PLUS
Πολλοί, ασυνήθιστα πολλοί, μιλούν για τις ευθύνες της Δύσης απέναντι στον εφιάλτη που
σκόρπισαν οι δυνάμεις του Πούτιν στην Ευρώπη. Ας ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Η εισβολή
του Πούτιν στην Ουκρανία είναι βιασμός ενός λαού. Σ’ έναν βιασμό δεν έχουν μεγάλη
σημασία οι λεπτομέρειες και ο βιαστής δεν μπορεί να ισχυρίζεται πως το θύμα τον
προκάλεσε ή θέλησε να το βιάσει. To αποδεικνύει η σθεναρή αντίσταση των Ουκρανών,
που κάθε άλλο παρά υποδέχονται σαν απελευθερωτές τις συντριπτικά ισχυρότερες
δυνάμεις του Πούτιν.
Όποια και να είναι η εξέλιξη, το σίγουρο είναι πως η Ουκρανία και ο λαός της θα βγουν
βαθιά τραυματισμένοι απ’ τη ρωσική επέμβαση. Ό,τι και να λέμε προσπαθώντας να
δικαιολογήσουμε αυτή την εισβολή, ρίχνοντας τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από
την άμετρη ματαιοδοξία και τον αυταρχισμό ενός στυγνού δικτάτορα και καταπιεστή του
ίδιου του λαού του, η πραγματικότητα ενός αναίτιου και με ανυπολόγιστες ακόμη
συνέπειες για όλους μας πολέμου μάς διαψεύδει.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είναι ένας Ερνστ Σταύρο Μπλόφελντ (ο σατανικός νους με ελληνική
καταγωγή στις ταινίες του Τζέιμς Μποντ), μία γεωπολιτική ιδιοφυΐα, αλλά ούτε παράφρων
είναι. Είναι ένα λείψανο της τελευταίας πραγματικής σοβιετικής γενιάς, που δεν μπορεί να
συμβιβαστεί με το τέλος του παλιού του κόσμου και δεν θέλει να αντιληφθεί τον νέο.
Ωστόσο, αυτός ο παλιός κόσμος του κληροδότησε τόσο πυρηνικά όπλα, όσο και την
υπόθεση ότι η Ρωσία πρέπει να είναι παγκόσμια δύναμη, αλλιώς δεν είναι τίποτα!
Κάτω από αυτό το πρίσμα πρέπει να τον δούμε και να τον κατανοήσουμε, επομένως και να
τον τοποθετήσουμε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Στην απομόνωση…
