PLUS
Ήταν 5 Σεπτεμβρίου του 1981 όταν ξεκίνησε τις δολοφονίες. Ημέρα που ο Κυριάκος Παπαχρόνης, γνωστός και ως «δράκος της Δράμας», άρχιζε την αρρωστημένη δράση του.
Του Σταύρου Ζαγκανά
Αναδρομή στα έργα και τις ημέρες του διαβόητου δολοφόνου Κυριάκου Παπαχρόνη που πλέον 41 χρόνια μετά το ξεκίνημα της δράσης του, είναι εκτός φυλακής και ανεβαίνει τον δικό του καθημερινό «γολγοθά»!
Στις 13 του Δεκέμβρη του 1982 γράφτηκε ο επίλογος, όταν ο σκληροτράχηλος έφεδρος αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων (οι στρατιώτες που θήτευσαν κοντά του θυμούνται ακόμα τον δογματικό και δεσποτικό χαρακτήρα του) έτεινε τα χέρια του και δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τις χειροπέδες. Είχε ομολογήσει μια σκοτεινή περίοδο της ζωής του βυθισμένη στο αίμα και στις εμμονές. Ο Παπαχρόνης θεωρείται ένας από τους πλέον διαβόητους εγκληματίες της χώρας. Είχε καταδικαστεί σε ποινή δις εις θάνατον και κάθειρξη 23 ετών, αλλά η ποινή μετατράπηκε τελικά σε ισόβια φυλάκιση. Το κατηγορητήριο ήταν βαρύ και περιελάμβανε ανθρωποκτονίες, βιασμούς, απόπειρες ανθρωποκτονίας, σωματικές βλάβες, εμπρησμούς, βομβιστικές επιθέσεις. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, από τη στιγμή που οι απεχθείς πράξεις του άρχισαν να έρχονται στο φως της δημοσιότητας μέχρι και τη σύλληψή του, ένα κύμα τρόμου είχε κατακλύσει τις γυναίκες όλης της χώρας, που ένιωθαν εν δυνάμει θύματα του άγνωστου δολοφόνου. Μέχρι που όλα αυτά άλλαξαν…
Ήθελε να εκδικηθεί
Ο Κυριάκος Παπαχρόνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ξάνθη. Στην εφηβεία του, περίπου σε ηλικία 14 ετών, είχε μια εμπειρία που, όπως δήλωσε αργότερα ο ίδιος, τον σημάδεψε και του δημιούργησε μίσος για τις γυναίκες. Μαζί με φίλους τους επισκέφτηκε έναν οίκο ανοχής, όπου μια πόρνη προσέβαλε τον ανδρισμό του και τον αποκάλεσε «ανίκανο». Από εκείνη την ημέρα γεννήθηκε μέσα του η ιδέα της εκδίκησης. Η δράση του ξεκίνησε αρκετά χρόνια μετά το περιστατικό, όταν ήταν 19 ετών και έφεδρος αξιωματικός στην 5η μοίρα των ΛΟΚ της Δράμας. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1981 βίασε και σκότωσε μια ιερόδουλη. Ήταν το πρώτο από τα πολλά εγκλήματά του.
Το επόμενο θύμα του Παπαχρόνη ήταν επίσης ιερόδουλη: Ήταν μια τυχαία συνάντηση στους νοτισμένους δρόμους της Δράμας. Πλησίαζαν Χριστούγεννα του 1981 και, ενώ η γυναίκα αναζητούσε πελάτες, ο Παπαχρόνης την παρακολούθησε, χωρίς να γίνει αντιληπτός, και στην πρώτη ευκαιρία την μαχαίρωσε στην πλάτη. Η άτυχη γυναίκα φώναξε για βοήθεια και τα κλάματά της προκάλεσαν την προσοχή περαστικών. Ο Παπαχρόνης έτρεξε να χαθεί στο σκοτάδι.
Δέκα μέρες μετά, στις 30 Δεκεμβρίου, και αφού είχε επισκεφτεί κινηματογράφο που πρόβαλλε ταινίες πορνό περιεχομένου, ακολούθησε μια 19χρονη φοιτήτρια. Την πλησίασε και την μαχαίρωσε πέντε φορές στον τράχηλο, αλλά έγινε αντιληπτός από τον πατέρα της νεαρής, που την περίμενε στην εξώπορτα του σπιτιού της. Κι εκείνη τη φορά ο Παπαχρόνης πανικοβλήθηκε όταν κατάλαβε ότι τον είδαν και έτρεξε να εξαφανιστεί.
Το πάθος του είχε ξυπνήσει και δεν κατασίγαζε παρά μονάχα με αίμα. Στις 15 Ιανουαρίου του 1982 επιτέθηκε σε μία φιλόλογο την ώρα που περπατούσε προς τον σιδηροδρομικό σταθμό της Δράμας. Την παρέσυρε κάτω μια γέφυρα, την μαχαίρωσε και προσπάθησε να την βιάσει. Κάτι έγινε, κάτι σκέφτηκε και δίστασε τότε. Άφησε τη γυναίκα να φύγει κι αυτή ήταν το πρώτο θύμα του που τον περιέγραψε στην Αστυνομία. Για κάποιους μήνες το θηρίο μέσα του ξαποσταίνει, όμως για λίγο…
Στις 15 Αυγούστου του 1982 συνάντησε τυχαία στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης μια γνωστή του και της ζήτησε να βρεθούν κάπου μόνοι δυο τους. Ακολούθησε την κοπέλα μέχρι το σπίτι της επιμένοντας να κάνουν έρωτα και στο τέλος «εξερράγη»: Της έκλεισε το στόμα, την αγκάλιασε και την παρέσυρε σε ένα παρακείμενο αλσύλλιο. Την μαχαίρωσε στον τράχηλο, της έσκισε τα ρούχα και την βίασε. Την παράτησε γυμνή παίρνοντας όλα τα προσωπικά της αντικείμενα, τα οποία πέταξε στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μενεμένης, κρατώντας μόνο τον αναπτήρα της (στοιχείο που αργότερα τον καταδίκασε). Η γυναίκα άφησε την τελευταία της πνοή δύο ώρες μετά από εσωτερική αιμορραγία και πνευμονική ασφυξία.
Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1982 επιτέθηκε σε μια 23χρονη, η οποία όμως κατόρθωσε να ξεφύγει.
Την 1η Οκτωβρίου του 1982, ύστερα από παρακολούθηση, επιτέθηκε και τραυμάτισε σοβαρά μια 18χρονη λίγα μέτρα έξω από το σπίτι της στη Δράμα και στις 25 Οκτωβρίου επιτέθηκε εναντίον 32χρονης ιερόδουλης, στην Ξάνθη, την οποία τραυμάτισε σοβαρά.
Το τελευταίο θύμα του ήταν μια 30χρονη καθαρίστρια, μητέρα τεσσάρων παιδιών, την οποία παρακολουθούσε στενά επί ημέρες. Όταν ένιωσε έτοιμος, στις 8 Δεκεμβρίου του 1982, την μαχαίρωσε στο πρόσωπο και στην καρωτίδα και έτρεξε να ξεφύγει.
Συμμετείχε στις έρευνες!
Οι Αρχές στη Βόρεια Ελλάδα βρίσκονταν σε συναγερμό. Αναζητούσαν τον δράστη που είχε σκορπίσει τον τρόμο στις γυναίκες και τον είχαν ήδη ονομάσει «δράκο της Δράμας». Ο Παπαχρόνης συνέχισε να υπηρετεί τη θητεία του σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Μάλιστα, στις έρευνες για τον εντοπισμό του συμμετείχε και ο ίδιος. Αυτό γιατί σύμφωνα με τις μαρτυρίες των γυναικών που είχε προσπαθήσει να βιάσει και να σκοτώσει, ο δράστης φορούσε στρατιωτική στολή όταν «χτυπούσε». Έτσι οι αρμόδιοι της Αστυνομίας είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για κάποιον (μόνιμο ή έφεδρο) αξιωματικό εν ενεργεία. Προκειμένου να τον εντοπίσουν έγιναν έρευνες σε όλα τα στρατόπεδα της περιοχής. Ο Παπαχρόνης είχε οριστεί επικεφαλής μιας ομάδας και προσπαθούσε να εντοπίσει τον δράστη! Τελικά, χάρη στις πληροφορίες που συγκέντρωσαν δύο άλλοι αξιωματικοί, οδηγήθηκαν στα ίχνη του και ο Παπαχρόνης συνελήφθη.
Ο ήχος των τακουνιών
Αρχικά ο Παπαχρόνης αρνήθηκε τις κατηγορίες. Ενώ βρισκόταν στον ανακριτή όμως, κάποια στιγμή έσπασε και ομολόγησε τα εγκλήματά του. Το ρεπορτάζ της εποχής ανέφερε ότι ο «δράκος» ερεθιζόταν από τον ήχο των γυναικείων τακουνιών. Το φετίχ του Παπαχρόνη αποκαλύφθηκε και δημόσια, όταν είπε σε μία δημοσιογράφο: «Εσένα σ’ αγαπάω γιατί έχεις ψηλά τακούνια». Στην απολογία του παραδέχτηκε όλες τις πράξεις του. Αίσθηση προκάλεσε η κυνική περιγραφή του…
Θεατρινισμοί στη δίκη
Η δίκη του Παπαχρόνη πραγματοποιήθηκε από τις 14 έως τις 18 Ιουνίου του 1983 στο κτίριο του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, υπό τη δικαιοδοσία όμως του Διαρκούς Στρατοδικείου Καβάλας. Η δίκη -όπως ήταν αναμενόμενο- είχε μεγάλη προβολή από τον Τύπο αλλά και την τηλεόραση. Η εμφάνιση του Παπαχρόνη στο δικαστήριο χαρακτηρίστηκε από έντονη θεατρικότητα και προκάλεσε αρνητικά, αλλά και θετικά σχόλια. Ο κατηγορούμενος προσπαθούσε να δικαιολογήσει τις πράξεις του, αναφερόμενος συνεχώς στον ανδρισμό του, στο θάρρος του, στην κορμοστασιά του. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να απορρίψει την υπερασπιστική γραμμή των δικηγόρων του, που προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι δεν είχε υγιή ψυχική κατάσταση, λέγοντας: «Δεν έχτιζα τόσα χρόνια αυτό το κορμί για να το καταστρέψουν οι ψυχίατροι». Η επιθετικότητα και η βίαιη συμπεριφορά του, με δηλώσεις στους δημοσιογράφους ότι «θα αποδράσει και θα σφάξει πολύ κόσμο», υποχρέωσαν την Αστυνομία να απασχολεί 300 αστυνομικούς για τη φύλαξή του και τις 4 μέρες που κράτησε η δίκη! Ο 22χρονος τότε Παπαχρόνης κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για σωρεία εγκλημάτων:
- Για τον βιασμό και την ανθρωποκτονία με στιλέτο της ιερόδουλης Γρ. Θεοχαρίδου στις 5-9-1981 στη Δράμα.
- Για την απόπειρα δολοφονίας στις 20-12-1981 της Μ. Ποστιάδου στη Δράμα.
- Την απόπειρα βιασμού και την ανθρωποκτονία της φοιτήτριας Ε. Παπαδοπούλου στις 15-1-1982 στη Δράμα.
- Τον βιασμό και την ειδεχθή ανθρωποκτονία της 20χρονης φοιτήτριας Αναστασίας Αλεξανδρίδου στις 15-8-1982, στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης.
- Τις απόπειρες βιασμού και ανθρωποκτονίας κατά της 18χρονης Αγοραστής Τέζα και της 30χρονης νοσοκόμας Βασιλικής Λαζαρίδου, στη Δράμα.
- Την απόπειρα βιασμού και ανθρωποκτονίας κατά της 23χρονης Δ. Πεχλιβανίδου.
- Δύο ακόμη απόπειρες βιασμού και δολοφονίας κατά μιας ιερόδουλης και μιας άλλης γυναίκας, στην Ξάνθη.
- Πέντε βομβιστικές επιθέσεις: Δύο ωρολογιακές βόμβες στις 12-3-1982 στο Ταχυδρομείο και στην Εθνική Τράπεζα της Ξάνθης, άλλες δύο στις 13-3-1982 στην Τράπεζα Πίστεως κι σε ένα κατάστημα στην Καβάλα και μία πέμπτη στις 16-6-1982 στην είσοδο του Στρατοπέδου της Δράμας.
- Έναν εμπρησμό στο Διεθνές Αεροδρόμιο Καβάλας.
«Τα ίδια θα κάνω»…
Κατέθεσαν 40 μάρτυρες καθώς και τέσσερις ψυχίατροι που τον είχαν εξετάσει κατά τη διάρκεια της προφυλάκισης. Οι ψυχίατροι αποφάνθηκαν ότι ήταν ψυχικά και πνευματικά υγιής – το Δικαστήριο δεν δέχτηκε κανένα ελαφρυντικό από αυτά που πρόβαλαν οι δικηγόροι του ως υπερασπιστική γραμμή (ούτε το ακαταλόγιστο των πράξεων, ούτε τον πρότερο έντιμο βίο, ούτε το νεαρό της ηλικίας, ούτε τον βρασμό ψυχής) και τον καταδίκασαν «δις εις θάνατον» και σε 20 χρόνια κάθειρξη.
«Ευχαριστώ! Τι βάζετε τέτοιες ποινές; Τόσα χρόνια θα ζήσουμε; Στείλτε με στο απόσπασμα γιατί αν βγω έξω, πάλι τα ίδια θα κάνω», ξέσπασε ο Παπαχρόνης στο άκουσμα της ετυμηγορίας.
Περίπου έναν χρόνο μετά, τον Ιούλιο του 1984, το Αναθεωρητικό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης, στη δίκη σε δεύτερο βαθμό του επέβαλε και πάλι τις ίδιες ποινές: Δις εις θάνατον για τις δύο ανθρωποκτονίες, κάθειρξη 27 ετών για επτά απόπειρες ανθρωποκτονιών και 8 απόπειρες βιασμού, φυλάκιση 2 ετών για 9 κατηγορίες οπλοχρησίας και 10ετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.
Οι «θαυμάστριες»
Ο Παπαχρόνης οδηγήθηκε στη φυλακή και οι γυναίκες στη Βόρεια Ελλάδα ένιωθαν ανακούφιση και ασφάλεια. Όμως όχι όλες. Υπήρχαν ορισμένες που όχι μόνο δεν απεχθάνονταν τον αδίστακτο «δράκο», αλλά τον θαύμαζαν και δήλωναν γοητευμένες. Για να εκφράσουν τον θαυμασμό τους για εκείνον, του έστελναν ερωτικά γράμματα μέσα στη φυλακή, τα οποία ειδικοί ψυχολόγοι χαρακτήρισαν «αρρωστημένη εμμονή».
Ο δράκος έγινε… άγγελος
Κι έπειτα ήρθε… η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και η γαλήνη! Μετά τη μόνιμη εγκατάστασή του στις φυλακές της Λάρισας, διάβαζε βιβλία, ζωγράφιζε και περνούσε χρόνο στην εκκλησία της φυλακής, έψελνε στις λειτουργίες και διάβαζε βιβλία Θεολογίας και Ψυχολογίας.
Άξια αναφοράς είναι και η αλληλογραφία που διατηρούσε ο Παπαχρόνης κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του. Με το προφίλ του ωραίου και γενναίου αξιωματικού του στρατού, του «δράκου με το αγγελικό χαμόγελο», όπως τον περιέγραφαν οι δημοσιογράφοι της εποχής, γοήτευσε πολλές γυναίκες που του έστελναν ερωτικά γράμματα και του ζητούσαν να τις νυμφευθεί.
Αν και πληρούσε τις τυπικές προϋποθέσεις να αποφυλακιστεί καθώς το 2004 είχε εκτίσει πραγματική ποινή 21 ετών, πέντε μηνών και πέντε ημερών και με συνυπολογισμό 1.315 ημερομισθίων είχε εκτίσει ποινή 25 ετών και 15 ημερών, κατά τους δικαστές τα πειθαρχικά του παραπτώματα ήταν αρνητικός παράγοντας που επηρέαζε την κρίση τους σχετικά με την αίτηση αποφυλάκισής του.
Eν τούτοις με βούλευμα που εξέδωσε το Συμβούλιο Eφετών Λάρισας, η αίτηση αποφυλάκισης του 44χρονου Παπαχρόνη έγινε δεκτή παρά την αντίθετη άποψη της εισαγγελέως, αλλά και προγενέστερου βουλεύματος που είχε εκδώσει το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λάρισας. Ο Παπαχρόνης αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους στις 8 Δεκεμβρίου του 2004, σε ηλικία 44 χρόνων, μετά από 22 χρόνια κάθειρξης.
Μη αναστρέψιμη πλέον η κατάσταση της υγείας του!
Ο Παπαχρόνης ζει σήμερα στην Κοζάνη και δεν έχει απασχολήσει ξανά τις διωκτικές Αρχές. Το 2011 μια φωτογραφία του με την (γνωστή) Τζούλια Αλεξανδράτου σε κλαμπ της Ελασσόνας δημοσιεύεται σε εφημερίδες, ενώ την ίδια χρονιά μέσω του Facebook έγινε γνωστό ότι είχε αρραβωνιαστεί με τη Λίνα Τόλιου.
Σύμφωνα με την τελευταία γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής του ΚΕ.Π.Α., ο άλλοτε διαβόητος εγκληματίας έπειτα από ισχαιμικό επεισόδιο υποφέρει πλέον από σπαστική ημιπληγία της δεξιάς πλευράς, εκφυλιστική αρθρίτιδα γόνατος και ισχίου (πάθηση ισοδύναμη με την τετραπληγία) με «συνολικό ποσοστό αναπηρίας 89%, κατά ιατρική πρόβλεψη από 1/6/2021 εφ’ όρου ζωής». Η κατάσταση του Κυριάκου Παπαχρόνη έχει χαρακτηριστεί ως μη αναστρέψιμη.
