Δεν είναι ακόμη βέβαιο ότι μια χερσαία εισβολή στον Λίβανο θα ακολουθήσει τις έντονες επιθέσεις του Ισραήλ στη Χεζμπολάχ. Αλλά τα σημάδια δείχνουν όλο και περισσότερο προς αυτήν την κατεύθυνση.
Οι γρήγορες απορρίψεις από το Ισραήλ στο κάλεσμα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της Γαλλίας για προσωρινή κατάπαυση του πυρός ακολούθησαν την κινητοποίηση των ταξιαρχιών των ισραηλινών αμυντικών δυνάμεων στα βόρεια σύνορα και την ανακοίνωση του αρχηγού του επιτελείου για πιθανή χερσαία επιχείρηση .
Πολλοί στο Ισραήλ πίστευαν από καιρό ότι μια τέτοια επίθεση είναι αναπόφευκτη κάποια στιγμή, εάν οι πολίτες στο βορρά θέλουν να ζήσουν με ασφάλεια, δεδομένης της περιχαράκωσης της Χεζμπολάχ και των επιθέσεων στα σύνορα του Λιβάνου με το Ισραήλ. Το βλέπουν πιο απαραίτητο από ποτέ μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου στο νότιο Ισραήλ. Οι αεροπορικές και άλλες απομακρυσμένες επιθέσεις, όσο καταστροφικές κι αν είναι, για τους Ισραηλινούς δενείναι αρκετές για να εξαλείψουν την απειλή. Τώρα λοιπόν που η Χεζμπολάχ είναι ευάλωτη μετά τις δολοφονίες τόσων υψηλόβαθμων στελεχών της και την απώλεια εμπιστοσύνης που προκύπτει από τη διείσδυση των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών και τις επιθέσεις στις αποθήκες όπλων της είναι η ευκαιρία για το Ισραήλ να ξεμπερδέψει άπαξ δια παντός και με αυτόν τον εχθρό αφού πολλοί θεωρούν πως μια καθυστέρηση μπορεί να της επιτρέψει να ανασυνταχθεί.
Ωστόσο, μια εισβολή μπορεί κάλλιστα να φέρει τον θάνατο ή τη φυγή περισσότερων Ισραηλινών και σίγουρα όχι την επιστροφή όσων έχουν ήδη εκτοπιστεί από τα βόρεια σύνορα.
Στον πόλεμο του 2006, σκοτώθηκαν 165 Ισραηλινοί και περισσότεροι από 1.000 Λιβανέζοι. μισό εκατομμύριο Ισραηλινοί και ένα εκατομμύριο Λιβανέζοι εκτοπίστηκαν. Η σύγκρουση έληξε με την απόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αν και δεν εφαρμόστηκε ποτέ πλήρως. Αυτό το ψήφισμα εξακολουθεί να προσφέρει μια διέξοδο τώρα αν θέλουν να αποφύγουν μια νέα αιματοχυσία τα δύο μέρη θα πρέπει να το αγκαλιάσουν.
Η Χεζμπολάχ έχει τώρα έναν λόγο να υποχωρήσει βόρεια του ποταμού Λιτάνι, όπως είχε συμφωνηθεί προηγουμένως. και μπορεί να ισχυριστεί ότι το κάνει για τον λαό του Λιβάνου. Η ισραηλινή κυβέρνηση θα μπορούσε να πάρει τα εύσημα και να σταματήσει τα εντατικά της χτυπήματα, ενώ μια ενισχυμένη ειρηνευτική δύναμη Unifil θα μπορούσε να παρακολουθεί τη συμμόρφωση των δύο μερών σε αυτή τη συμφωνία . Ο απεσταλμένος των ΗΠΑ Amos Hochstein έχει προωθήσει ένα τέτοιο σχέδιο εδώ και μήνες και όπως σημείωσε στη Νέα Υόρκη ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες : «Υπάρχει λύση να σταματήσει η κόλαση ».
Η Χεζμπολάχ έχει πει ότι θα υποχωρήσει μόνο εάν υπάρξει κατάπαυση του πυρός και συμφωνία για τους ομήρους στη Γάζα. Μια πρόταση που θα μπορούσαν να εκμεταλλευθούν οι ΗΠΑ λέγοντας στο Ισραήλ ότι η στρατιωτική τους βοήθεια εξαρτάται από μια τέτοια συμφωνία. Βέβαια αυτό προς το παρόν είναι απίθανο με τις προεδρικές εκλογές τον Νοέμβριο, αλλά ο άλλο δρόμος, αυτός του συνεχιζόμενου πολέμου οδηγεί σε περαιτέρω καταστροφή.
Η ιστορία έχει δείξει στο Ισραήλ το κόστος των χερσαίων επιχειρήσεων στον Λίβανο. Η είσοδος θα είναι το εύκολο κομμάτι όμως η έξοδος θα είναι η πρόκληση. Γιατί αυτή η φορά θα ήταν διαφορετική; Προκαλώντας μια άνευ προηγουμένου ζημιά στη Χεζμπολάχ, οι στρατιωτικοί στο Ισραήλ πιστεύουν ότι πρέπει να επιτεθούν όσο ακόμα μπορούν ενώ η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ, υπό την ηγεσία ενός πρωθυπουργού του οποίου η πολιτική επιβίωση συνδέεται με τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις, δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για την ειρήνη.
Όμως αυτή τη φορά και οι δύο πλευρές είναι πολύ καλύτερα εξοπλισμένες. Η Χεζμπολάχ έχει περιγραφεί ως ο πιο βαριά οπλισμένος μη κρατικός παράγοντας στον κόσμο. Παρά τη ζημιά που έχει υποστεί, ο «άξονας αντίστασης» του Ιράν έχει κατά κάποιο τρόπο επεκταθεί και σκληρυνθεί από τα γεγονότα του περασμένου έτους. Και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο ο πόλεμος μπορεί να μην μπορεί να περιοριστεί στον Λίβανο που θα τον μετατρέψει σε μια άλλη Γάζα αλλά και να οδηγηθούμε σε άλλες μεγαλύτερες καταστροφικές περιπέτειες. Κάτι που σε συνδυασμό με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία και την δυναμική των Χούθι ανταρτών που δηλώνουν έτοιμοι για έναν τέτοιο πόλεμο μοιάζει αδιανόητο.
Ν.Β