Η Μαρία Ιακώβου που όλοι αγαπήσαμε μέσα από τη σειρά «Μαύρα Μεσάνυχτα» και το ομώνυμο κομμάτι, είναι παρούσα στα μουσικά δρώμενα.
Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
Η Μαρία Ιακώβου, που την αγαπήσαμε μέσα από τη σειρά «Μαύρα Μεσάνυχτα», μιλά στην «Μ» για τα σχέδιά της αλλά και με αρκετή δόση αυτοκριτικής για το παρελθόν και το μέλλον
Τελευταία κυκλοφορία της είναι ένα medley τριών τραγουδιών του Κυριάκου Παπαδόπουλου, μεταξύ αυτών και το «Μαύρα Μεσάνυχτα».
Σκέφτεσαι να βγάλεις ένα νέο τραγούδι;
Δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου, γιατί θα πρέπει να γίνει υπό προϋποθέσεις. Η πρόσβαση στον κόσμο μέσω της δισκογραφίας έχει πλέον πολύ διαφορετικό μηχανισμό και για να επικοινωνηθεί πρέπει να υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες πέρα από το να είναι ένα πολύ καλό κομμάτι. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω αν μπορώ να συμβαδίσω με αυτό. Δεν ισχύει το «σε ξέρει ο κόσμος και όλα καλά». Τώρα ετοιμάζομαι για τη νέα σεζόν μου στην Αλεξανδρούπολη στο Pico.
Τι γεύση σου άφησε το «Fame Story 4»; Σε ωφέλησε;
Πέρα από το ότι με είδαν άνθρωποι που δεν θα με ήξεραν, επαγγελματικά το πρόσημο ήταν ουδέτερο. Δεν μου προσέφερε κάτι παραπάνω γιατί η συνεργασία μου με την τότε Universal και τα «Μαύρα Μεσάνυχτα» προέκυψε τελείως ανεξάρτητα από αυτό. Μάλιστα, η εταιρεία μου τότε δεν γνώριζε καν για τη συμμετοχή μου στο «Fame Story».
Στο «Fame Story» εσύ δήλωσες συμμετοχή ή κάποιος δικός σου για εσένα;
Τίποτε από τα δύο. Με έπαιρνε η παραγωγή από τον τρίτο κύκλο και επέμενε και στον τέταρτο. Πάλι είχα απορρίψει την πρόταση, αλλά μου ζήτησαν να πάω από κοντά να κάνουμε μια κουβέντα και εκεί μου είπαν «δεν φεύγεις από εδώ αν δεν έχεις υπογράψει». Και βρέθηκα να υπογράφω χωρίς να συνειδητοποιώ και πολύ τι κάνω. Μέχρι που μπήκα στο σπίτι, δεν είχα καταλάβει ότι μπαίνω στο σπίτι του «Fame Story». Το είπα στους γονείς μου την παραμονή της πρεμιέρας του σόου.
Μέσα από τα «Μαύρα Μεσάνυχτα» έκανες το μεγάλο μπαμ. Πρέπει να πήρες πολύ μεγάλη αγάπη τότε.
Η αλήθεια είναι πως ναι, και γι’ αυτό και για ένα μεγάλο διάστημα το ονοματεπώνυμό μου ήταν «Μαύρα Μεσάνυχτα», όχι Μαρία Ιακώβου. Έτσι με φώναζε ο κόσμος.
Έγινες διάσημη εν μια νυκτί. Πώς το διαχειρίστηκες;
Το διαχειρίστηκα πολύ προσγειωμένα. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που έχει αποστροφή ως προς το καλάμι. Το είδα απλώς σαν ένα πολύ όμορφο βήμα στη δουλειά μου, το οποίο πιο πολύ με άγχωνε παρά με χαροποιούσε το πρώτο διάστημα. Όταν καταφέρνεις κάτι μεγάλο θα πρέπει και να μπορείς να αντεπεξέλθεις στη συνέχεια σε αυτό. Δεν είναι ότι στρώθηκε ο δρόμος με ροδοπέταλα και όλα καλά. Αυτή την επιτυχία δεν την κατάλαβα τότε λόγω δουλειάς.
Πότε κατάλαβες τι πραγματικά συνέβη;
Έπεσαν οι τόνοι των απαιτήσεων στη δουλειά μου σχετικά με το πρόγραμμά μου. Ένα πρωί είχα χορό και είχα πάει νωρίτερα. Έτσι κάθισα λίγο από κάτω με τα μαλλιά μου λίγο μπερδεμένα, όπως είχα σηκωθεί από το κρεβάτι. Εννοώ ότι δεν είχα περιποιηθεί τον εαυτό μου, χάζευα μια βιτρίνα και βγήκε έξω η πωλήτρια και με αναγνώρισε. Είπα «Μαράκι, δεν μπορείς να κυκλοφορείς πια έτσι, όπως σηκώνεσαι από το κρεβάτι σου».
Μετά τη μεγάλη επιτυχία κράτησες κάποιες αποστάσεις από τα μουσικά δρώμενα. Σαν να ήθελες να ανασυνταχθείς.
Ακόμα δεν είχα αντιληφθεί πως έπρεπε να πάρω τα πράγματα στα χέρια μου και τα άφησα σε λάθος χέρια, τα οποία χέρια δεν πήγαν τα πράγματα εκεί όπου έπρεπε. Εμπιστεύτηκα ανθρώπους που δεν χειρίστηκαν τα πράγματα σωστά. Ωστόσο η ευθύνη εμένα βαραίνει και πάλι, γιατί ήταν δική μου επιλογή οι συνεργάτες μου. Για να καταλάβεις, το κομμάτι «Μαύρα Μεσάνυχτα» βγήκε τον Ιανουάριο του 2008 με τη σειρά. Ενώ το βιντεοκλίπ θα έπρεπε να βγει άμεσα, βγήκε τον Ιούνιο εκείνου του έτους, έχοντας χάσει ήδη τη συμμετοχή μας στα βραβεία MAD του 2008 και πλέον λάβαμε μέρος το 2009. Γενικά αυτό είχε μια κωλυσιεργία αδικαιολόγητη. Όταν ένα πρότζεκτ πάει μόνο του τόσο καλά κοιτάς να το φροντίσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο κι όχι να το παραμελήσεις.
Εκείνη την περίοδο θα μπορούσες να είσαι νούμερο 1 σε νυχτερινό σχήμα.
Δεν υπήρχαν άνθρωποι να το διαχειριστούν όλο αυτό σωστά. Αργότερα κατάλαβα ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να πατάει πόδι και όταν δεν γίνεται η δουλειά του, να αλλάζει συνεργάτες. Εγώ τα πρώτα χρόνια λειτουργούσα πολύ φιλότιμα. Σκεφτόμουν ότι είναι οι πρώτοι μου συνεργάτες και πρέπει να δείξω πίστη σε αυτούς. Αντί να τα βροντήξω όλα κάτω, κάθισα και υπέμεινα όλα αυτά τα λάθη.
Η μητέρα σου υπήρξε τραγουδίστρια. Θεωρείς ότι οφείλεις την καλλιτεχνική πορεία σου στη μητέρα σου;
Όχι, ίσα ίσα το αντίθετο. Η μητέρα μου έλειπε συνέχεια, οπότε είχα αντιπαθήσει τη δουλειά. Ξεκίνησα να τραγουδάω σαν κάτι εύκολο γιατί τραγουδάω από μωρό και για το χαρτζιλίκι μου. Έλεγα ότι θα έκανα κάτι άλλο επαγγελματικά, αλλά αυτό δεν έγινε.
Η μητέρα σου πώς το είδε όταν της ανακοίνωσες ότι θα ασχοληθείς επαγγελματικά με το τραγούδι;
Η μητέρα μου για τους δικούς της λόγους, τους οποίους δεν κατανόησα ποτέ, δεν ήταν πολύ υποστηρικτική. Και στον κόσμο που τη ρωτούσε τι δουλειά κάνει η κόρη της έλεγε διάφορα: Ότι είχα πτυχίο ιατρικής, ότι είχα πτυχίο αισθητικού… Γενικότερα άλλαζα πτυχίο ανάλογα με το ποιος ρωτούσε.
Και πότε αποδέχθηκε την επιλογή σου;
Ποτέ. (γέλια)
Ο Αντώνης Βαρδής ήταν από τους πρώτους μεγάλους που σε στήριξαν.
Ναι, ισχύει. Το έχω απωθημένο που δεν κατάφερα να τραγουδήσω ορίτζιναλ τραγούδια του Αντώνη Βαρδή. Μετά ακολούθησε η συνεργασία μου με τον Γιώργο Νταλάρα, έπειτα από προτροπή του Αντώνη Βαρδή.
Έχεις πει τραγούδι που είχε πριν απορρίψει άλλος καλλιτέχνης;
Το «Μαύρα Μεσάνυχτα» γνωρίζω ότι ο τότε παραγωγός μου το είχε προτείνει στον Νίκο Βέρτη και το είχε απορρίψει, και το «Πάλι δεν είσαι εδώ» νομίζω ότι είχε προταθεί στην Πέγκυ Ζήνα. Αν θυμάμαι καλά, το ντέμο το είχα ακούσει με τη φωνή της Πέγκυς Ζήνα.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ιωάννα Παλιοσπύρου: «Δεν μπορώ να ζω μια ζωή μέσα στον φόβο, έχω κάνει κατάψυξη ωαρίων»
Φαίη Βώκου: «Θα ήθελα ο κόσμος μας να είναι πιο γνήσιος και απλός»