Ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας έχει περάσει τα δυόμισι χρόνια, εντείνοντας τις διεθνείς εκκλήσεις για πολιτική διευθέτηση. Όμως, όλοι θεωρούν πως είναι ελάχιστες οι προϋποθέσεις για ειρήνευση στην περιοχή. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι θέλει να ανακτήσει όλα τα εδάφη που κατέλαβε η Ρωσία όχι μόνο από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, αλλά και το 2014, ενώ ο Βλαντιμίρ Πούτιν θέλει τις τέσσερις ουκρανικές επαρχίες -Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα- συν μια Ουκρανία μακριά από την ένταξη στο ΝΑΤΟ και που θα περιορίζεται από ανώτατα όρια στον αριθμό στρατευμάτων και στον εξοπλισμό, όπως έχει ζητήσει η Μόσχα στις διαπραγματεύσεις με το Κίεβο τον Απρίλιο του 2022.
Και οι δύο ηγέτες έχουν δηλώσει δημόσια ότι είναι ανοιχτοί σε διαπραγματεύσεις, αλλά κανείς δεν έχει εγκαταλείψει τους μακροχρόνιους στόχους του ή δεν έχει εγκαταλείψει τη ελπίδα της νίκης. Ως αποτέλεσμα, ο ρωσικός στρατός προχωρά στο Ντόνετσκ (το κύριο θέατρο του πολέμου), αν και με βαρύ κόστος σε στρατεύματα και εξοπλισμό, και απειλεί πόλεις-κλειδιά. Στον αντίποδα τον περασμένο μήνα, τα ουκρανικά στρατεύματα κατόρθωσαν να εισχωρήσουν στην επαρχία Κουρσκ , καταλαμβάνοντας τελικά περίπου 800 χιλιόμετρα, περισσότερα από όσα έχει καταλάβει ο ρωσικός στρατός στο Ντόνετσκ όλο το χρόνο.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ και η Βρετανία εξετάζουν τις εκκλήσεις της Ουκρανίας για άδεια να χρησιμοποιήσει τους πυραύλους Atacms και Storm Shadow για να χτυπήσει βαθιά στη Ρωσία. (Η Ουκρανία χρησιμοποιεί ήδη και τα δύο εναντίον ρωσικών στόχων εντός της επικράτειάς της.) Ο Πούτιν προειδοποίησε ότι η συναίνεση των Βρετανών και των ΗΠΑ θα ισοδυναμούσε με απόφαση να διεξαχθεί πόλεμος του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας και υπαινίχθηκε για επικίνδυνες συνέπειες πιστεύοντας πως υπό την απειλή μιας τακτικής πυρηνικής κεφαλής σε μια ευρωπαϊκή χώρα του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ δεν θα τολμούσαν να απαντήσουν.
Αυτός ο συνδυασμός της πολεμικής κόπωσης και του φόβου της κλιμάκωσης θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για διαπραγματεύσεις που θα τερματίσουν τον πόλεμο; Λίγοι το θεωρούν πιθανό.
Οι Ουκρανοί έχουν σίγουρα υποστεί τεράστια δεινά. Τμήματα της πατρίδας τους έχουν καταστραφεί και 10 εκατομμύρια από αυτούς έχουν αναζητήσει καταφύγιο στο εξωτερικό ή σε ασφαλέστερα μέρη της Ουκρανίας. Ο στρατός της Ουκρανίας δείχνει αποδεκατισμένος και τώρα αγωνίζεται να εκπαιδεύσει νέα στρατεύματα γρήγορα και επαρκώς για να αντιμετωπίσει την αδυσώπητη ρωσική πολεμική μηχανή.
Επιπλέον, οι εσωτερικές διαμάχες στις ΗΠΑ για τη συνέχιση της βοήθειας προς την Ουκρανία – που δεν επιλύθηκαν μέχρι τον Απρίλιο, όταν το Κογκρέσο ενέκρινε βοήθεια 61 δισεκατομμυρίων δολαρίων , από τα οποία 25,7 δισεκατομμύρια δολάρια σχετίζονται με στρατιωτικό εξοπλισμό – οδήγησαν σε σοβαρές ελλείψεις που επέτρεψαν στον ρωσικό στρατό να πιέσει βαθύτερα σε περιοχές της επαρχίας Ντόνετσκ που ελέγχονται από την Ουκρανία μετά την πτώση της Αβντιίβκα στα μέσα Φεβρουαρίου.
Οπότε, ναι, οι Ουκρανοί είναι κουρασμένοι από τον πόλεμο, αν και το ηθικό δεν έχει υποχωρήσει σε σημείο που δεν αφήνει στον Ζελένσκι άλλη επιλογή από το να σταματήσει τις μάχες και να αναζητήσει ειρήνη με τους όρους της Ρωσίας. Η εκστρατεία του Κουρσκ προσφέρει πρόσθετες αποδείξεις ότι το Κίεβο παραμένει αποφασισμένο να πολεμήσει και ο Ζελένσκι και οι διοικητές του πιστεύουν ότι αυτά τα κέρδη μπορούν να παγιωθούν εάν η Βρετανία και οι ΗΠΑ επιτρέψουν στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς τους για να χτυπήσει τα ρωσικά αεροδρόμια που χρησιμοποιούνται για τις καταστροφικές επιθέσεις με βόμβες στις ουκρανικές στρατιωτικές αποθήκες και διυλιστήρια.
Το Λονδίνο και η Ουάσιγκτον δεν θέλουν να αποτύχει η Ουκρανία, αλλά είναι αποφασισμένοι να αποτρέψουν την κλιμάκωση, κυρίως επειδή θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πυρηνικό πόλεμο. Οι αποκλίνουσες προτεραιότητες μπορεί να εξηγήσουν γιατί ο Πρόεδρος Μπάιντεν και ο Κιρ Στάρμερ δεν ενέκριναν το αίτημα του Κιέβου για περισσότερα περιθώρια στην χρήση των πυραύλων κατά τη συνάντησή τους την περασμένη εβδομάδα.
Η επιτυχία της εκστρατείας στο Κουρσκ παραμένει αβέβαιη, όπως και η απόφαση του Λονδίνου και της Ουάσιγκτον για τους Storm Shadow και τους Atacms. Αλλά ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα, ο Ζελένσκι δεν θα βιαστεί να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ούτε φυσικά και ο Πούτιν. Παραμένει πεπεισμένος ότι η Ρωσία θα επικρατήσει, όπως επίσης κατανοεί ότι η πολιτική του μοίρα θα μπορούσε να σφραγιστεί με τον χειρότερο τρόπο εάν δεν κερδίσει αυτόν τον πόλεμο.
Το αποτέλεσμα είναι ότι παρά τις αυξανόμενες εκκλήσεις για διαπραγματεύσεις και τον διαρκώς υπαρκτό κίνδυνο κλιμάκωσης, η λογική των δύο αντιπάλων δείχνει ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει για μήνες, ίσως και περισσότερο. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει, ωστόσο, εάν ο Ντόναλντ Τραμπ επιστρέψει στον Λευκό Οίκο – μια προοπτική που το Κίεβο φοβάται και η Μόσχα σίγουρα εύχεται να γίνει πραγματικότητα.
Ν.Β.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΝΑΤΟ: Εναπόκειται στους συμμάχους η χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς από την Ουκρανία