Βικτώρια Καρύδα: Τα παιδιά μου έμαθαν από το ίντερνετ πώς πέθανε ο μπαμπάς τους

Πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του συζύγου της και επιχειρηματία Γιάννη Μακρή, το 2018, η Βικτώρια Καρύδα έχει επανέλθει στην ενασχόλησή της με τον χώρο της μόδας. Το βράδυ της Δευτέρας 4 Δεκεμβρίου, οι κάμερες των εκπομπών τη συνάντησαν σε σχετική εκδήλωση και η ίδια προχώρησε σε μερικές δηλώσεις για τον Γιάννη Μακρή και τα παιδιά τους.

«Μου φαίνεται σαν να ήταν χθες, δεν θέλω να μιλάω για αυτό το θέμα, είναι πολύ στενάχωρο» είπε αρχικά στο «Happy Day» και πρόσθεσε ενόψει Χριστουγέννων: «Από τότε που έχασα τον αντρούλη μου δεν έχω όρεξη ούτε για γιορτές. Ό,τι προκύψει τελευταία στιγμή, ανάλογα με τη διάθεσή μου».

Δείτε το βίντεο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Πυροβολισμοί στη Σαλαμίνα – Νεκρή μια γυναίκα

Βόλος: Παρέμβαση Εισαγγελέα για τα ζώα στις δύο φάτνες

Η επιστροφή της στην πασαρέλα
Στις 30 Μαρτίου η Βικτώρια Καρύδα βρέθηκε στο δικαστήριο για να ακούσει την απόφαση από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο για το μέλλον των εμπλεκόμενων στην υπόθεση της δολοφονίας του συζύγου της και επιχειρηματία Γιάννη Μακρή, το 2018, έξω από το σπίτι του στη Βούλα, που έκρινε τον έναν από τους κατηγορουμένους, αθώο.

Σχεδόν 7 μήνες μετά, η ίδια επέστρεψε στα καθήκοντά της ως μοντέλο και περπάτησε σε πασαρέλα για λογαριασμό fashion show που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο, με αφορμή την «33η Athens Fashion Week».

Η Βικτώρια Καρύδα δεν δίνει πολλές συνεντεύξεις και οι δημόσιες εμφανίσεις της, περιορίζονται σε εκείνες που κάνει για λογαριασμό διάφορων σόου μόδας, στα οποία και συμμετέχει.

Η τελευταία φορά που μίλησε στις τηλεοπτικές κάμερες, ήταν την ημέρα του τελευταίου δικαστηρίου, όπου και προχώρησε σε ένα ξέσπασμα για την υπόθεση της δολοφονίας του συζύγου της. Αμέσως μετά την ανακοίνωση της δικαστικής απόφασης, είπε:

«Καμία καταδικαστική απόφαση δεν γυρίζει τον άνδρα μου πίσω» είπε αρχικά η Βικτώρια Καρύδα ζωντανά στην Τατιάνα Στεφανίδου και στο T-live. «Αφαιρέσανε μία ψυχή, έφυγε ο άνθρωπός μου και μπαμπάς των παιδιών μου. Μου λείπει πάρα πολύ ο άνδρας μου. Πώς μπορώ εγώ να νιώθω; Ποιος θα μου γυρίσει τον άνδρα μου πίσω; Είναι ψυχολογικός πόλεμος και είμαστε εδώ 4,5 χρόνια και δεν μπορώ να ηρεμήσω. Ζω με αυτό τον θύμο και δε δέχομαι που ο άνδρας μου δεν είναι εδώ μαζί μου. Σκέφτομαι τον άνδρα μου κάθε μέρα, λείπει από τη ζωή μου. Ζω για τα παιδάκια μου, με κάνουν χαρούμενη αυτά και οι φίλοι μου. Θέλω τον άνδρα μου πίσω. Ζω με αυτό το βάρος και με αυτόν τον πόνο, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν χαρούμενες στιγμές στη ζωή μου. Τα παιδιά μου γράφουνε ακόμα γράμματα στον μπαμπά τους και πιστεύουν σε ένα θαύμα».