«Η αναγνώριση της γενοκτονίας αποτελεί υποχρέωση κάθε πολίτη του κόσμου, γιατί η εξόντωση των Ποντίων δεν περιορίζεται σε εθνικά γεωγραφικά όρια, αλλά αποτελεί μία από τις πιο πρώιμες και σκληρές περιπτώσεις οργανωμένης κρατικής βίας του 20ού αιώνα, ένα μαζικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, πολύ πριν κατοχυρωθεί νομικά αυτός ο όρος», τόνισε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του, που προβλήθηκε κατά την έναρξη της διαδικτυακής εκδήλωσης με τίτλο «Βήματα Αναγνώρισης», που διοργάνωσε απόψε η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, για τη σημερινή Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Η ανάδειξη του ζητήματος, όπως επισήμανε ο πρωθυπουργός, «δε συνδέεται με καμία εθνική ή πολιτική σκοπιμότητα αλλά με τον οικουμενικό ανθρωπισμό και την ιστορική δικαιοσύνη και επιβάλλεται από την ευαισθησία του πολιτισμού του 21ου αιώνα απέναντι στις ανείπωτες κτηνωδίες που σημάδεψαν τον 20ό» και αυτό «είναι κάτι που αφορά και την ίδια την Τουρκία γιατί η αντικειμενική ανάγνωση του παρελθόντος θα της επιτρέψει να διαβάσει πιο καθαρά τα μηνύματα του παρόντος και η γενναία παραδοχή ατοπημάτων των προγόνων θα είναι λυτρωτική για τα νέα βήματα των απογόνων». «Οι λογαριασμοί με την ιστορία κάποτε πρέπει να κλείνουν. Για αυτό και είναι καιρός η γειτονική χώρα να πάψει να αντιμετωπίζει φοβικά γεγονότα άλλων εποχών και πρωταγωνιστών που δεν υπάρχουν πια. Κάτι τέτοιο θα την απελευθέρωνε, αλλά και θα της έδινε θέση στον σύγχρονο κόσμο σε ένα περιβάλλον ειρήνης και συνεργασίας με τους γείτονες. Ως τότε το μέτωπο για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου θα παραμένει ανοιχτό. Η λύρα τους θα θρηνεί τον ξεριζωμό και το δοξάρι τους θα τραγουδά την ελπίδα. Και η μέρα της μνήμης θα διαρκεί, μέχρι να γίνει η μέρα της δικαίωσης», υπογράμμισε ο κ. Μητσοτάκης.
Διαβεβαίωσε δε ότι η Ελλάδα βαδίζει με επιμονή «στον δρόμο αυτής της δύσκολης αλλά και ιερής προσπάθειας», γιατί «η κινητοποίηση για τη διεύρυνση της αναγνώρισης της Γενοκτονίας δεν αποτελεί μόνο κυβερνητική ευθύνη, αλλά εθνικό χρέος, πάνω από κόμματα, πάνω από παρατάξεις», και «γι’ αυτό και θα συνεχιστεί σε κάθε διεθνές και κοινωνικό πεδίο, από τα ευρωπαϊκά όργανα και τον ΟΗΕ μέχρι τα ξένα πανεπιστήμια και τις οργανώσεις των πολιτών», σημειώνοντας ότι «η πρόσφατη δικαίωση της Αρμενίας αποδεικνύει ότι ανάλογοι στόχοι επιτυγχάνονται μόνο με διαρκή και συνεπή προσήλωση μέσα στον χρόνο».