Μετά τα τσιπάκια των εμβολίων έρχονται κι αυτά στις νέου τύπου ταυτότητες να μας παρακολουθήσουν και να καταγράψουν τις κινήσεις μας σαν ένας άλλος Μεγάλος Αδερφός του George Orwell.
Της ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΒΩΛΟΥ
Οι επιστήμονες εξηγούν όλα όσα κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν σε τσιπάκια, Μεγάλους Αδελφούς και κάθε θεωρεία συνομωσίας
Το σενάριο αυτό έχει αναπτυχθεί πολλές φορές από κορυφαίους σκηνοθέτες του Hollywood, όπως ο Steven Spielberg, ο John Carpenter και ο Christopher Nolan και έχει οδηγήσει στη δημιουργία μπλοκμπάστερ κινηματογραφικών ταινιών που θα μείνουν ως εμβληματικά έργα επιστημονικής φαντασίας στην Ιστορία της 7ης Τέχνης.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται για δεύτερη φορά μετά την εκστρατεία για τον Covid εμβολιασμό, παράλληλα το σενάριο αυτό εξακολουθεί να ζει και να βασιλεύει στο μυαλό χιλιάδων συνανθρώπων μας της «διπλανής πόρτας», που δεν έχουν καμία δουλειά με το σινεμά και τα science fiction σενάρια. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν σε τέτοιες θεωρίες αποδεικνύοντας την αλήθεια του περίτρανου ρητού πως «η ζωή αντιγράφει την τέχνη», μόνο που σε αυτή την περίπτωση η ζωή αντιγράφει την τέχνη στην πιο δυστοπική της μορφή και το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι νοσηρό. Ακόμα πιο νοσηρό είναι το γεγονός πως οι άνθρωποι που δίνουν βάση σε τέτοιου είδους θεωρίες συνωμοσίας είναι πολλοί!
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Παιδιατρικής και πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) Θεοκλής Ζαούτης, σε έρευνα που έγινε στην Ελλάδα ένα διόλου αμελητέο ποσοστό ανθρώπων δήλωσε πως το φάρμακο για τον καρκίνο υπάρχει αλλά οι… κακές κυβερνήσεις δεν το δίνουν στους ασθενείς. Στους ανθρώπους που υιοθετούν τέτοιες σκέψεις οι επιστήμονες απαντούν πως η συλλογιστική τους είναι λανθασμένη για δύο λόγους: Αφενός, δεν έχει περιληφθεί στην εξίσωση το γεγονός πως ο καρκίνος αφορά περισσότερα από 200 διαφορετικά νοήματα και χρειάζεται πολύ περισσότερα του ενός φαρμάκου για να αντιμετωπιστεί. Αφετέρου πως η ευμάρεια κάθε κράτους, δηλαδή το ΑΕΠ του, είναι το ακαθάριστο προϊόν το οποίο παράγεται από τον λαό και κανένα κράτος στον κόσμο δεν ωφελείται όταν οι πολίτες του χάνουν την υγεία τους, γιατί τότε καθίστανται μη παραγωγικοί.
Όπως θα έλεγε και ο κορυφαίος φυσικός της ανθρωπότητας και «πατέρας» της ατομικής βόμβας, J. Robert Oppenheimer, που η ζωή του προβάλλεται ως ταινία στα θερινά σινεμά, σε αυτού του είδους τη συλλογιστική «τα μαθηματικά δεν βγαίνουν». Πρόκειται για τη φράση με την οποία ο J. Robert Oppenheimer καθησύχασε τις ανησυχίες του διευθυντή του σχεδίου για τη δημιουργία της ατομικής βόμβας, στρατηγού Leslie Groves, που τον υποδύεται ο Matt Damon, πως, αν η ατομική βόμβα εκρήγνυτο, θα ξεκινούσε μια αλυσιδωτή αντίδραση η οποία θα έκαιγε την ατμόσφαιρα και θα κατέστρεφε τον κόσμο.
Αναφερόμενος στον νέο ξεσηκωμό μιας μερίδας των πολιτών για τις καινούργιες ταυτότητες και το ότι τα ενσωματωμένα τσιπάκια μάς παρακολουθούν και μας καταγράφουν, ο ψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Οικονόμου επισημαίνει: «Η τεχνολογία και καθετί καινούργιο μπορεί να μας ξενίσει, να προκαλέσει φόβο και δυσπιστία. Οι περισσότεροι άνθρωποι το δουλεύουμε μέσα μας, το κατανοούμε και το αποδεχόμαστε, εστιάζοντας στα θετικά, καθώς η τεχνολογία αναπτύσσεται για να κάνει τη ζωή μας καλύτερη. Ωστόσο, σε κάποιους που αδυνατούν να κατανοήσουν την αλλαγή, την πρόοδο, την εξέλιξη, δημιουργείται μεγάλο άγχος, αρνητισμός και αντίδραση».
Επειδή όλα αυτά ξεπηδούν από την άγνοια και την κοινωνική απομόνωση, ο μόνος τρόπος να καμφθούν οι αντιδράσεις αυτών των ανθρώπων είναι μέσα από την ενημέρωση, η οποία αποτελεί χρέος της πολιτείας. Ο Δημήτρης Οικονόμου υπογραμμίζει ότι η πολιτεία οφείλει με καμπάνιες ενημέρωσης να εξηγήσει στον κόσμο πως αυτή η τεχνολογική εξέλιξη αποτελεί την ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική και πως ευθυγραμμιζόμαστε μαζί της για να γίνει η ζωή μας πιο εύκολη και καλύτερη.
Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το στίγμα μας εντοπίζεται μέσα από ένα κινητό τηλέφωνο και πως μέσω αυτής της εφαρμογής έχουν σωθεί άνθρωποι από φυσικές καταστροφές, σεισμούς, πυρκαγιές και ναυάγια, που ειδάλλως θα είχαν πεθάνει!
Επίσης, η πολιτεία οφείλει να νομοθετεί έτσι ώστε να μη δίνει άλλοθι σε τέτοιες ομάδες να διαλύουν την κανονικότητα και να οδηγούν τον κόσμο σε διχασμό. Αν για παράδειγμα οι παλαιού τύπου ταυτότητες καθίσταντο άχρηστες άμεσα, αναγκαστικά θα όλοι θα τις άλλαζαν.
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που δημιουργούν αυτές οι κοινωνικές ομάδες, οι οποίες τρέφουν θεωρίες συνωμοσίας και οργανώνουν εκδηλώσεις αντίδρασης, φτάνοντας ακόμα και σε ακραία συμπεριφορά, είναι ότι οδηγούν τον κόσμο σε διχασμό. Όπως προσθέτει η κλινική ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Άννα Κανδαράκη, οι Έλληνες έχουμε λίγο τον διχασμό στο DNA μας και η Ιστορία μας το αποδεικνύει. Επιπλέον, τα άτομα που δίνουν βάση σε τέτοιες ανυπόστατες θεωρίες συνωμοσίας αποτελούν έναν εξαιρετικά χειραγωγήσιμο όχλο, ο οποίος μπορεί να εργαλειοποιηθεί για πολλούς σκοπούς.
Έτσι, λοιπόν, από τη μία πλευρά έχουμε πολίτες βυθισμένους σε άγνοια, φόβο και δυσπιστία και από την άλλη πλευρά ανθρώπους ικανότατους, πανέξυπνους και κακόβουλους, οι οποίοι τους χρησιμοποιούν (τους εργαλειοποιούν) προς όφελος των δικών τους σκοτεινών σκοπών. Οι σκοποί αυτοί είναι κατά κανόνα πολύ πιο σκοτεινοί από τους φόβους για τα δήθεν τσιπάκια…