Μετά τα ράλι ζωής για τον COVID εμβολιασμό, η πολιτεία επιβάλλεται να αποδυθεί σε έναν διαφορετικό αγώνα δρόμου, προκειμένου να καλυφθούν τα χαοτικά κενά που δημιουργήθηκαν στην πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση των ογκολογικών νοσημάτων, τα οποία όπως εξηγεί ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, Βαγγέλης Φιλόπουλος, υπήρξαν η μεγάλη παράπλευρη απώλεια της πανδημίας.
Tης ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΒΩΛΟΥ
Αγώνας δρόμου για να καλυφθεί το κενό που προκάλεσαν ο κορωνοϊός και οι καραντίνες στην πρόληψη
της επάρατης νόσου!
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι στην προσεχή δεκαετία θα αυξηθούν κατά 30% οι (πολύ) καθυστερημένες διαγνώσεις καρκίνου, καθώς τα σαρωτικά κύματα της πανδημίας του κορωνοϊού άσκησαν ασφυκτική πίεση στα δημόσια και τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία, με συνέπεια το ΕΣΥ (στη χώρα μας και αλλού) να γίνει μονοθεματικό για περισσότερο από 1,5 χρόνο, βάζοντας «στον πάγο» προγραμματισμένα χειρουργεία και διαγνωστικές εξετάσεις. Στην πατρίδα μας καθυστέρησαν ακόμα και επείγοντα χειρουργεία από έλλειψη διαθέσιμων χώρων, αφού οι αίθουσες είχαν μετατραπεί σε ΜΕΘ COVID, γιατρών (κυρίως αναισθησιολόγων) και αποθεμάτων αίματος, καθώς η αιμοδοσία είχε ουσιαστικά σταματήσει. Πρακτικά το 80% των χειρουργικών επεμβάσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα ανεστάλησαν, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μεγάλες λίστες αναμονής και στα δημόσια και στα ιδιωτικά θεραπευτήρια, ενώ παράπλευρη απώλεια στον πόλεμο της πανδημίας υπήρξαν και οι προληπτικές εξετάσεις για όλα τα χρόνια νοσήματα, με πρώτα στη λίστα της αναβολής τα ογκολογικά νοσήματα. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ευρώπη φανερώνει ότι κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας μειώθηκαν κατά 36% οι νέες διαγνώσεις καρκίνου του μαστού – κάτι που φυσικά ανήκει στη σφαίρα του ανεξήγητου και η μόνη λογική εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι πως οι γυναίκες σταμάτησαν να κάνουν τις προληπτικές εξετάσεις (ψηφιακή μαστογραφία, υπέρηχο, τομοσύνθεση, ταχεία μαγνητική μαστογραφία), αποφεύγοντας οποιαδήποτε επαφή με ιατρεία και νοσοκομεία.
Πρόληψη
Ο πρόσφατος πρόωρος χαμός της Φώφης Γεννηματά από υποτροπή και μεταστάσεις της βασικής νόσου της (καρκίνος του μαστού), ανήμερα την Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης του Καρκίνου του Μαστού, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στον γυναικείο πληθυσμό για τη σημασία της πρόληψης του συχνότερα διαγνωσμένου ογκολογικού νοσήματος παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τα νέα παγκόσμια δεδομένα από την καταγραφή GLOBOCAN 2020, ο καρκίνος του μαστού αντιπροσωπεύει ένα στα τέσσερα ογκολογικά νοσήματα που διαγιγνώσκονται μεταξύ των γυναικών – ενώ αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες.
Όπως εξηγεί από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» η πρόεδρός του Παρασκευή Μιχαλοπούλου, μία στις επτά γυναίκες θα νοσήσει σε κάποια φάση της ζωής της από καρκίνο του μαστού, με την έγκαιρη διάγνωση της νόσου να αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχούς αντιμετώπισης έως και 97%. Στην Ελλάδα εκτιμάται πως οι νέες περιπτώσεις καρκίνου του μαστού όλων των ηλικιών το 2020 ανήλθαν στις 7.772.
Συνολικά στην πατρίδα μας ετησίως καταγράφονται περίπου 69.000 νέες διαγνώσεις καρκίνου όλων των μορφών κατ’ έτος, με περίπου 33.000 ασθενείς να χάνουν τη μάχη. Αν και στον καρκίνο του μαστού τα στατιστικά στοιχεία είναι πιο αισιόδοξα, υπάρχουν άλλοι καρκίνοι, όπως του ήπατος και του πνεύμονα, για τους οποίους η θνησιμότητα είναι πολύ μεγαλύτερη. Μάλιστα, από τα δεδομένα των ΗΠΑ προκύπτει ότι όσες είναι οι νέες διαγνώσεις καρκίνου του ήπατος σε ετήσια βάση, άλλοι τόσοι είναι οι θάνατοι, όπως εξηγεί η πρόεδρος της Εταιρείας Ογκολόγων – Παθολόγων Ελλάδος (ΕΟΠΕ), Ζένια Σαριδάκη.
Μία στις τρεις ασθενείς µε όγκο στον µαστό αντιµέτωπη µε µεταστάσεις
Παρότι ο καρκίνος του μαστού ως πρώιμη νόσος έχει πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχούς αντιμετώπισης αν διαγνωστεί εγκαίρως, το 30% των ασθενών βρίσκονται αντιμέτωπες με τη μεταστατική νόσο, κάποια χρόνια μετά. Σε αντίθεση με τον πρώιμα διαγνωσμένο καρκίνο του μαστού, ο μεταστατικός δεν είναι ιάσιμος. Αν και έχει συντελεστεί μεγάλη πρόοδος στις θεραπευτικές επιλογές και η επιβίωση μπορεί να παραταθεί κατά έξι, επτά και οκτώ χρόνια, η μάχη είναι άνιση. Το πού θα εντοπιστούν οι μεταστάσεις κρίνει και την πορεία της εξέλιξης του καρκίνου, με τις πιο συχνές να αφορούν το ήπαρ, τον πνεύμονα, τα οστά, το παχύ έντερο και τον εγκέφαλο – που αποτελεί και την πιο δύσκολη περίπτωση, με πολύ φτωχά ποσοστά επιβίωσης. Όσο πιο διάχυτη είναι η μεταστατική νόσος τόσο πιο δύσκολη η αντιμετώπισή της.
Στην πατρίδα μας η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου στο ήπαρ, είτε πρόκειται για μεταστατική νόσο είτε για αρχικό όγκο, είναι δύσκολη διότι η ειδική εξέταση για το ήπαρ που λέγεται ελαστογραφία δεν αποζημιώνεται από τον ΕΟΠΥΥ και έχει κόστος περίπου 80 ευρώ, οπότε δύσκολα πραγματοποιείται στα αδύναμα οικονομικά στρώματα, όπως επισημαίνει η ογκολόγος – παθολόγος Ζένια Σαριδάκη. Αντίστοιχη δυσκολία υπάρχει με τον καρκίνο του πνεύμονα εξαιτίας της απουσίας προγράμματος προσυμπτωματικού ελέγχου. Χώρες που πραγματοποιούν τέτοιου είδους προγράμματα με τη δωρεάν διενέργεια αξονικής τομογραφίας θώρακος χαμηλής δόσης σε άτομα άνω των 50 ετών -εν ενεργεία ή πρώην καπνιστές- έχουν καταφέρει να μειώσουν δραστικά τους θανάτους από τον καρκίνο του πνεύμονα.