PLUS
Περισσότερο από 3,5 χρόνια από την έναρξη του παγκόσμιου υγειονομικού συναγερμού, η διεθνής κοινότητα μεταβαίνει πλέον και επισήμως στη συμβίωση με τον κορωνοϊό, έχοντας βγει λαβωμένη αλλά και σοφότερη από αυτή την πρωτόγνωρη για τα σύγχρονα δεδομένα δοκιμασία.
Της ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΒΩΛΟΥ
Το «αποτύπωμα» από τα διδάγματα της πανδημίας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας
Η πανδημία, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, λειτουργεί σαν καταλύτης αναδεικνύοντας παθογένειες ετών που τις κρύβουμε κάτω από το χαλί και ταυτόχρονα γίνεται αιτία να κινηθούν με πρωτόγνωρα γρήγορους ρυθμούς διαδικασίες για την επίλυση ζητημάτων, καθώς περιθώρια χρόνου δεν υπάρχουν!
Αυξημένες ανάγκες
Σε όρους Πολιτικής Υγείας και Δημόσιας Υγείας αν κάνουμε ταμείο θα πρέπει να πούμε ότι πρώτα απ’ όλα αποκτήσαμε διπλάσιο αριθμό κρεβατιών στις μονάδες εντατικής θεραπείας, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να αντεπεξέλθουμε στις αυξημένες ανάγκες. Επίσης ψηφιοποιήσαμε με ταχύτατους ρυθμούς υπηρεσίες υγείας δημιουργώντας στην Ευρώπη πρότυπες πλατφόρμες για τη χορήγηση των εμβολίων για τον κορωνοϊό αλλά και των αντι-ιικών θεραπειών για τη λοίμωξη COVID-19.
H πλατφόρμα για τη χορήγηση των εμβολίων οδήγησε στον εμβολιασμό οκτώ στους 10 Έλληνες. Η άλλη πλατφόρμα μέσω της οποίας περισσότερες από 20.000 αντι-ιικές θεραπείες δόθηκαν σε ασθενείς υψηλού κινδύνου υπήρξε παράδειγμα για χώρες με πολύ μακρύτερη ιστορία στις ψηφιακές υπηρεσίες υγείας. Η χώρα μας αξιοποίησε τις ικανότητες του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και την τεχνογνωσία του για να ξεκινήσει και τα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου για διαδεδομένες μορφές καρκίνου, ενώ σειρά θα πάρουν τα προγράμματα για καρδιαγγειακό κίνδυνο και παχυσαρκία.
Νοοτροπία
Η επιχείρηση «Ελευθερία» υπήρξε επίσης λαμπρό παράδειγμα σύμπραξης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, η οποία αποτελεί το μέλλον στην υγεία διεθνώς. Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η αλλαγή της νοοτροπίας, καθώς θα πρέπει να ξεφύγουμε από τις δαιμονοποιήσεις του παρελθόντος που θέλουν τον «κακό» ιδιωτικό τομέα να πρέπει να μένει μακριά από το Δημόσιο, με πολλούς συμπολίτες μας να συγχέουν δυστυχώς το κρατικό με το δημόσιο. Το ΕΣΥ είναι δημόσιο και τα ιδιωτικά νοσοκομεία, τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και τα ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης αποτελούν ένα συμπληρωματικό κομμάτι κάθε συστήματος υγείας, και μέσω των συμπράξεων μπορούμε να πετύχουμε πολύ περισσότερα, γιατί αυτό που μας δίδαξε η πανδημία είναι ότι κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του και απαιτούνται οι συνεργασίες με όλους τους φορείς: την τοπική αυτοδιοίκηση, τις ΑΜΚΕ, τον ιδιωτικό φορέα, τα εμπορικά επιμελητήρια.
Η πανδημία επίσης ανέδειξε τη σημασία της ψυχικής υγείας στη διατήρηση του επιπέδου υγείας και ευζωίας ενός πληθυσμού, ένας τομέας που ήταν για χρόνια υποχρηματοδοτούμενος και παραμελημένος. Όταν τα μέτρα για την πανδημία εκτόξευσαν όλες τις ψυχικές διαταραχές και δημιούργησαν κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, άγχος, ακόμη και για υγιείς ανθρώπους, απογειώνοντας ταυτόχρονα τις εξαρτήσεις στο Διαδίκτυο, το αλκοόλ και στον τζόγο, η πολιτεία αντέδρασε αναδεικνύοντας σε προτεραιότητα την ψυχική υγεία σε κάθε ηλικία. Αμέσως μετά το χαρτοφυλάκιο για την ψυχική υγεία που τότε πρωτοδημιουργήθηκε, ξεκίνησε την υλοποίηση ενός πολύ σημαντικού έργου με 106 νέες δομές, που φέρνουν τη φροντίδα των ψυχικά ασθενών στην κοινότητα, συμβάλλουν στην αποϊδρυματοποίηση και καταργούν τον στιγματισμό. Ταυτόχρονα δημιουργούνται και κάποιες άλλες χρήσιμες δομές με πόρους από το ΕΣΠΑ και τη συμβολή της Περιφέρειας Αττικής, οι οποίες συμβάλουν και στην αποσυμφόρηση των εναπομεινάντων ψυχιατρικών νοσοκομείων.
Η πανδημία δημιούργησε και ένα πρωτόγνωρο χρηματοδοτικό εργαλείο, το Ταμείο Ανάκαμψης, μέσα από το οποίο η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει δομές και υπηρεσίες πρωτόγνωρες για τη χώρα και απολύτως καινοτόμες!
Μας έμαθε ότι για να μπορέσεις να κάνεις πολιτική υγείας χρειάζεσαι και το μαστίγιο και το καρότο. Αυτή την εποχή γίνεται πολύς λόγος για το καρότο, με τη βοήθεια του οποίου θα αντιμετωπίσουμε την έλλειψη γιατρών συγκεκριμένης ειδικότητας σε νοσοκομεία όλης της χώρας, καθώς και την έλλειψη νοσηλευτών.
Προσλήψεις
Η έλλειψη προσωπικού είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζεται με προσλήψεις και οι προσλήψεις απαιτούνται και έχουν εξαγγελθεί ήδη από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, εφόσον ο λαός δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στη Νέα Δημοκρατία για την επόμενη τετραετία. Ο πρωθυπουργός έχει δεσμευθεί ότι η υγεία, όπως και η επαναφορά των μισθών στον μέσο ευρωπαϊκό όρο θα είναι οι προτεραιότητες της νέας τετραετίας. Όμως τα ζητήματα της υγείας χρειάζονται και κάποια στοχευμένα μέτρα, όπως το να «ανοίξει» το Εθνικό Σύστημα Υγείας για τους ιδιώτες γιατρούς και αντιστρόφως, ώστε να μπορέσουν γιατροί να μετοικίσουν στα νησιά, εκεί όπου δεν υπάρχει ενδιαφέρον από συναδέλφους τους των μεγάλων αστικών κέντρων. Πάντως το βράδυ του debate ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επεσήμανε ότι το ΕΣΥ χρειάζεται 10.000 προσλήψεις κυρίως νοσηλευτών αλλά και γιατρών, προκειμένου να καλυφθούν τα κενά στα νοσοκομεία.
Επίσης, η πανδημία ανέδειξε την ανάγκη να υπάρξει ένας μακρόπνοος σχεδιασμός στην υγεία, συμπεριλαμβάνοντας στην εξίσωση και τα πανεπιστήμια.
Μια χώρα δεν μπορεί να αποκτήσει τον αριθμό των ειδικευμένων γιατρών που χρειάζεται μέσα σε μία ημέρα. Κάνοντας καταγραφή των αναγκών του πληθυσμού, ξέροντας δηλαδή πόσες καρδιοπάθειες, πόσους καρκίνους, πόσους διαβήτες, πόσες ρευματοπάθειες κι άλλα νοσήματα θα αντιμετωπίσουμε σε βάθος δεκαετίας, μπορούμε να κατευθύνουμε τους φοιτητές στο να επιλέγουν τις ειδικότητες που χρειαζόμαστε.
Τελικά και εδώ απαιτείται συνεργασία και ίσως το μεγαλύτερο μήνυμα που έδωσε αυτή η πρωτόγνωρη παγκόσμια περιπέτεια σε κάθε κράτος είναι ότι μόνο με τις συνεργασίες μπορούμε να πάμε μπροστά. Σε έναν κόσμο περίπλοκο που αλλάζει διαρκώς, με σημαντικούς δείκτες νοσηρότητας ειδικά στις μεγαλύτερες ηλικίες και γερασμένο πληθυσμό, αναίτια βία, εθισμούς και αναδυόμενες νόσους, η καθημερινότητα είναι μια πρόκληση, αλλά δεν χρειάζεται να μας τρομάζει…
