PLUS
Έζησε μία ζωή χορτάτη, χαρούμενη, τα έκανε όλα: τεράστια καριέρα, μια όμορφη οικογένεια με τρία παιδιά, εγγόνια, τραγούδια, σουξέ. Και, κυρίως, έζησε μία ζωή που θα ζήλευαν πολλοί συνάδελφοί του.
Του Σταύρου Ζαγκανά
Μια μεγάλη «φίρμα» της νυχτερινής διασκέδασης,ο Γιάννης Φλωρινιώτης που κυριαρχούσε επί δεκαετίες στη σκηνή έφυγε ξαφνικά στα 76 του χρόνια βυθίζοντας στη θλίψη τους θαυμαστές του.
Η «Μ» ζουμάρει στις ιστορικές φωτό της ζωής του αλλά και στις συνεργασίες του που άφησαν εποχή!
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης ήταν ένας γενναιόδωρος άνθρωπος, αγαπούσε και υποστήριζε έμπρακτα τους νέους, ωστόσο ήταν άκρως αντισυμβατικός. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που πρωινάδικα της δεκαετίας του 1990 και του 2000 χλεύαζαν την εικόνα του με τα λαμέ ρούχα, τις πλαστικές επεμβάσεις και τη χρυσόσκονη άλλων δεκαετιών. Δεν είχαν καμία αίσθηση και γνώση του τι είναι αυτός ο καλλιτέχνης που είχαν απέναντί τους και απέναντι στις κάμερες. Αυτή ήταν η εικόνα όμως που τον έκανε αγαπητό και κυρίως αξεπέραστο στα χρόνια που μεσουράνησε από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι τις αρχές του ’80.
Ήταν ένας καλλιτέχνης με απίστευτη λάμψη που συγκέντρωνε πάνω του φώτα και προβολείς. Σχεδόν κανείς δεν ξέρει ότι ο Φλωρινιώτης καταπιάστηκε για μεγάλο διάστημα με τη συγγραφή σεναρίων για ταινίες ιστορικές, αλλά και κωμωδίες για την ανάδειξη του Πόντου. Ίσως είναι περισσότερο γνωστή η συμμετοχή του στην ταινία «Και Ξανά προς τη Δόξα Τραβά», στην οποία τραγούδησε, χόρεψε, αλλά είχε και ρόλο. Η μουσική του Μίμη Πλέσσα μάλιστα, βραβεύτηκε, αλλά η ταινία θεωρείται καλτ σήμερα.
Η Θεσσαλονίκη, τα μπαλέτα και οι drag queens
Έκανε καριέρα στα λαϊκά μαγαζιά της Θεσσαλονίκης, πέρασε από τα επικίνδυνα νυχτερινά κέντρα της Αμερικής ανάμεσα στους μαφιόζους του Σικάγο, έλαμψε σαν αρχαιοελληνικός θεός στα μπουζουξίδικα με τους πλαστικούς κίονες στον Καναδά και επέστρεψε στην Ελλάδα στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης για να διασκεδάζει τους πρώτους νεόπλουτους, αλλά και τους μεγάλους αστέρες που έσπευδαν να δουν τον παράξενο διασκεδαστή με το αλλόκοτο ίματζ: η λέξη «λαμέ» -βλέπετε- ήταν λίγη για να περιγράψει τις αυτοσχέδιες υπερπαραγωγές του. Σε καιρούς που στη νυχτερινή ζωή πρωταγωνιστούσαν μεγάλα ονόματα όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Στράτος Διονυσίου και η Ρίτα Σακελλαρίου, στα εύρωστα χρόνια της δεκαετίας του ’70, ο Γιάννης Φλωρινιώτης, πλέον, από Γιάννης Αποστολίδης -λόγω του σουξέ που έκανε όταν πρωτοέγινε γνωστός στη Φλώρινα- ήταν εκείνος που εισήγαγε στο λαϊκό πρόγραμμα τα τεράστια μπαλέτα, τα οποία μέχρι τότε εμφανίζονταν αποκλειστικά στα σκετς στις επιθεωρήσεις. Μάλιστα, ο όρος drag queen δεν ήταν ακόμα γνωστός και έπρεπε να περάσουν χρόνια μέχρι να καταφθάσουν οι πρώτες τρανς στο μαγαζί του και να τον αποθεώσουν γνωρίζοντας πως είναι αυτός που έσπασε τα στεγανά: γκέι – στρέιτ, ποιοτικά μαγαζιά – σκυλομάγαζα, όλες οι κατηγορίες είχαν καταργηθεί από τον ίδιο, ο οποίος δήλωνε οικογενειάρχης με τρία παιδιά αλλά ανοιχτός και στα δυο φύλα. Οι Έλληνες είχαν βρει τον νυχτερινό διασκεδαστή τους, έναν «βασιλιά» γεμάτο στρας και πούλιες, αλλά αποφασισμένο να διατηρήσει αυτούσιο τον δυναμισμό του μύθου του μέχρι τέλους. Όλοι όσοι αγαπούσαν να τον μισούν, ήξεραν ότι μάλλον τα κατάφερε.
Ποιος ήταν ο Γιάννης Αποστολίδης
Ο αγαπημένος καλλιτέχνης γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1947 στο χωριό Κάτω Κλεινές της Φλώρινας. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Αποστολίδης και η καταγωγή του ποντιακή. Ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 16 ετών με ένα λαϊκό συγκρότημα που έφτιαξαν 5 άτομα. Έκανε περιοδείες σε σχεδόν όλες τις επαρχίες της Ελλάδος.
Σε ηλικία 18 ετών έφτασε να έχει πολύ μεγάλο ρεπερτόριο τραγουδιών από ξένα, ελαφρά, μοντέρνα, λαϊκά, δημοτικά, ποντιακά. Έως τότε τραγουδούσε με το όνομα «μικρός Γιαννάκης». Ως μονάδα δούλεψε σε πολλά μπουζουξίδικα στη Θεσσαλονίκη κι από εκεί άρχισε την καριέρα του με το σημερινό του όνομα.
Στη Θεσσαλονίκη τραγούδησε δίπλα σε μεγάλους ρεμπέτες, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Γιώργος Λούκας, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, ο Θεόδωρος Πολυκανδριώτης και για δύο σεζόν ντουέτο με τη Ρίτα Σακελλαρίου.
Το 1968, του γίνεται μία πρόταση από το Τορόντο του Καναδά να κάνει εμφανίσεις εκεί με την παρτενέρ του Λίτσα Μουστάκα. Στο κέντρο «Αστέρια του Παναμά». Μετά στο Μόντρεαλ στο «Athens Corner» και στην Αμερική στο Σικάγο στο «Ολύμπικ Φλέιμ».
Το 1969 κάνει ένα L.P. με γνωστά τραγούδια που ήταν επιτυχίες εκείνη την εποχή, όπως το «Ντιρλαντά», «Κυρά Γιώργαινα», «Αγωνία», «Κι εσύ θα φύγεις» κ.ά., για τους ομογενείς στο Σικάγο. Έκανε εντυπωσιακό σόου με τις «Ολύμπια sisters».
Το 1970-71 έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Δουλεύει σε διάφορα κέντρα, τραγουδώντας και χορεύοντας ντυμένος πολύ εκκεντρικά. Όπου εμφανίζεται έχει πολύ μεγάλη επιτυχία. Το θέαμα που παρουσιάζει άλλοι το θαυμάζουν και άλλοι το κατακρίνουν.
Το 1974, συμμετέχει στο σχήμα του «Κουίν Αν» με τη Ρίτα Σακελαρίου, μετά στο «Πανόραμα» με Πάνο Γαβαλά και λίγο πιο πριν με την Καίτη Γκρέυ στο «Κατίνα club» και στο «Καν-Καν» με την Μπέμπα Μπλανς και τον Γιώργο Μιτσάκη και τον Βαγγέλη Περπινιάδη.
Εκείνη την εποχή κάνει έναν ρεμπέτικο δίσκο με παλιά ρεμπέτικα τραγούδια, σε μια μικρή εταιρεία δίσκων, την Ελ Γκρέκο, με τίτλο «Θα Είμαι Πάντα Κοντά Σου».
Στο «Κανόνι» της Εθνικής Οδού αρχίζει ως πρώτο όνομα και το κέντρο είναι κάθε μέρα ασφυκτικά γεμάτο! Συγχρόνως κάνει και εμφανίσεις σε διάφορα αναψυκτήρια της Αθήνας, «Τουριστικό Περίπτερο» και «Ερμής» στο Αιγάλεω, «Αρμονία» στο Κερατσίνι, «Άλσος» στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Εκεί τον ανακαλύπτει ο μουσικοσυνθέτης με τις μεγάλες επιτυχίες της εποχής Κώστας Ψυχογιός και του εμπιστεύεται το πρώτο του L.P. «Τώρα Θέλω Τώρα», που αμέσως γίνεται χρυσό. Γνωστός πλέον σε όλη την Ελλάδα, συνεχίζει τα εντυπωσιακά σόου και όπου εμφανίζεται γίνεται χαμός. Δεύτερος δίσκος «Γιορτή Αγάπης»! Γίνεται πλατινένιος και η εταιρεία τον προβάλλει ως super star της Ελλάδας.
Ο Τύπος, η τηλεόραση, τα περιοδικά, αρχίζουν να ασχολούνται με το φαινόμενο ΦΛΩΡΙΝΙΩΤΗΣ, που έφερε επανάσταση στα νυχτερινά κέντρα, έδωσε γροθιά στο κατεστημένο διασκευάζοντας λαϊκά τραγούδια σε μοντέρνους ρυθμούς και ξεσηκώνοντας τους θαμώνες να χορεύουν στα τραπέζια! Τον αποκαλούν John Travolta της Ελλάδας. Το 1978, συνεργάζεται με τη Ζωζώ Σαπουντζάκη στο κέντρο «Αθηναία» κάνοντας ένα εντυπωσιακό σόου.
Το 1979, κάνει την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία «Τώρα Θέλω Τώρα» του Ν. Αβραμέα.
Το 1979-80, στο κέντρο «Νέα Αθηναία» είναι θαμώνας ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, Μάνος Χατζιδάκης, με την παρέα του. Εντυπωσιάζεται από τη φωνή του και του προτείνει να του κάνει μια ραδιοφωνική συνέντευξη στην ΕΡΤ, στο Τρίτο Πρόγραμμα. Η εκπομπή γίνεται, και μόλις βγαίνει στον αέρα, γίνεται μεγάλος ντόρος και αρχίζουν όλες οι μεγάλες εφημερίδες και τα περιοδικά να του αφιερώνουν πολλές σελίδες για συνέντευξη.
To 1980, κάνει τη δεύτερη κινηματογραφική ταινία, με αρχικό τίτλο: «Το Είδωλο» ή «Ξανά προς τη δόξα τράβα» του Γιώργου Σταμπουλόπουλου, που πήρε και τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Την εποχή εκείνη, μια εφημερίδα τον συμπεριλαμβάνει στα τέσσερα μεγάλα είδωλα της Ελλάδας: Βουγιουκλάκη – Βοσκόπουλος – Ξανθόπουλος – Φλωρινιώτης και εμφανίζεται ταυτόχρονα στο θέατρο «Μπουρνέλλη», κάνοντας ένα ξεχωριστό, μουσικοχορευτικό show, με τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, από την ταινία: «Ξανά προς τη δόξα τραβά».
Το 1982 έκανε έναν δίσκο με ποιήματα Μεγάλων Ελλήνων Ποιητών σε μουσική Γιώργου Γεωργιάδη.
Το 1982, κυκλοφόρησε τον πρώτο του ποντιακό δίσκο με παλιά παραδοσιακά και νεοποντιακά τραγούδια και κάνει μεγάλη επιτυχία, ενώ ο τρίτος δίσκος γίνεται αμέσως χρυσός (πρώτη φορά στα χρονικά του ποντιακού τραγουδιού).
Το 1985, κάνει μία βιντεοταινία με παραδοσιακά και άλλα , με διάφορα χορευτικά συγκροτήματα, με την Ιστορία του Πόντου και της Παναγίας Σουμελά και ήταν τα πρώτα ποντιακά videoclips που βγήκαν στο εμπόριο.
Το 1986, γράφει το σενάριο της πρώτης ποντιακής ταινίας, σε ποντιακή διάλεκτο, που έγινε μεγάλη επιτυχία.
Επίσης, έκανε έναν ποντιακό δίσκο με παραδοσιακά σε μοντέρνους ρυθμούς, που από πολλούς Πόντιους κατακρίθηκε.
Κυκλοφορεί το επετειακό CD «35 Χρόνια Στα Φώτα Της Πίστας», όπου συμμετέχει κι η κόρη του Αννούλα Φλωρινιώτη. Έκτοτε κυκλοφορούν άλλα 3 CD με συμμετοχή της Αννούλας αλλά και του γιου του Νικολάκη. Εμφανίζεται πλέον με το σχήμα Floriniotis Family σε σόου όπου ξεχωρίζουν και τα παιδιά του με τις φωνητικές και χορευτικές τους ικανότητες.
Ως ο πιο εκκεντρικός τραγουδιστής της Ελλάδας κάνει εντυπωσιακά και πρωτοποριακά σόου που συζητιούνται. Πραγματοποιεί πολυάριθμες εμφανίσεις στην ελληνική τηλεόραση, δίνει συνεντεύξεις και κάνει εντυπωσιακές φωτογραφίσεις σε πολλά περιοδικά και είχε συμμετοχή στο σίριαλ «Εν Ιορδάνει» με τη Βάνα Μπάρμπα.
Το Δεκέμβριο του 2004 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Το Τίμημα Της Δόξας» και σημείωσε μεγάλη επιτυχία.
Το 2006 συμμετείχε στον δίσκο των Ημισκουμπρίων «Η Απλή Μέθοδος Των Τριών» στο τραγούδι «Με το μικρόφωνο στο Χέρι θα πεθάνω» και στον δίσκο των Zante Dillema στο τραγούδι «Δεν πειράζει».
Είχε συνεργασία σχεδόν με όλους τους παλιούς τραγουδιστές. Έχει κάνει αναρίθμητες συναυλίες σε Ελλάδα, Αμερική, Καναδά, Ευρώπη, Αυστραλία, Αφρική.
Όταν ο Μάνος Χατζιδάκις τον επαινούσε
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, στο 1979, ο Μάνος Χατζιδάκις δεν δίστασε να παρουσιάσει στο «Τρίτο Πρόγραμμα» τη… μεγάλη φίρμα, Γιάννη Φλωρινιώτη. Ο μεγάλος συνθέτης έπλεξε το εγκώμιο του τραγουδιστή, ξεκινώντας την αναφορά του στην εκπομπή «Ένας μετέωρος αστροναύτης χωρίς επιστροφή», λέγοντας πως πρόκειται για ένα «άστρο». Και όλα αυτά γίνονταν ενώ ο Φλωρινιώτης είχε γίνει γνωστός με το γνωστό τραγούδι «Πειράζει που είμαι και μεγάλη φίρμα». Είναι «πλασμένος με το υλικό ενός μεγάλου τραγουδιστή, μόνο που δεν το ξέρει ο ίδιος», έλεγε ο Χατζιδάκις για τον Φλωρινιώτη, προσθέτοντας πως «ανήκει στην κατηγορία των τραγουδιστών που μεταμορφώνουν το τραγούδι σε ένα αυτεξούσιο εκφραστικό στοιχείο απόλυτα δικό τους. Η οποιαδήποτε συμβατικότητα του τραγουδιού εξαφανίζεται». Είναι ένας «μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής», έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις για τον Γιάννη Φλωρινιώτη, ενώ ανέφερε επίσης πως ο «τραγουδιστής τραγουδά με ήθος», διερωτώμενος «πόσοι μπορούν να το ισχυριστούν», με τον Φλωρινιώτη να αναφέρεται στο σημείο αυτό στα δύσκολα παιδικά του χρόνια, που τα πέρασε σε ορφανοτροφείο, μετά την απώλεια του πατέρα του στην τρυφερή ηλικία των 4 ετών. Αφορμή για τη γνωριμία που οδήγησε στην ιστορική εκπομπή ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Αυτή παρέσυρε τον Μάνο Χατζιδάκι και μαζί με τον Άρη Δαβαράκη πήγαν στη «Νέα Αθηναία», όπου ο Γιάννης Φλωρινιώτης -ως άλλος Τζον Τραβόλτα- χόρευε, στροβιλιζόταν, άλλαζε συνεχώς εντυπωσιακά κοστούμια, ήταν ο ίδιος το αθηναϊκό Λας Βέγκας. Φλωρινιώτης
Θα μείνει αξέχαστος
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης ξεκίνησε από ένα ορφανοτροφείο και με μέριμνα οικογενειάρχη (για χάρη των αδελφών του) από πολύ μικρός, είχε άστρο. Η ζωή δεν του χάρισε τίποτα, αλλά αυτός της χάρισε τα πάντα. Πίστη, κέφι, ροπή στη χαρά. Δεν είναι μεγάλη απώλεια μόνο εκείνη των σκεπτόμενων δημιουργών, αυτοί στο κάτω κάτω αφήνουν πίσω έργα χαραγμένα στη συλλογική μνήμη. Ο τελευταίος Έλληνας σόουμαν, που «έσβησε» στα 76 του χρόνια, αφήνει μεγάλο κενό φεύγοντας, κυρίως επειδή τίποτα από όσα έκανε ή δημιούργησε ή ερμήνευσε δεν μπορεί να υποστηριχθεί από κάποιον άλλον.
