PLUS
Τι μπορείς να γράψεις για ένα παιδί που ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ και μέσα από την παρουσία του στα γήπεδα ενέπνευσε εκατομμύρια άλλα πιτσιρίκια σε κάθε γωνιά του πλανήτη να κάνουν τα ίδια όνειρα;
Tου Σταύρου Γεωργακόπουλου
Μόνο σεβασμός για τον παίκτη που έγινε πρότυπο για εκατομμύρια παιδιά του πλανήτη, πρώτος σκόρερ σε Basket League και Euroleague, και άξιος, πολύτεκνος οικογενειάρχης!
Τι μπορείς να γράψεις για έναν μπασκετμπολίστα τον οποίο ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχρισε διάδοχο του Νίκου Γκάλη και του ζήτησε τη σκυτάλη για να επαναφέρει το εθνικό άθλημα στον δρόμο των επιτυχιών; Τι μπορείς να γράψεις για έναν παίκτη που έκανε τον Λούκας Ντόντσιτς να ζητάει σε κάθε ομάδα του τη φανέλα με το «7» για χάρη του ινδάλματός του; ∆εν βάζουμε στην εξίσωση τα αγωνιστικά επιτεύγματα.
Αρκούν μόνο οι σκέψεις που έκαναν τα παιδιά όταν είδαν τον Βασίλη Σπανούλη όχι απλά να μετράει τα άστρα, αλλά να τα αγγίζει και να γίνεται ένα μαζί τους! ∆ιότι αυτό ακριβώς είναι ο Λαρισαίος, για χάρη του οποίου, ακόμα και ένα κείμενο ξυπνάει παιδικές μνήμες. Φέρνει στο μυαλό τον Μενέλαο Λουντέμη, αλλά κυρίως περνάει το μήνυμα ότι τα όνειρα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Αρκεί να τα κυνηγήσεις και να δουλέψεις για να τα ζήσεις. Όπως έκανε ο μικρός από τη Βελίκα της Λάρισας. Ονειρεύτηκε, πάλεψε, δούλεψε και τελικά έζησε! Αν, λοιπόν, θέλουμε να συνοψίσουμε όλα όσα φέρνει στο μυαλό το ονοματεπώνυμο «Βασίλης Σπανούλης», ίσως το κάνουμε με το τατουάζ που έκανε στη μνήμη του πατέρα του, Θανάση, τον οποίο έχασε στην παιδική ηλικία. «RIP», έγραψε ο επονομαζόμενος «Kill Bill». Αυτό ακριβώς αποτυπώνει και ο ίδιος. Σεβασμό! Από φίλους, υποστηρικτές, αλλά και αντιπάλους!
Πρωτιές
∆ιότι ο Σπανούλης τόλμησε όσα ουδείς άλλος Έλληνας παίκτης. Η πρωτιά στις ασίστ σε Basket League και Euroleague, η πρώτη θέση στους σκόρερ της Ευρωλίγκας, οι αμέτρητες ατομικές διακρίσεις αποτελούν απλώς το απόσταγμα της προσωπικότητας που ξεδίπλωσε ο Σπανούλης εντός κι εκτός παρκέ. Με τον αυτοσεβασμό να τον οδηγεί σε μια σειρά αποφάσεων που δεν τόλμησε άλλος σε τόσο υψηλό επίπεδο. Κι ας έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σύνηθες φαινόμενο η μετακίνηση από μια μεγάλη ομάδα σε άλλη. Εδώ δεν μιλάμε για μία απλή μεταγραφή. Ούτε για κάποιον τυχαίο παίκτη. Γενικά, όμως, ο Σπανούλης τόλμησε!
Άφησε τη Λάρισα αμούστακο παιδί και πήγε στο Μαρούσι του Άρη Βωβού, που τότε ήθελε να φτιάξει μία μικρογραφία του Παναθηναϊκού στον Άγιο Θωμά. Ακολούθησε το 2005 ο Παναθηναϊκός, αν και είχε φτάσει μια ανάσα από τον Ολυμπιακό.
«Και στο Μαρούσι όταν ήμουν, πάντα συζητούσα να πάω στον Ολυμπιακό ώστε να πάω εκεί. Ήξερα ότι ο Παναθηναϊκός ήταν ο καλύτερος εκείνη την εποχή, ήταν πρώτος, είχε ευρωπαϊκά. Οπότε ήθελα να πάω να κάνω κάτι με τον Ολυμπιακό», δήλωσε στον Νίκο Χατζηνικολάου.
Στον Παναθηναϊκό
Εμείς αποκαλύπτουμε ότι η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό έγινε χάρη στα αντανακλαστικά του Θανάση Γιαννακόπουλου, ο οποίος αντέδρασε άμεσα σε μία πλάκα ενός δημοσιογράφου κατά τη συνάντησή τους στον ΕΣΑΚΕ. «Τι έγινε, πρόεδρε; Ήρεμο σε βλέπω παρά τη μεταγραφή του Σπανούλη στον Ολυμπιακό. Τι θα πείτε στον Ομπράντοβιτς;» ήταν κάποιες από τις ερωτήσεις στον Θανάση. Ο «Τυφώνας» τρελάθηκε. Έμαθε ότι εκείνο το βράδυ υπήρχε ραντεβού για να πάει ο διεθνής γκαρντ στον Ολυμπιακό. Μέσα από τον ΕΣΑΚΕ πήρε τηλέφωνο τον Βωβό. Του ζήτησε άμεση συνάντηση και μέσα σε ελάχιστα λεπτά βρέθηκε η φόρμουλα για να πάει ο παίκτης στον Παναθηναϊκό, προς μεγάλη χαρά του «Ζοτς», ο οποίος είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον Σπανούλη, που ήταν ήδη πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Ελλάδας και, μάλιστα, μέσα στο Βελιγράδι με προπονητή της Σερβίας τον τότε τεχνικό του «τριφυλλιού».
Ο Λαρισαίος τόλμησε και έναν χρόνο αργότερα. Μάζεψε τα πράγματά του και μετακόμισε στο Χιούστον για τους Ρόκετς. Είχε αντιληφθεί κόντρα στην Team USA ότι μπορούσε να σταθεί και στο NBA. Κόντρα στους Αμερικανούς, άλλωστε, είχε σκοράρει 22 πόντους σε εκείνο τον ανεπανάληπτο ημιτελικό του Μουντομπάσκετ στη Σαϊτάμα. Το 101-95 άφησε άφωνο όλο τον πλανήτη και ο Σπανούλης πήγε στο Τέξας, αλλά έπειτα από τον «μήνα του μέλιτος» όλα εξελίχθηκαν στραβά. «Με κορόιδευαν. Άλλα μου είπαν στην αρχή και από αυτά δεν έκαναν το παραμικρό», εξήγησε ο διεθνής γκαρντ και επέστρεψε στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό, ο οποίος είχε ήδη κατακτήσει την Ευρωλίγκα μέσα στο ΟΑΚΑ.
∆εν χρειάστηκε χρόνος προσαρμογής για τον Kill Bill. Το απέδειξε το 2009 στο Βερολίνο όταν οδήγησε την υπερομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην κορυφή της Ευρώπης. Αναδείχθηκε, μάλιστα, MVP. Κάτι που επανέλαβε και το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, ως παίκτης του Ολυμπιακού, αλλά και έναν χρόνο αργότερα στο Λονδίνο. Μαζί με τον Τόνι Κούκοτς είναι οι μόνοι Ευρωπαίοι που έχουν αναδειχθεί τρεις φορές πολυτιμότεροι παίκτες σε τρία Final 4.
Ο δικός μας, όμως, είναι ο μόνος που έχει καταφέρει να μπει 8 φορές στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης. Εδώ, λοιπόν, περνάει και τον διάσημο Κροάτη. ∆ιόλου άσχημα για το παλικάρι που γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1982 στη Λάρισα. Εκείνο το παιδί που ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ επειδή ήθελε να βαδίσει στα χνάρια του αδερφού του. «Εδώ που ξεκίνησαν όλα», έγραψε πρόσφατα στο Instagram ο Kill Bill, όταν επέστρεψε στην μπασκέτα της αυλής στο πατρικό του για ένα μονό με τον ∆ημήτρη. Υπό το βλέμμα της Γεωργίας Σπανούλη, τη μητέρας τους, που στάθηκε «βράχος» δίπλα τους στα δύσκολα παιδικά χρόνια.
Η Ολυµπία
Όπως βράχος στάθηκε στον Βασίλη και η Ολυµπία Χοψονίδου. «Σταρ Ελλάς» του 2006, που τα θυσίασε όλα για να ακολουθήσει τον άνδρα της ζωής της. Κάτι που της αναγνωρίζει ο Βασίλης, ο οποίος µιλάει πάντα µε σεβασµό για τη σύζυγό του και µητέρα των έξι παιδιών του. Του 11χρονου Θανάση, του 9χρονου Βασίλη, του 8χρονου ∆ηµήτρη και των τριών κοριτσιών: της Αιµιλίας που γεννήθηκε το 2015, της Αναστασίας που ήρθε δύο χρόνια αργότερα και της Αλεξάνδρας, που αποτελεί το στερνοπούλι της πολύτεκνης οικογένειας.
Ο σεβασµός του για την Ολυµπία και ο αυτοσεβασµός του ήταν βασικοί λόγοι στην απόφασή του να αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό παρά τις προσπάθειες του Ζέλικο Οµπράντοβιτς να τον κρατήσει στο «τριφύλλι». Ο Σπανούλης ήθελε να πάρει το ρίσκο και να πάει στον Ολυµπιακό για να τον επαναφέρει στην κορυφή. Για να αποδείξει ότι εκείνος ήταν ο κορυφαίος µιας µεγάλης γενιάς που απογείωσε το ελληνικό µπάσκετ και έµοιαζε µε τη φουρνιά του 1987. Με τον V Span σε ρόλο Νίκου Γκάλη, όπως είπε και ο Αντετοκούνµπο.
Η 11η Ιουλίου 2010 έγινε η ηµεροµηνία που άλλαξε τον χάρτη του ελληνικού και του ευρωπαϊκού µπάσκετ. Ήταν η µέρα που ανακοινώθηκε η µεταγραφή του Σπανούλη στον Ολυµπιακό.
«Εκεί βρίσκεται η ψυχή µου. Είναι, πλέον, η οικογένειά µου», είπε πρόσφατα, ενώ παραδέχθηκε ότι την τελευταία χρονιά του στον Παναθηναϊκό είχαν γίνει διάφορα γεγονότα που τον στενοχώρησαν. Απέφυγε να πει για όσα ακολούθησαν την ήττα-σοκ του «τριφυλλιού» από το Μαρούσι. Τότε που µπήκε µαινόµενος στα αποδυτήρια ο ∆ηµήτρης Γιαννακόπουλος και άρχισε να βρίζει τον Λαρισαίο, αν και ο παίκτης ήταν εκτός αποστολής λόγω τραυµατισµού. Ήταν τόσο άσχηµη η φραστική επίθεση στον Σπανούλη, που προκάλεσε την έκρηξη του Οµπράντοβιτς, ενώ ο Νίκολα Πέκοβιτς έφτασε πολύ κοντά στον χαρακτηρισµό «νέος Ράτζα». Εκεί έσπασε οριστικά το «γυαλί» και ο Λαρισαίος κατηφόρισε στον Πειραιά. Εκεί βρισκόταν τελικά η δική του… Ιθάκη. Εκεί αναδείχθηκε σε κορυφαία µορφή του ευρωπαϊκού µπάσκετ. Εκεί έγινε θρύλος. Συνώνυµο µε το προσωνύµιο της οµάδας του. Και θρύλος θα µείνει. Αρκεί µια µατιά στις ατοµικές και συλλογικές διακρίσεις για να επιβεβαιωθεί του λόγου το αληθές. Αλλά αρκούν και τα σχόλια όλων όσων τον συντρόφευσαν όλα αυτά τα χρόνια στα παρκέ.
Όπως, άλλωστε, έκανε… µάγκες ο Νίκος Γκάλης και εµάς τους δηµοσιογράφους µε την άνθηση του µπάσκετ, έτσι µας έκανε και ο Σπανούλης. Όπως έκανε µάγκες και τους συµπαίκτες του, ενώ έδωσε κίνητρο στους αντιπάλους του. ∆ικαιολογηµένα θα αποθεωθεί και σήµερα από το κατάµεστο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» σε µία εκδήλωση της ΠΑΕ Ολυµπιακός! Στο παιδί από τη Λάρισα, άλλωστε, αξίζει µία υπόκλιση και ας ήταν ανέκαθεν ο υπογράφων ένας φαν του ∆ηµήτρη ∆ιαµαντίδη…
[postgallery]
