

Ντίλερ: Τα δύο κλειδιά. Για πες άλλη μία πώς λέγεται ο δρόμος;

Γυναίκα: Μπαίνεις μέσα στο στούντιο. Είσαι… δικός μου καλεσμένος. Εντάξει;

Ντίλερ: Ναι, ναι. Πώς λέγεται ο δρόμος εκεί;

Γυναίκα: Δεν έχει αριθμό. Είναι το στούντιο (αναφέρει το όνομα)

Ντίλερ: Οκ, κούκλα, έγινε. Σε παίρνω τηλέφωνο.

Γυναίκα: Αλλά θέλω πολύ… Ααα! Εσύ είσαι! Που συμπαθώ! Έλα, γεια. Γεια. Έλα, τώρα κατάλαβα.

Ντίλερ: Τα λέμε, γεια.

Δύο εβδομάδες πριν από αυτή τη «ζουμερή» συνομιλία, η οποία όπως φαίνεται κατέληξε μέσα στο εν λόγω στούντιο, η μυστηριώδης γυναίκα είχε έρθει σε επαφή με έναν εκ των διακινητών, κάνοντας μεγαλύτερη παραγγελία, αλλά έχοντας εντελώς διαφορετική διάθεση.

Ντίλερ: Ναι

Γυναίκα: Ναι; Εσύ είσαι;

Ντίλερ: Έλα! Τι κάνεις;

Γυναίκα: Τι κάνεις, μωρό μου; Εεε…

Ντίλερ: Είμαι καλά, κούκλα. Εσύ; Πώς πάει;

Γυναίκα: Έρχεται κανείς Σχοινιά; Υπάρχει τέτοια περίπτωση;

Ντίλερ: Πού είναι αυτό;

Γυναίκα: Σχοινιά; Εεε… Μαραθώνα…

Ντίλερ: Σχοινιά! Σχοινιά είναι… Μαραθώνα από εκεί, ε;

Γυναίκα: Ε ναι, μωρό μου.

Ντίλερ: Για πόσα μιλάμε;

Γυναίκα: Μμμ… για δύο.

Ντίλερ: Να τα κάνουμε τρία;

Γυναίκα: Εεε…

Ντίλερ: Είναι λίγο μακριά ρε, κατάλαβες τώρα…

Γυναίκα: Θα είναι πολύ καλά; Θα είναι πολύ καλά; Πες μου το!

Ντίλερ: Ναι, ναι, ναι. Θα είναι γερά!

Γυναίκα: Θα είναι για εμένα.

Ντίλερ: Ναι σου λέω!
Γυναίκα: Γιατί τον άντρα μου θέλω να τον ρίξω… να πιει το δηλητήριο. Μ@@@…

Ντίλερ: Ναι αγάπη μου, ναι σου λέω. Εγγύηση.

Λίγο αργότερα:

Γυναίκα: Μπορούμε να κάνουμε κάτι;

Ντίλερ: Έλα

Γυναίκα: Λοιπόν, επειδή θα του πω αυτουνού να βγει… και θέλω να…

Ντίλερ: Πώς; Πώς; Τι;

Γυναίκα: Σκάσε. Θα του πω αυτουνού να βγει και να βγάλει τα λεφτά… οκ;

Ντίλερ: Ντάξει, ρε παιδί μου. Να βάλουμε και κανα…

Γυναίκα: Όχι, μπορείς;

Ντίλερ: Ναι…

Γυναίκα: Μπορείς να δώσεις κάτι άλλο που δεν είναι τόσο… Κατάλαβες. Κατάλαβες τι σου λέω;

Ντίλερ: Θα τα πούμε από κοντά αγάπη μου, ντάξει;

Γυναίκα: Όχι, δεν θα τα πούμε γιατί αυτός θα βγει. Και δεν θέλω να του δώσω αυτό.

Ντίλερ: Αυτός θα βγει;

Γυναίκα: Ναι

Ντίλερ: Ωραία. Τι; Τι… Πόσα θα δώσει; Θα βάλει κανά εικοσάρικο για τη βενζίνη;

Γυναίκα: Ε; Εεε… Τρία δεν είπαμε;

Ντίλερ: Ναι, ρε παιδί μου τρία. Άντε, 250 για να πληρώσει τα διόδια κι αυτά, γ@…σέ το. Ένα δεκάρικο τώρα, σιγά…

Γυναίκα: Ναι, ρε μωρό μου, αλλά…

Ντίλερ: Έλα….


Γυναίκα: Δεν θέλω… δεν θέλω να του δώσεις αυτό. Θέλω να του δώσεις δύο διαφορετικά.

Το ένα να μην είναι… Τώρα τι να σου πω…

Ντίλερ: Γιατί να μην είναι; Ας είναι, δεν πειράζει ρε…

Γυναίκα: Όχι, όχι! Δεν το δίνω στο μ@λ… Με τίποτα. Με τίποτα!

Μιάμιση ώρα αργότερα, μετά από επανειλημμένες και ανεπιτυχείς  προσπάθειες να τη βρει στο τηλέφωνο, ο προμηθευτής τελικά καταφέρνει να επικοινωνήσει μαζί της:

Ντίλερ: Ρε κούκλα. Πού είσαι, ρε; Με κοροϊδεύεις, ρε; Έκανα τόσα χιλιόμετρα για πάρτη σου…

Γυναίκα: Όχι, όχι. Έκλεισε (σ.σ. εννοεί το κινητό της). Έκλεισε, βρε ηλίθιε. Τώρα το άναψα. Από μπαταρία. Πού είσαι;

Ντίλερ: Δεν το καταλαβαίνεις; Έκανα μιάμιση ώρα διαδρομή για πάρτη σου.

Γυναίκα: Ναι, βρε μωρό μου, αλλά πού είσαι;

Ντίλερ: Αθήνα είμαι. Αφού ήρθα και έφυγα ρε. Σε έχω πάρει 30 φορές τηλέφωνο.

Γυναίκα: Πλάκα μου κάνεις!

Ντίλερ: Ρε συ, είσαι σοβαρή τώρα ή με κοροϊδεύεις τώρα; 

[…]

Ντίλερ: Τι θες; Θες να ξαναέρθω; Τι θες τώρα;

Γυναίκα: Ναι, ναι, ναι. Και να κάτσεις μαζί μας.

Ντίλερ: Πρόσεχε το κινητό σου σε παρακαλώ…

[…]

Ντίλερ: Δεν θα κάτσω, έχω δουλειά. Τι να σου κάνω τώρα; Θα βάλεις εικοσάρικο παραπάνω. Γεια. Έρχομαι. Στείλε οδό. Πού να έρθω;

Γυναίκα: Στο (αναφέρει όνομα beach bar του Σχοινιά).


Ο ντροπαλός  κιθαρίστας

Ένας κιθαρίστας πασίγνωστου ελληνικού συγκροτήματος βρισκόταν στο πελατολόγιο του κυκλώματος. Το απόγευμα της 4ης Ιουνίου του 2020, ενώ βρισκόταν σε πολυκατοικία στο Γκάζι, έκανε τα «ένοχα» ψώνια του: δύο γραμμάρια κοκαΐνης, με κωδική ονομασία «δύο μπύρες». Ο μουσικός, όπως φαίνεται από τον διάλογο που ακολουθεί, αισθάνθηκε άβολα με την παρουσία κάποιων που βρίσκονταν από κάτω, πιθανότατα φίλων του.

Θ.Λ.:  Ακούς;

Ντίλερ: Πού είσαι ρε;

Θ.Λ.: Εεε… έγινε μια μαλακία κάτω. Μπορείς να ανέβεις πάνω, στον πέμπτο;

Ντίλερ: Έλα, ανεβαίνω.

Θ.Λ.: Σόρρυ… Γιατί έγινε μια μαλακία με τους άλλους από κάτω και… θα γίνω ρεζίλι.

Ντίλερ: Ανεβαίνω, περίμενε.

Θ.Λ.:  Έλα, έλα. Στη κόκκινη πολυκατοικία… Στο κόκκινο… στην κόκκινη είσοδο.

Ντίλερ: Περίμενε λίγο. Εδώ δεν είσαι στο… στο Γκάζι, ρε;

Θ.Λ.: Στον πέμπτο όροφο.

Ντίλερ: Στο έντεκα νούμερο;

Θ.Λ.: Εδώ, εδώ είμαι, στη κόκκινη πολυκατοικία. Στο κόκκινο… στη κόκκινη είσοδο.

Ντίλερ: Ναι ρε.

Θ.Λ.: Εκεί. Αν μπορείς,  έλα λίγο πάνω.

Ντίλερ: Εεε… τι να πάρω; Μία μπύρα θέλεις ή δύο;

Θ.Λ.: Εεε.. Μία; Καλύτερα; Τι λες;

Ντίλερ: Δεν ξέρω. Να φέρω δύο που έχω να τελειώνουν;

Θ.Λ.: Άντε, φέρε δύο, ναι.

Ντίλερ: Έλα, γεια.

Παράλληλα, ο κιθαρίστας, πάνω στον πανικό του, έστειλε δύο μηνύματα μόλις μερικά δευτερόλεπτα πριν καλέσει τελικά τον προμηθευτή του! Το περιεχόμενο των μηνυμάτων ήταν: «Έλα αδελφέ, έγινε μαλακία κάτω, αν μπορείς έλα πάνω» και «το πάνω-πάνω κουδούνι».

Η ανυπόμονη πολιτεύτρια

Γνωστή πολιτεύτρια της Εκάλης, υποψήφια στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές,  προμηθευόταν τακτικά τη «λευκή κυρία» από το περίφημο κύκλωμα που έφτανε μέχρι τα Βόρεια Προάστια. Η εν λόγω κυρία είχε την… ατυχία η παραγγελία της στις 13 Ιουνίου του 2020 να πέσει Παρασκευή, μια ημέρα κατά την οποία – όπως της υπενθύμιζε διαρκώς ο ντίλερ συνομιλητής της που άργησε να της πάει την «παραγγελία» της – γινόταν χαμός από δρομολόγια της «επιχείρησης».

Εκείνη όσο αργούσε η παραγγελία της γινόταν ολοένα και πιο έξαλλη, καθώς είχε και κόσμο στο σπίτι, με τον συνομιλητή της να της υπόσχεται ότι θα της δώσει παραπάνω «εμπόρευμα», σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κατευνάσει την ανυπόμονη και αγανακτισμένη πολιτεύτρια. Παρ΄ όλα αυτά, δεν αποφεύχθηκαν τα… γαλλικά.

Ντίλερ: Έλα, κούκλα.

Α.Μ.: Έλα, αγάπη

Ντίλερ: Τι έγινε;

Α.Μ.:  Θα έρθεις σπίτι;

Ντίλερ: Θα μου στείλεις μήνυμα;

Α.Μ.: Εεε… (αναφέρει οδό και αριθμό), ρε αγάπη, το σπίτι μου στην Εκάλη. Στο σπίτι μου.

Σε πόση ώρα;

Ντίλερ: Έρχομαι, σε… σε 15 – 20 είμαι εκεί.

Α.Μ.: Πόσο;

Ντίλερ: (αναφέρει διεύθυνση)

Νέα κλήση λίγο αργότερα:

Ντίλερ: Έλα.

Α.Μ.: Να βγω έξω;

Ντίλερ: Πώς; Αφού είπαμε έξι η ώρα. Και μου λες τώρα, παρά είκοσι, να βγω;

Α.Μ.: Πόση ώρα είναι; Γιατί έχουν περάσει ήδη 25 λεπτά.

Ντίλερ:  Δεν είπαμε έξι η ώρα ρε παιδί μου;

Α.Μ.: Έξι η ώρα;

Ντίλερ: Θα σε πάρω, ρε κουκλάρα. Ντάξει; Έλα, γεια.


Λίγο αργότερα, όταν ο προμηθευτής αργεί να εμφανιστεί, η ανυπόμονη πολιτεύτρια τον ξανακαλεί:

Ντίλερ: Έλα, κούκλα.

Α.Μ.: Έλα. Σε πόση ώρα να βγω έξω;

Ντίλερ: Έλα, μωρό μου.

Α.Μ.: Έλα, αγάπη μου.

Ντίλερ: Ρε, γίνεται της που@@@, ρε μαλ@@@, είναι Παρασκευή. Έρχομαι…

Α.Μ.: Σε πόση ώρα θα είσαι; Γιατί (ακατάληπτο) με τους φίλους μου και…

Ντίλερ:  Άκου… Επειδή σε γάμ@@ λίγο σήμερα και… περιμένεις και τέτοια, θα σου δώσω

άλλο ένα από εμένα, να γουστάρεις! Απλά περίμενε κι έρχομαι. Ντάξει;

Α.Μ.: Σε πόση ώρα, όμως, ρε μωρό μου;

Ντίλερ: Θα σου βάλω άλλα δύο, ρε μωρό μου, τι άλλο θες γαμώ την πουτ@@@ μου; Τι άλλο να κάνω;

(ακατάληπτο)
Ντίλερ: Θα σε πάρω εγώ, ντάξει; Φιλιά.

Μόλις είκοσι λεπτά μετά, η Α.Μ. εξαντλεί την υπομονή της και παίρνει τον διακινητή τηλέφωνο:

Α.Μ.: Έλα ρε
Ντίλερ:  Έλα

Α.Μ.: Πού είσαι επιτέλους ;

Ντίλερ: Έλα, έρχομαι ρε. Τώρα έχω ξεκινήσει, έρχομαι αλήθεια σε εσένα. Επειδή σε γάμ@@ μέχρι τώρα. Κατάλαβε, είναι Παρασκευή και γίνεται της πουτ@@@. Κατάλαβες;

Α.Μ.: Ε τι…; Μου είπες πριν είκοσι λεπτά ρε φίλε. Περιμένω μιάμιση ώρα!

Ντίλερ: Ναι, ρε παιδί μου και γω ξηγήθηκα με τα… με τα δώρα μου και τα λοιπά. Θα δεις από κοντά… θα σε φτιάξω.

Α.Μ.: Ωραία. Σε πόση ώρα θα είσαι εδώ, αγάπη;

Ντίλερ: Έρχομαι ρε. Σε κανά εικοσάλεπτο θα είμαι εκεί, το πολύ.

Α.Μ.: Αυτό μου είπες και την τελευταία φορά.

Ντίλερ: Ντάξει ρε, έχεις δίκιο τώρα, το ξέρω, σε γάμ@@, απλά έτυχε. Έρχομαι αλήθεια.

Ντάξει; Θα σε πάρω εγώ, ρε. Έρχομαι κομμάτια. Γεια.


Τα στελέχη

Η λίστα του κυκλώματος περιελάμβανε και στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων. Ένα από αυτά, σε συνομιλία του με έναν από τους διακινητές, του έκανε ακόμα μια παραγγελία με κωδική ονομασία «μπουκάλια κρασί». Μάλιστα, από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που οι δύο πλευρές έκαναν συναλλαγή, η πλευρά του καφέ και η πλευρά του… κρασιού!

Φαίνεται επίσης ότι το στέλεχος γνωστού franchise καφέ, με ισχυρή παρουσία στην Ελλάδα, έβαζε άλλους να έρχονται σε επαφή με το κύκλωμα. Στις 2 Ιουλίου του 2020, βέβαια, όταν οι άλλοι δεν κατάφεραν να κάνουν τους διακινητές να φέρουν γρήγορα το εμπόρευμα, πήρε ο ίδιος την κατάσταση στα χέρια του…

Ντίλερ: Έλα, αδερφέ
Άγνωστος:  Έλα, φίλε. Πώς είσαι εσύ;
Ντίλερ: Πώς τα περνάς, καλά;
Άγνωστος: Καλά. Ρε, δεν μπορείς να περάσεις σε μια ώρα από εδώ; Το πολύ σε μια ώρα.
Ντίλερ: Δεν ξέρω, αδερφέ, επειδή… έχουμε μερικά… προβλήματα (ακατάληπτο)

Άγνωστος: Με ποιον;

Ντίλερ: Δεν έχουμε τίποτα.
Άγνωστος:  Αααα… Και τι να του πω εγώ του ανθρώπου; Επειδή είναι ένας από αυτούς του (όνομα franchise).  Τον ξέρουν τα παιδιά. Θέλει…

Ντίλερ: Δεν ξέρω.
Άγνωστος:  Ε;

Ντίλερ: Δεν ξέρω, αδερφέ. Να δω τι θα τέτοιο και θα σου πω, ρε αδερφέ. Τι να σου πω εγώ;
Άγνωστος:  Να του πω όχι; Τι να του πω;
Ντίλερ: Δεν ξέρω, ρε αδερφέ. Τι να σου πω εγώ;! Επειδή δεν έχω! Όχι για τίποτα άλλο, απλά δεν έχω!
Άγνωστος:  Ναι, κατάλαβα, κατάλαβα.
Ντίλερ: Περιμένω να πάω να πάρω. Κατάλαβες;
Άγνωστος:  Αχα. Θα με πάρεις τηλέφωνο αργότερα;
Ντίλερ: Ναι, θα σε πάρω λίγο αργότερα, αδερφέ. Τι να σου πω εγώ;
Άγνωστος:  Ντάξει, ντάξει, ντάξει. Οκ. Ντάξει. Καλά, φίλε, οκ.
Ντίλερ: Εσύ καλά είσαι;
Άγνωστος:  Ε; Καλά, καλά αλλά… Με πήρε τηλέφωνο αυτός, με έχει πάρει από το πρωί αλλά εγώ του είπα κάτσε να τους πάρω αργότερα, έχουν ξυπνήσει οι άνθρωποι, δεν έχουν ξυπνήσει…

Ντίλερ: Καλά ρε, δεν πειράζει.

Άγνωστος:  Ναι, εντάξει. Καλά, ρε φίλε. Αν είναι, να σε πάρω σε μισή ώρα εγώ;
Ντίλερ: Μα, δεν ξέρω… Λίγο παραπάνω, ρε αδερφέ. Εκεί… Τι να σου πω..; Θα σε πάρω μόνος μου αδερφέ, όταν…
Άγνωστος:  Καλά, εντάξει, εντάξει, εντάξει. Εντάξει, αδερφέ μου, εντάξει. Εντάξει.

Ντίλερ: Έλα, έλα.
Άγνωστος:  Έλα, μιλάμε.

Μετά από μια ώρα, παίρνει τηλέφωνο τον διακινητή ο άμεσα ενδιαφερόμενος. Ο «κοριός» κατέγραψε τη συζήτησή τους, η οποία συνεχίστηκε μετά μέσω της εφαρμογής ανταλλαγής μηνυμάτων Viber.

Ντίλερ: Έλα, φίλε.
Στέλεχος: Έλα ,αγόρι μου. Ο φίλος του Μήτσου είμαι. Τι κάνεις;
Ντίλερ: Ναι αδερφέ, ναι… Τι κάνεις;
Στέλεχος: Καιρό… καιρό έχουμε να τα πούμε.
Ντίλερ: Καλύτερα. Όλα καλά;
Στέλεχος: Ναι, ρε φιλαράκι. Τι κάνετε εσείς;
Ντίλερ: Πού είσαι φίλε; Εδώ, στη γύρα είμαστε.

Στέλεχος: Τίποτα φίλε. Έχω μπλέξει ταξίδια, από δω… Μύκονο, μαλακίες… Θα στήσω μαγαζιά… Τώρα θα πάω Ναύπλιο…
Ντίλερ: Κατάλαβα.
Στέλεχος: Λοιπόν, απόγευμα θα είμαι Αθήνα. Να σε πάρω στο Viber να μιλήσουμε να βρεθούμε;

Ντίλερ: Ναι ρε, ναι ρε, όποτε γουστάρεις, κανονικά…

Στέλεχος: Να σε πάρω… Θα σε πάρω στο Viber. Εγώ…
Ντίλερ: Έγινε αδερφέ.
Στέλεχος: Να σου πω και κάτι; Κανονικά, άμα… Καλά, θα ξαναμιλήσουμε πάλι. Για δύο κρασάκια εγώ θέλω. Δύο μπουκάλια, όχι ένα.
Ντίλερ: Ναι ρε, κανονικά ρε, όσο να ‘ναι ρε. Κανονικά όλα.
Στέλεχος: Εντάξει.
Ντίλερ: Πάρε με τηλέφωνο, αδερφούλη. Ντάξει;
Στέλεχος: Θα μπορείς, όμως, το απόγευμα, έξι – εφτά η ώρα;
Ντίλερ: Ναι, σου λέω εικοσιτετράωρο, non stop είναι ο δικός σου ρε.
Στέλεχος: Ντάξει. Ντάξει, ντάξει ρε φίλε, με την παραγωγή με τα κρασιά! Εντάξει, αγοράκι μου.
Ντίλερ: Ναι, αδερφέ μου…
Στέλεχος: Ντάξει.
Ντίλερ: Γεια χαρά. Πάρε με. Έλα.
Στέλεχος: Λοιπόν, άντε. Φιλιά, φιλιά.

Ο δικηγόρος και το… σκόντο

Όπως προκύπτει από τις συνομιλίες, οι ντίλερς δεν έκαναν «σκόντο» σε κανέναν αλλά και ήταν διαθέσιμοι για «παραδόσεις» καθ’ όλη την διάρκεια του 24ωρου. 

Στις 11 Ιουλίου2020 έχει καταγραφεί ο εξής διάλογος μεταξύ ντίλερ που τον καλεί δικηγόρος Αθηνών, που τον παρακαλεί έστω για μια δόση!

Δικηγόρος: Αδερφέ, τι γίνεται;

Ντίλερ: Τι κάνεις; Καλά. Πώς τα περνάς;

Δικηγόρος: Ρε, είμαι ένα φίλος αυτουνού που ήρθες στο Παγκράτι πριν.

Ντίλερ: Ναι 

Δικηγόρος: Μα εγώ ένα πενηντάρι έχω να σου πω την… Μπορείς να φέρεις και ένα;

Ντίλερ: Όχι αδελφέ, δεν γίνεται. Δεν μπορώ έτσι αδερφέ.

Δικηγόρος: Μην μου το χαλάς, ρε αδερφέ. Εγώ θα σε παίρνω συνέχεια, μα τω Θεώ Θα μου φέρεις και ένα; Θα μου κάνεις αυτήν τη χάρη;

Ντίλερ: Δεν μπορώ, ρε αδερφέ. Άσε που είμαι και μακριά τώρα.

Χαρακτηριστικός είναι και ο διάλογος που έχει καταγραφεί στις 15 Ιουλίου 2020, με άλλον πελάτη του κυκλώματος.

Πελάτης: Έλα, αδελφούλη μου

Ντίλερ: Έλα, φίλε, τι κάνεις;

Πελάτης: Καλά είμαι. Από την Καλαμάτα, ο ψηλός είμαι

Ντίλερ: Ναι, ψηλέ, ξέρω. Πού είσαι;

Πελάτης :Χαίρομαι, αγάπη μου. Για να σου πω τώρα… Έχω μαζί μου 30 ευρώ που σου χρωστάω. Τι φτιάχνω με αυτό;

Ντίλερ: Τίποτα, αδερφέ.

Πελάτης: Τίποτα, έτσι; Μου θυμίζεις λίγο πού είναι οι τιμές; Για τα λάδια αυτοκινήτου και αυτά.

Ντίλερ: 80 ευρώ κορυφή, 70 β΄ και πάει λέγοντας…

Πελάτης: Έγινε, αδερφέ μου, σε παίρνω σε λίγο.

Σε άλλη συνομιλία στις 25 Ιουλίου 2020, ο ντίλερ ακούγεται να λέει σε πελάτη «80 ακατέβατα».

Πελάτης: Ε, είμαι στον Χολαργό, Εεε… μπορείς να ‘ρθεις για ένα εξηντάρι;

Ντίλερ:  Οχι ρε… Έχω δουλειά, δεν γίνεται.

Πελάτης: Τι… Τι είπες;

Ντίλερ: Δεν γίνεται, όχι.

Πελάτης: Δεν γίνεται; Μέχρι… Από πού; Ογδόντα (80) πάμε;

Ντίλερ:  Ναι.

Πελάτης:  Σε παίρνω σε πέντε λεπτά και σου λέω. Φιλιά.

«Ο μπάτσος» και η δικαστίνα

Στις 22 Ιουλίου 2020 καταγράφεται τηλεφωνική συνομιλία, μέσα από την οποία προκύπτει ότι η «παράδοση» παραλίγο να γίνει, παρουσία αστυνομικού. Λίγο πριν το delivery ο ντίλερ τηλεφωνεί στον πελάτη του:

Ντίλερ: Τι είναι αυτός ο μπάτσος εκεί, ρε;

«Πελάτης»: …(αναφέρει διεύθυνση) στον αριθμό 2.

Ντίλερ: Τι ήταν αυτός ο μπάτσος κάτω από το σπίτι σου, ρε;;;

Πελάτης: Όχι ρε. Φύγε. Για αυτό σου είπα 2. Όχι στο 52, Ελα κάτω!

Ντίλερ: Τι είναι αυτοί οι μπάτσοι εκεί, ρε;

Πελάτης:  Έλα… Η από πάνω είναι δικαστίνα και της έχουν φύλαξη. Έλα στο 2. Για αυτό ήρθα…

Ντίλερ: Εφυγα τώρα εγώ, ρε φίλε. Έλα λίγο πιο κάτω, ρε αδερφέ. Χέστηκα πάνω μου εγώ…

Πελάτης: Είμαι.. είμαι με το αμάξι εγώ στο 2 και περιμένω. Έλα.

Όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί