Η βραβευμένη με Εμμυ, Lauren Greenfield είναι Αμερικανίδα καλλιτέχνης, φωτογράφος και δημιουργός ντοκιμαντέρ. Έχει εκδώσει τέσσερις φωτογραφικές μονογραφίες, έχει σκηνοθετήσει τέσσερα ντοκιμαντέρ, έχει κάνει τέσσερις περιοδεύουσες εκθέσεις και έχει δημοσιεύσει σε περιοδικά σε όλο τον κόσμο.
Το βραβευμένο με Εμμυ ντοκιμαντέρ της με τίτλο Generation Wealth» είναι μια εξαιρετική οπτική ιστορία της αυξανόμενης εμμονής μας με τον πλούτο. Συνδυάζοντας δυόμισι δεκαετίες δουλειάς σε μια επική αφήγηση, η Greenfield δημιούργησε μια αποκαλυπτική πολιτιστική τεκμηρίωση του πλούτου από το Λος Άντζελεςσε όλη την Αμερική και όχι μόνο, καταγράφοντας πώς εξάγουμε τις αξίες του υλισμού, της κουλτούρας των διασημοτήτων και της κοινωνικής θέσης σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Το νέο της ντοκιμαντέρ με τίτλο Social Studies “Κοινωνικές Σπουδές” και που αφορά τις κοινωνικές σχέσεις είναι γυρισμένο στο Λος Άντζελες κατά τη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς, και πρόκειται για ένα πρωτοποριακό κοινωνικό πείραμα που περιλαμβάνει μια διαφορετική ομάδα εφήβων του Λος Άντζελες που ανοίγουν τις ζωές και τα τηλέφωνά τους για να προσφέρουν μια οικεία ματιά στο πώς τα social media έχουν αναδιαμορφώσει την παιδική ηλικία, στο να γνωρίσουμε στο πώς οι έφηβοι βυθίζονται στην κουλτούρα του Διαδικτύου και τους τρόπους με τους οποίους το Instagram, το TikTok και το Snapchat έχουν διαποτίσει τη νέα γενιά σε ένα εντελώς πρωτοφανές επίπεδο .
Σε αυτή τη σειρά δεν υπάρχουν ειδικοί, δεν υπάρχουν επιστήμονες, δεν υπάρχουν καθηγητές. Τα ίδια τα παιδιά είναι οι ειδικοί και για την Greenfield αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί καθώς λέει “Ένιωσα ότι ήταν πολύ σημαντικό να ακούω από τους εφήβους, να βλέπω πώς χρησιμοποιούν τα [social media], να το βλέπω στη ζωή τους, αλλά και να μπορέσουν επίσης να μας αναλύσουν την δική τους πλευρά να μας πουν την ειλικρινή αλήθεια. Ήταν μια πραγματικά μεγάλη δέσμευση για αυτούς να συμμετέχουν σε αυτό, και επίσης να εγκαταλείψουν ένα μέρος του απορρήτου τους, να μοιραστούν τα τηλέφωνά τους και νομίζω ότι το έκαναν επειδή ένιωθαν ότι ήταν σημαντικό να τους ακούσουν”.
Όταν ξεκίνησα αυτό το έργο, – συνεχίζει η Greenfield – τα δύο αγόρια μου ήταν 14 και 20 και ήταν από δύο διαφορετικές γενιές. Ο 20χρονος χρησιμοποιούσε ελαφρά τα social media, μιλώντας με τους φίλους του, αλλά πραγματικά ήταν συνειδητοποιημένος χρήστης. Ο μικρότερος μου γιός ήταν συνεχώς στο διαδίκτυο. Είχαμε συνεχείς μάχες για τον χρόνο που σπαταλούσε σε αυτό κυρίως στο TikTok.
Έτσι η Greenfield προσπάθησε να περιγράψει τι αντιμετώπισε η ίδια και τι αντιμετωπίζουν καθημερινά οι σύγχρονοι γονείς, και ειδικά οι γονείς των εφήβων αλλά και οι ίδιοι οι έφηβοι.
Πολλοί από αυτούς αναγνωρίζουν ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν μεγάλο αντίκτυπο πάνω τους και μάλιστα με αρνητικές επιπτώσεις, αφού το να κοιτάς συνεχώς τι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι αφαιρεί τη χαρά από τη ζωή. Πολλοί πιστεύουν ότι ποτέ δεν είναι αρκετά καλοί όσο αυτό που βλέπουν να διαφημίζεται και οι έφηβοι οι οποίοι είναι ήδη ανασφαλείς συγκρίνουν τον εαυτό τους με τα είδωλα που διαφημίζονται και τους δημιουργούνται μια σειρά από ψυχικές ασθένειες .
Μέσα από την εξάρτησή της από τα κοινωνικά δίκτυα η νέα γενιά επηρεάζεται από κάποιες υλιστικές και ψεύτικες αξίες όπως η διασημότητα το kinky sex, το BDSM, το εύκολο χρήμα, την βία και ενώ τα παιδιά παλαιότερα συνήθιζαν να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους ανθρώπους που γνώριζαν, τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους, τα άλλα παιδιά στο σχολείο τους, τώρα συγκρίνονται με ολόκληρο τον κόσμο με απρόβλεπτες συνέπειες.
Στο θέμα της Βίας των ανηλίκων και του εκφοβισμού για παράδειγμα δεν είναι μόνον πως ένα παιδί δέχεται bullying στο σχολείο και ντροπιάζεται σε έναν ορισμένο αριθμό συμμαθητών του. Τώρα ο εκφοβισμός μπαίνει στο Διαδίκτυο και εκτός από όλο το σχολείο το γνωρίζουν επίσης πολλοί ακόμη άνθρωποι σε ένα ευρύτερο πεδίο. Αν τσακωθείς και χάσεις η καυγάς σου βιντεοσκοπείται και ο κόσμος θα το δει και αυτή η πίεση της αποδοκιμασίας ή της αποδοχής των συνομηλίκων και αυτό το συναίσθημα των ανθρώπων που σε παρακολουθούν και ανησυχούν για το τι πιστεύουν οι συνομήλικοι σου είναι ακριβώς αυτό που μπορεί να σε οδηγήσει σε ακόμη πιο ακραίες και βίαιες ενέργειες.
Το καλοκαίρι, που μας πέρασε στην Αμερική που μαστίζεται από περιστατικά βίας και μάλιστα με όπλα, το Κογκρέσο συζήτησε την πρόταση να εκδώσει μια προειδοποιητική ετικέτα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρόμοια με αυτή που βλέπουμε στα κουτιά τσιγάρων και στα προϊόντα καπνού, ότι η χρήση των κοινωνικών δικτύων μπορεί να είναι επιβλαβής για την ψυxική υγεία των νέων. Κάτι που βρίσκει σύμφωνη την Greenfield, όπως και πως οι εταιρείες τεχνολογίας θα πρέπει να αλλάξουν τον αλγόριθμό τους για να είναι προς το συμφέρον των παιδιών αντί για οτιδήποτε μπορεί να τα κρατήσει μεγαλύτερο διάστημα μπροστά σε μία οθόνη.
Για την Greenfield η ενασχόληση με τα κοινωνικά δίκτυα είναι επικίνδυνα εθιστική, σαν οπιούχο, αλλά πιστεύει πως το λάθος που κάνουμε μερικές φορές εμείς ως γονείς είναι να εκνευριζόμαστε με τα παιδιά μας που απασχολούνται για πολλές ώρες με αυτά. Όπως δεν πρέπει, σημειώνει, να περιμένουμε από τους τοξικομανείς να αυτορυθμίζονται, έτσι και δεν νομίζω ότι μπορούμε να περιμένουμε από τα παιδιά να αυτορυθμίζονται αλλά και δεν νομίζω ότι είναι δίκαιο να το βάλουμε μόνον τους γονείς στην λογική του να διορθώσουν τα πράγματα . Νομίζω ότι χρειαζόμαστε και τους Θεσμούς και τις εταιρείες τεχνολογίας και την κυβέρνηση να παρέμβουν επίσης σε αυτό που είναι βασικά μια κρίση δημόσιας υγείας.
“Ελπίζω ότι αυτό το ντοκιμαντέρ θα ανοίξει τα μάτια στους γονείς, αλλά νομίζω ότι μπορεί επίσης να δημιουργήσει περισσότερη ενσυναίσθηση με τους εφήβους που πραγματικά, παλεύουν με πολύ δύσκολες συνθήκες καταλήγει η Greenfield και είμαι σίγουρη πως οι νέοι σήμερα όταν βυθίζονται μέσα στο τηλέφωνό τους δεν το κάνουν επειδή δεν θέλουν να σας ακούσουν ή δεν θέλουν να κάνουν την εργασία τους”.
N.B.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νίκου Βασιλειάδη: Η εποχή της βίας