Νίκου Βασιλειάδη: Η τελευταία ευκαιρία του Ζελένσκι να πείσει τον Μπάιντεν να αλλάξει τη στρατηγική του για την Ουκρανία

30/09/2024 15:09

Η προχθεσινή συνάντηση μεταξύ των προέδρων Βολοντίμιρ Ζελένσκι και Τζο Μπάιντεν ήταν πιθανότατα η τελευταία τους. Πέρα από το να ευχαριστήσει τον Μπάιντεν για την αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας και να ηγηθεί ενός ελεύθερου δημοκρατικού κόσμου για την υποστήριξη της Ουκρανίας, ο Ζελένσκι είχε μια τελευταία προσπάθεια να πετύχει κάτι μεγαλύτερο.

Το Κίεβο θέλει να ευθυγραμμιστεί η Ουάσιγκτον με τους στρατηγικούς της στόχους και να νικήσει τον Πούτιν στην Ουκρανία. Το «σχέδιο νίκης» του Ζελένσκι είναι, φυσικά, ένα πολεμικό σχέδιο που απαιτεί στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη, αυξημένη πίεση κυρώσεων στη Ρωσία και μια νέα μεταπολεμική ρύθμιση ασφαλείας. Ο Ζελένσκι πιστεύει ότι η πρόσκληση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία τώρα είναι το μόνο βήμα που μπορεί να καθησυχάσει τους Ουκρανούς για τη μελλοντική τους ασφάλεια, να επιτρέψει την ανοικοδόμηση – και να δώσει ένα ισχυρό σήμα στον Πούτιν ότι δεν μπορεί να κερδίσει.

Μέχρι τώρα, δεν υπήρξε μια τέτοια “στρατηγική ευθυγράμμιση”. Από την έναρξη της εισβολής πλήρους κλίμακας το 2022, ο Μπάιντεν έχει υποστηρίξει την Ουκρανία αρκετά ώστε να εμποδίσει τον Πούτιν να πραγματοποιήσει τους πολεμικούς του στόχους: να καταλάβει και να απορροφήσει ολόκληρη την Ουκρανία. Η δήλωση Μπάιντεν μετά τη συνάντηση με τον Ζελένσκι τονίζει ξανά ότι «ο Πούτιν δεν θα επικρατήσει»– αφήνει όμως έναν μεγάλο βαθμό ασάφειας.

Οι ενέργειες της κυβέρνησης Μπάιντεν οδηγήθηκαν κυρίως από μια λογική διαχείρισης κινδύνου, λιγότερο από μια στρατηγική που θα μπορούσε να θεωρηθεί πως οι ΗΠΑ κερδίζουν έναν πόλεμο. Ο φόβος της κλιμάκωσης έχει καθυστερήσει τις βασικές αποφάσεις και έχει επηρεάσει αρνητικά την πορεία του πολέμου για την Ουκρανία. Η Ρωσία συνεχίζει να εκμεταλλεύεται επιδέξια και να συντηρεί αυτή τη λογική τροφοδοτώντας την αφήγηση του «πυρηνικού Αρμαγεδώνα», και μάλιστα τροποποίησε το πυρηνικό της δόγμα την παραμονή της συνάντησης Μπάιντεν-Ζελένσκι.

Το «σχέδιο νίκης» του Κρεμλίνου δείχνει να λειτουργεί. Να κάνει τη Δύση να πιστέψει ότι μια πυρηνική δύναμη δεν μπορεί να ηττηθεί σε έναν συμβατικό πόλεμο, επομένως τα κράτη της Δύσης θα πρέπει να μείνουν στο περιθώριο – και ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει. Η Μόσχα έχει επενδύσει ήδη σε μια μυριάδα μέσων παραπληροφόρησης με αυτή την εκστρατεία για να πετύχει αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα.

Έτσι οι μόνιμες καθυστερήσεις σε βασικές αποφάσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ θέτουν σε περαιτέρω κίνδυνο την Ουκρανία. Η αναβλητικότητα για τα άρματα μάχης Abrams, τα μαχητικά αεροσκάφη F16, τους πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων και τώρα το «επιτρεπόμενο» βεληνεκές ATACMS και Storm Shadows μπορεί κάλλιστα να είναι η κληρονομιά αυτής της διοίκησης στην επόμενη που κανείς δεν γνωρίζει ποια ακριβώς θα είναι και σίγουρα αυτό δεν εγγυάται στον Ζελένσκι πως υπάρχει ένας σίγουρος τρόπος να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο.

Εν τω μεταξύ, ο Ζελένσκι και ο λαός της Ουκρανίας παραμένουν προσηλωμένοι στην πλήρη ήττα των ρωσικών δυνάμεων εντός της Ουκρανίας, τερματίζοντας την κατοχή και την προσάρτηση του εδάφους της και οδηγώντας τους κύριους δράστες στη δικαιοσύνη. Σε αυτήν την κατεύθυνση απευθύνθηκε ο Ζελένσκι στον ΟΗΕ αυτή την εβδομάδα.

Τώρα η έκκληση του Ζελένσκι στον Μπάιντεν ήταν διπλή. Πρώτον, φέρτε αυτόν τον πόλεμο στο ρωσικό έδαφος για να δημιουργήσετε εσωτερική πίεση και να προκαλέσετε σύγκρουση της ρωσικής ελίτ μέσα στο σύστημα. Δεύτερον, καταστρέψτε τα μέσα διεξαγωγής πολέμου της Ρωσίας: αποθήκες πυρομαχικών, αεροδρόμια, τοποθεσίες διοίκησης και ελέγχου. Ένας σχέδιο που είναι κυρίως μια λίστα δυνατοτήτων που απαιτούνται για να αλλάξει η ισορροπία στο πεδίο της μάχης προς όφελος της Ουκρανίας το οποίο περιλαμβάνει επίσης έκκληση για περισσότερα όπλα υψηλής τεχνολογίας και αμερικανικές επενδύσεις στην κοινή παραγωγή μη επανδρωμένων οχημάτων και άλλων εργαλείων ηλεκτρονικού πολέμου.

Το επιθυμητό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι ένα μήνυμα από τους Ρώσους στρατηγούς προς το Κρεμλίνο ότι χάνουν αυτόν τον πόλεμο αφού ο μόνος τρόπος με τον οποίο το Κρεμλίνο θα τερματίσει τον πόλεμο είναι όταν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος κατάρρευσης των μετώπων του στην Ουκρανία.

Το Κίεβο προσπάθησε να διαλύσει τον φόβο της κλιμάκωσης περνώντας κυριολεκτικά τις «γραμμές» του Πούτιν: την αντικατοχή πάνω από 1.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων ρωσικού εδάφους στην περιοχή του Κουρσκ, επιθέσεις με drone μεγάλης εμβέλειας σε διυλιστήρια πετρελαίου, καταστρέφοντας τα κεντρικά γραφεία του στόλου της Μαύρης Θαλάσσας στην Κριμαία και την καταστροφή της γέφυρας του Κερτς, σε σημείο που στο Κίεβο κυκλοφορεί ένα ανέκδοτο που λέει πως η Ουκρανία έχει τραβήξει τόσες πολλές κόκκινες κλωστές από το χαλί που πατά ο Πούτιν, που μπορεί να κάνει ένα δικό της χαλί για να υποδεχθεί τον Μπάιντεν στην Ουκρανία.

Η έκκληση λοιπόν του Ζελένσκι στονΜπάιντεν, είναι ότι εάν δεν σταματήσει ο Πούτιν στην Ουκρανία, η Αμερική σύντομα θα αντιμετωπίσει περισσότερες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή, τη Νοτιοανατολική Ασία και την Αφρική (όπου η Ρωσία επιδιώκει να αυξήσει την επιρροή της). Το επιχείρημά του είναι ότι τα εδαφικά κέρδη του Πούτιν στην Ουκρανία δείχνουν ξεκάθαρα ότι το σύνολο του ελεύθερου κόσμου δεν θα μπορούσε να σταματήσει τον στρατιωτικό αναθεωρητισμό.

Όμως ο χρόνος του Μπάιντεν τελειώνει. Αυτό που μπορεί ακόμα να κάνει, ωστόσο, είναι όσο ακόμη προλαβαίνει, να ενισχύσει τη θέση της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης ενόψει του χειμώνα και να καταστήσει δυσκολότερο στον επόμενο ένοικο του Λευκού Οίκου (ειδικά αν είναι ο Τραμπ) να τραβήξει την πρίζα από τη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ το επόμενο έτος. Η νίκη στον πόλεμο, αν αυτός είναι πραγματικά ο στόχος, θα εξαρτάται από τον επόμενο ένοικο του Λευκού Οίκου και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά τόσο στο Κίεβο όσο και στην Ουάσιγκτον.