PLUS
Τα όσα σημειώνονται στο σκεπτικό της εισαγγελικής διάταξης για τον 33χρονο καθ΄ομολογίαν δολοφόνο της Καρολάιν, αναφορικά με την γονική μέριμνα της μικρής του κόρης Λυδίας και τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί και δεν πρέπει να ασκεί τη γονική μέριμνα του παιδιού αποτελούν μία συμπ0ύκνωση των ερωτημάτων και των ανησυχιών της ελληνικής κοινωνίας η οποία ζει και αυτή από κοντά το δράμα αυτό από την πρώτη στιγμή της τελέσεώς του.
Φυσικά και δεν αποτελούν υλικό για την ποινική αξιολόγηση του στυγερού εγκλήματος, αυτό είναι μία υποχρέωση που θα διεκπεραιώσει το μικτό δικαστήριο, που απαρτίζεται από 3 δικαστές και 4 ενόρκους.
Όμως αποτελούν μια σαφή καταγραφή για την προσωπικότητα του δράστη που ξετυλίγει την ψυχοσύνθεση του, έναν άνθρωπο που δεν δίστασε αφού έπνιξε τη γυναίκα του, έβαλε πάνω της ως “ντεκόρ” την κόρη του και εν συνεχεία έπαιζε θέατρο επί 37 ώρες σε δημόσια θέα.
Στο πόρισμά της η εισαγγελέας που μελέτησε το φάκελο της δικογραφίας, σημειώνει ότι:
α) έχει ήδη στερηθεί την ελευθερία του ως προσωρινά κρατούμενος και άρα αδυνατεί αντικειμενικώς να επιμεληθεί της ανήλικης κόρης του,
β) φέρεται σε επίπεδο σοβαρών ενδείξεων ενοχής να έχει εγκληματική διαγωγή καθώς από το μέχρι τώρα συλλεγέν στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας αποδεικτικό υλικό, υπάρχουν τουλάχιστον σοβαρές ενδείξεις ενοχής για τα προαναφερθέντα ποινικά αδικήματα για τα οποία του ασκήθηκε ποινική δίωξη,
γ) ειδικά φέρεται σε επίπεδο σοβαρών ενδείξεων ενοχής να έχει διαπράξει το έγκλημα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως στρεφόμενο σε βάρος μέλους της οικογένειας του και ενώπιον άλλου μέλους της οικογένειας του και δη ανηλίκου. Σημειώνεται εξάλλου ότι η καταδίκη του γονέα, με οριστική δικαστική απόφαση, για ενδοοικογενειακή βία συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας,
δ) πέραν της σκληρότητας της ίδιας της πράξης που του αποδίδεται (ανθρωποκτονία σε βάρος της νεαρής συζύγου του καθ’ ο χρόνο το θύμα δεν μπορούσε να αντισταθεί και προσφάτως μητέρας ενώπιον του ανηλίκου τέκνου του), ο Αναγνωστόπουλος επέδειξε αναλγησία, ψυχραιμία και απάθεια και ανέπτυξε άμεσα και οργανωμένα μεθοδική δράση συγκάλυψης του εγκλήματος του, προκειμένου να αποφύγει την τιμωρία, επιχειρώντας να παραπλανήσει τις Αρχές, μη διστάζοντας να προβεί στη διάπραξη και άλλου κακουργήματος (φόνος ζώου συντροφιάς) αλλά και άλλων πλημμελημάτων στην συνέχεια (ψευδείς καταθέσεις στις Αρχές, κατάσταση άλλων υπόπτων κακουργήματος) αλλά και μεταχειριζόμενος ακόμη και το ανήλικο (11 μηνών περίπου τότε) τέκνο του, το οποίο τοποθέτησε επάνω στο άψυχο σώμα της μητέρας του, μέχρι την άφιξη της Αστυνομίας, ως μέρος της σκηνοθεσίας τόπου θανατηφόρας ληστείας, καθιστώντας και αυτό ωσαύτως θύμα εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας,
ε) η συγκρότηση του χαρακτήρα του η οποία -με βάση τα παραπάνω- υποδηλώνει άτομο παντελώς στερούμενο ηθικών αναστολών και η προαναφερθείσα εγκληματική συμπεριφορά του δύνανται οπωσδήποτε να επηρεάσουν την ψυχική και ηθική διάπλαση του τέκνου του, το οποίο όπως προελέχθη έχει ήδη θυματοποιήσει και
στ) επιχείρησε ενέργεια που αντιστρατεύεται το συμφέρον του τέκνου του και ειδικότερα κατέλυσε την σχέση μητέρας-κόρης, θανατώνοντας την μητέρα της ανήλικης και ματαιώνοντας ωσαύτως οριστικά την δυνατότητα εδραίωσης του τόσο σημαντικού για τη ζωή και την ανέλιξη αυτής συναισθηματικού δεσμού.»
Τέλος όσον αφορά στον χαρακτήρα του καθ ομολογίαν δολοφόνου, η εισαγγελία αναφέρει ότι “…υποδηλώνει άτομο παντελώς στερούμενο ηθικών αναστολών και η προαναφερθείσα εγκληματική συμπεριφορά του δύνανται οπωσδήποτε να επηρεάσουν την ψυχική και ηθική διάπλαση του τέκνου του, το οποίο όπως προελέχθη έχει ήδη θυματοποιήσει”.
Στην εισαγγελική διάταξη επιπλέον γίνεται αναφορά στις εκθέσεις των κοινωνικών λειτουργών, που κρίνουν θετικά και τα δύο οικογενειακά περιβάλλοντα αλλά ως πιο ενδεδειγμένος τόπος διαβίωσης για το παιδί είναι η Αλόννησος, γιατί πέραν όλων των άλλων εξασφαλίζει και την αναγκαία απόσταση από τον τόπο όπου θα εξελιχθεί η δίκη που κατά τα διαφαινόμενα θα επακολουθήσει και από την λογικά επόμενη υπερδιέγερση συναισθημάτων στο συγγενικό περιβάλλον του πατέρα της.
