PLUS
Οι μικρές του μπουνίτσες σφιγμένες, τα μάτια του γουρλωμένα: Ο Μοχάμεντ Κούλαμπ είναι ηλικίας μερικών ημερών. Είναι το έβδομο παιδί της οικογένειάς του και γεννήθηκε εβδομάδες μετά την έναρξη του πολέμου μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς.
«Δεν θα έπρεπε να γεννάμε υπό αυτές τις συνθήκες», δηλώνει η μητέρα του η Φάντουα Κούλαμπ που έφυγε από το σπίτι της στη Ράφα για να εγκατασταθεί με την οικογένειά της σε ένα σχολείο του ΟΗΕ σε αυτή την πόλη στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Εκεί ελπίζει να γλιτώσει από τα αεροπορικά πλήγματα του Ισραήλ, το οποίο βομβαρδίζει ασταμάτητα τον παλαιστινιακό θύλακα μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου που κόστισε τη ζωή σε περισσότερους από 1.200 ανθρώπους, κυρίως αμάχους.
«Η γέννησή του ήταν η πιο δύσκολη εμπειρία της ζωής μου», διηγείται η Κούλαμπ που δηλώνει αποκαμωμένη και ανίκανη να προστατεύσει τα παιδιά της.
Περισσότεροι από 11.000 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους άμαχοι, ανάμεσά τους περισσότερα από 4.500 παιδιά, έχουν σκοτωθεί από τα ισραηλινά πλήγματα στη Λωρίδα της Γάζας από τις 7 Οκτωβρίου, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Χαμάς.
Σύμφωνα με την πηγή αυτή, έξι πρόωρα νεογνά πέθαναν τις τελευταίες ημέρες λόγω της έλλειψης ηλεκτροδότησης στα νοσοκομεία στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, που πλήττεται περισσότερο από τις συγκρούσεις.
Όπως πολλές μητέρες νεογνών με τις οποίες μίλησε το AFP στη Γάζα, η μητέρα του Μοχάμεντ δηλώνει ότι αυτός αρνείται να θηλάσει. «Δεν τρώω καλά», εξηγεί.
Οι θηλάζουσες μητέρες πρέπει κανονικά να πίνουν τρία λίτρα νερό ημερησίως και να αυξάνουν την τροφή που καταναλώνουν προκειμένου να μπορούν να παράγουν γάλα. Όμως η πρόσβαση σε καθαρό νερό και τρόφιμα γίνεται μέρα με την ημέρα ολοένα και δυσκολότερη στη Γάζα.
Η Κούλαμπ δυσκολεύεται επίσης να βρει βρεφικό γάλα και πάνες. Σε ηλικία 37 ετών η Νάζουα Σάλεμ κρατά στην αγκαλιά της τον δεύτερο γιο της, τυλιγμένο σε πολλές κουβέρτες.
Το νεογνό έχει ίκτερο, αλλά σήμερα στη Γάζα περισσότερα από τα μισά νοσοκομεία είναι εκτός λειτουργίας και τα υπόλοιπα δεν διαθέτουν αρκετά καύσιμα για να συνεχιστεί η φωτοθεραπεία όλων των νεογνών.
Για να περιοριστεί ο κίνδυνος νευρολογικών προβλημάτων, το νεογνό πρέπει να εκτίθεται στο φως του ήλιου, όμως η Σάλεμ διστάζει λόγω «των οσμών και των βομβαρδισμών».
Σε μια αίθουσα σχολείου στη Ράφα, όπου ζει πλέον μαζί με άλλους περίπου 70 ανθρώπους, η Σάλεμ ανησυχεί: η ουλή από την καισαρική της τομή έχει μολυνθεί. Το νοσοκομείο όπου γέννησε την ανάγκασε να φύγει έπειτα από μία νύκτα «διότι είχαν πολλούς τραυματίες να περιθάλψουν», εξηγεί.
Η σκόνη, που βρίσκεται παντού λόγω των βομβαρδισμών, είναι μία ακόμη απειλή, κυρίως για τα πρόωρα νεογνά που υποφέρουν από αναπνευστικά προβλήματα.
Έγκυος οκτώ μηνών η Ουμ Ιμπραχίμ Αλαγιάν βήχει, όπως και η υπόλοιπη οικογένειά της, από τότε που έφυγε από το σπίτι της λόγω των αεροπορικών βομβαρδισμών. Ο έντονος βήχας μπορεί να της προκαλέσει πρόωρες συσπάσεις, κάτι που νιώθει εδώ και ημέρες.
«Είμαι τρομοκρατημένη, το μόνο που θέλω είναι να κρατήσω το μωρό μου στην αγκαλιά μου. Φοβάμαι κάθε στιγμή ότι θα το χάσω», δηλώνει.
Στη Λωρίδα της Γάζας υπάρχουν 50.000 έγκυες και περισσότερες από 180 γυναίκες γεννούν καθημερινά «χωρίς να έχουν πουθενά να πάνε», τονίζει ο Ντόμινικ Άλεν εκπρόσωπος του Ταμείου του ΟΗΕ για τον Πληθυσμό (UNFPA) στα παλαιστινιακά εδάφη.
«Εκτιμάμε ότι τουλάχιστον στο 15% των τοκετών θα υπάρξουν επιπλοκές που θα απαιτήσουν μαιευτική φροντίδα» η οποία δεν είναι διαθέσιμη στην εμπόλεμη Γάζα, σημειώνει.
Η UNFPA περιγράφει μια «εφιαλτική» κατάσταση: γυναίκες που φεύγουν από το νοσοκομείο τρεις ώρες αφού γεννήσουν, έλλειψη αίματος για όσες εμφανίσουν αιμορραγία μετά τον τοκετό, καισαρικές και κόψιμο του ομφάλιου λώρου χωρίς αντισηψία.
Η υπηρεσία του ΟΗΕ κατάφερε να εισέλθουν στον παλαιστινιακό θύλακα 8.000 «κιτ υγιεινής για τους τοκετούς», που περιέχουν, μεταξύ άλλων, εργαλεία για το κόψιμο του ομφάλιου λώρου, μία κουβέρτα για τα νεογνά και σεντόνια μίας χρήσης.
Σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών των 2,4 εκατ. κατοίκων της Γάζας και κυρίως των εγκύων που συχνά αναγκάζονται να γεννήσουν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς ή στον δρόμο.
«Αυτός ο εφιάλτης στη Γάζα είναι κάτι περισσότερο από ανθρωπιστική κρίση, είναι κρίση της ανθρωπιάς μας», καταγγέλλει ο Άλεν.
