PLUS
Ο 20ός Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος από της ανακηρύξεως του αυτοκεφάλου της, με τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β΄ (κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης) συμπλήρωσε 15 χρόνια στο τιμόνι της Εκκλησίας της Ελλάδος. Γι’ αυτό οι εκκλησιαστικοί και θεολογικοί κύκλοι αναφέρουν το έτος που φεύγει ως έτος Ιερωνύμου Β’.
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗ
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος συμπλήρωσε 15 χρόνια στο πηδάλιο της Εκκλησίας.
Πριν δούμε, όμως, το έργο του στην Εκκλησία, ας αναφέρουμε ορισμένα στοιχεία για τον Ιερώνυμο, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια του βίου του έχει διακριθεί για τις περιβαλλοντικές και φιλανθρωπικές του δραστηριότητες, όπως και για την πρόνοιά του προς βοήθεια τοξικομανών, υπερηλίκων και νέων.
Ο βίος
Ο Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος γεννήθηκε στα Οινόφυτα Βοιωτίας την 30ή Μαρτίου 1938 και είναι το πρώτο από τα δύο παιδιά του Αναστασίου και της Δήμητρας Λιάπη. Ο μικρότερος αδελφός του ονομάζεται Αλέξανδρος. Ο Ιωάννης από την παιδική του ηλικία ήταν μέσα στην Εκκλησία και στα ακμάζοντα τότε κατηχητικά σχολεία της εποχής εκείνης, στην πόλη της Χαλκίδας, υπό την πνευματική καθοδήγηση του γέροντος των νεανικών του χρόνων, αειμνήστου π. Βασιλείου Οικονόμου.
Μετά το πέρας των εγκυκλίων σπουδών του εισήλθε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στην Ιστορία και Αρχαιολογία της Φιλοσοφικής Σχολής εγγράφεται στη Θεολογική Σχολή Αθηνών.
Η αγάπη για τη μόρφωση και η επίπονη μελέτη του ήταν οι λόγοι για τους οποίους κέρδισε υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές στο Γκρατς της Αυστρίας, στο Ρένγκεσμπουργκ και το Μόναχο της Γερμανίας.
Μετά τις σπουδές του εργάστηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην «Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία», δίπλα στους αείμνηστους καθηγητές Σπυρίδωνα Μαρινάτο, Νικόλαο Πλάτωνα και Αναστάσιο Ορλάνδο, αλλά και ως φιλόλογος καθηγητής στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο του Αυλώνα.
Όμως αποφάσισε να εγκαταλείψει μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα για να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στον Θεό. Έτσι εντάχθηκε στον ορθόδοξο κλήρο ως άγαμος κληρικός. Τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης έλαβε την 3η Δεκεμβρίου 1967, χειροτονούμενος διάκονος από τον μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας και πνευματικό του πατέρα, αείμνηστο κυρό Νικόδημο, στη Θήβα, λαμβάνοντας το όνομα Ιερώνυμος προς τιμήν του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου Α΄.
Η εξέλιξή του ήταν σπουδαία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ, αρχικά ως γραμματέας και αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου.
Το 1981, έπειτα από την παραίτηση του μητροπολίτη Νικοδήμου, εξελέγη παμψηφεί από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας και στα χρόνια του επιτέλεσε μεγάλο κοινωνικό, εκκλησιαστικό και θεολογικό έργο.
Για τη συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, που σχετίζεται με την υγεία, τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβα, στη Ρουμανία, με την απονομή του τίτλου του επιτίμου διδάκτορος.
Το 1998 ήταν ένας εκ των υποψηφίων της αρχιεπισκοπικής εκλογής, αλλά ηττήθηκε από τον από Δημητριάδος Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο κατά την τρίτη ψηφοφορία μετά τις άδικες κατηγορίες για οικονομικό σκάνδαλο, για τις οποίες δικαιώθηκε αργότερα.
«Ταλαιπωρήθηκα και πικράθηκα. Και απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Όταν διαβάζεις σε όλες τις εφημερίδες, όταν βλέπεις σε όλες τις τηλεοράσεις ότι έκανες κατάχρηση 4 δισεκατομμυρίων χωρίς να είσαι καν μέλος της επιτροπής που διαχειρίστηκε τα κονδύλια, όταν εσύ στέλνεις τις απαντήσεις σου και δεν δημοσιεύονται, αλλά κλειδώνονται, αισθάνεσαι να ασφυκτιάς, να πνίγεσαι…» ήταν τα λόγια του σε συνέντευξη που είχε δώσει στο «Βήμα». Για τρία χρόνια περίμενε καρτερικά να δικαιωθεί από την κοσμική Δικαιοσύνη.
Η εκλογή
Όταν ο Χριστόδουλος έφυγε από τη ζωή, ο Ιερώνυμος ήταν και πάλι υποψήφιος. Οι εκλογές είχαν οριστεί στις 7 Φεβρουαρίου 2008 και το σημάδι της νίκης ήταν ότι αυτή η ημέρα είναι η ημέρα εορτής του Οσίου Λουκά, με τον οποίο είναι συνδεδεμένος ο Ιερώνυμος. Ο Ιερώνυμος κέρδισε τις εκλογές και ενθρονίστηκε στον Καθεδρικό και Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών στις 16 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους.
«Εψηφίσθην εγώ ο ελάχιστος…» ήταν η πρώτη φράση του Μακαριωτάτου στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.
Αμέσως επέφερε αλλαγές. Εφάρμοσε το συνοδικό σύστημα διοίκησης στην Ιεραρχία. Ο Μακαριώτατος πάντοτε επισημαίνει πως ο Αρχιεπίσκοπος είναι απλώς ο Επίσκοπος των Αθηνών. Είναι πρώτος μεταξύ ίσων στην Ιεραρχία, η οποία είναι υπεύθυνη για διοικητικά θέματα. Οι σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο μπήκαν σε άλλες βάσεις. Η Ελλαδική Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να στηρίζει τη μητέρα των Εκκλησιών. Πέτυχε την ενότητα και τη στήριξη ανάμεσα στις Ορθόδοξες Εκκλησίες.
Το έργο του
Για το έργο του έχει τιμηθεί όσο κανείς άλλος! Στις 6 Ιουλίου 2010 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ των τμημάτων Θεολογίας και Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τη 19η Ιουνίου 2013 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Στις 16 Απριλίου 2016 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
Τη 10η Νοεμβρίου 2016 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2016 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Τη 19η Οκτωβρίου 2017 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Μία από τις πιο σημαντικές στιγμές του ήταν όταν στις 16 Απριλίου 2016 επισκέφθηκε, μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τις προσφυγικές δομές στη Λέσβο προκειμένου να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη. Εκεί οι τρεις θρησκευτικοί ηγέτες υπέγραψαν κοινή διακήρυξη για τους πρόσφυγες.
