PLUS
Η ετυμολογία των λέξεων δεν αφορά μόνον όσους ασχολούνται με τα της φιλολογίας ή όσους φτιάχνουν ερωτήσεις για τα τηλεπαιχνίδια. Αφορά τους πάντες, γιατί μερικές φορές η ετυμολογική συγγένεια προκαλεί σύγχυση, η οποία εύκολα οδηγεί στην ασάφεια.
Για παράδειγμα: Οταν έχουμε μία συγκεκριμένη άποψη συμπεραίνουμε πως όσοι δεν την αποδέχονται έχουν άδικο, αφού δεν γίνεται όταν δύο άνθρωποι διαφωνούν να έχουν και οι δύο δίκιο.
Κι αυτό σημαίνει στην πράξη ότι το ερώτημα ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο δεν επιδέχεται μια τελεσίδικη απάντηση, αφού όλοι δικαιούμαστε να ασκήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμα να διαφωνούμε.
Έτσι το «δίκιο» αποδεικνύεται εξ ορισμού επίμαχο, ενώ το «δικαίωμα» στη διαφωνία είναι απόλυτο. Άρα οι δύο ετυμολογικά όμορες έννοιες μερικές φορές λειτουργούν διαζευκτικά. Διότι άλλο το δίκιο και άλλο το δικαίωμα. Και εδώ αναδεικνύεται και το ερώτημα για το πώς ασκούμε αυτό το δικαίωμά μας να διαφωνούμε. Υπάρχουν κανόνες ή όρια και ποια είναι;
Η προφανής απάντηση είναι πως όλοι, μα όλοι, οφείλουμε να σεβόμαστε τα όρια που θέτει ο νόμος. Όταν λοιπόν η χώρα κόβεται στα δύο ή κλείνουν οι πανεπιστημιακές αίθουσες έχουμε ένα σφάλμα το οποίο συνίσταται στον εξής ισχυρισμό ο οποίος ουδέποτε δηλώνεται ρητά αλλά εξυπακούεται: επειδή έχουμε δίκιο, έχουμε και το δικαίωμα να κάνουμε πράγματα. Σφάλμα!
Όταν λοιπόν ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας τις δύο αυτές έννοιες, ίσως κατορθώσουμε να φτάσουμε και τη λύση του προβλήματος για το ποιος τελικά έχει δίκιο. Γιατί και εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως το «έχεις δίκιο» είναι μια φράση που χρησιμοποιεί ο άλλος για να λήξει ο «καβγάς», όχι απαραίτητα όμως και για να λυθεί το πρόβλημα που υπάρχει. Το «έχεις δίκιο» αν σ’ το πουν και δεν αλλάξει η συμπεριφορά τους, τότε είναι σκέτη κοροϊδία και τίποτα περισσότερο.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γρεβενά: Αγρότες του μπλόκου έδωσαν υπόμνημα με τα αιτήματά τους στην Κεραμέως
Μητσοτάκης – εβδομαδιαία ανασκόπηση: Tην Τρίτη η συνάντηση μου με τους αγρότες με ανοιχτούς δρόμους
