Νίκου Βασιλειάδη: Η τεχνολογική υπεροχή του Ισραήλ από το 1967 και ο σύγχρονος υβριδικός πόλεμος

08/10/2024 18:05

Ανάγνωση: λιγότερο από 1 λεπτά

BRAND_THC_HOSF_216198_SFD_000_2398_5_20180423_01_HD

Όταν Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ (15 Ιανουαρίου 1918 – 28 Σεπτεμβρίου 1970), ο δεύτερος πρόεδρος της Αιγύπτου, ρωτήθηκε γιατί ηττήθηκε στον πόλεμο του 1967, είπε ότι αυτό οφείλεται στην «αεροπορική υπεροχή του Ισραήλ έναντι μας».

Στην παρατήρηση ενός δημοσιογράφου πως: «Μα η Αίγυπτος έχει επίσης μεγάλο στόλο μαχητικών αεροσκαφών» (εκείνη την εποχή, η Αίγυπτος διέθετε 420 μαχητικά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένου του ανώτερου ρωσικού MiG-21), ο Νάσερ απάντησε: «Έχουν περισσότερους πιλότους από την Αίγυπτο, τρεις Ισραηλινούς πιλότους για κάθε μαχητικό αεροσκάφος, που σημαίνει ότι μπορούν να πετούν με το ίδιο αεροπλάνο πολλές φορές την ημέρα».

Η αιτιολόγησή του ήταν σωστή, αλλά η ισραηλινή υπεροχή δεν βασιζόταν στην απόκτηση προηγμένων αεροσκαφών. προήλθε από την ανάπτυξη ολόκληρου του ισραηλινού στρατού και των υποστηρικτικών του ιδρυμάτων, που βασίστηκαν σε εξαιρετικά προηγμένα προγράμματα.

Περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σε δύο πολύπλοκες τεχνικές επιχειρήσεις που διεξήγαγε το Ισραήλ εναντίον της Χεζμπολάχ, χρησιμοποιώντας τηλεειδοποιητές και ραδιοτηλέφωνα. Είμαστε στην εποχή των τεχνολογικών πολέμων, όχι των παραδοσιακών όπως μέχρι σήμερα ξέραμε πολέμων , και η έννοια της σύγκρουσης είναι «πολιτιστική», όχι ιστορική.

Τηλέφωνα, άλλες συσκευές επικοινωνίας, υπολογιστές, τηλεοράσεις, ηλεκτρικά αυτοκίνητα και drones είναι όλα πιθανά όπλα.

Ένα αυτοκίνητο όπως το Tesla, οπλισμένο με οκτώ κάμερες, θα μπορούσε να χακαριστεί από κάποιον που μπορεί να παρακολουθεί όλους μέσα και έξω από το αυτοκίνητο και ακόμη και να το χακάρει από μια μακρινή τοποθεσία, μετατρέποντάς το σε όπλο.

Η χρήση ασύρματων τηλεφώνων και τηλεειδοποιητών ως εργαλείων θανάτου διευρύνει το χάσμα και καθιστά αδύνατη τη νίκη σε συγκρούσεις με παραδοσιακά στρατιωτικά μέσα. Ο Νάσερ παραπονέθηκε για την ισραηλινή ανωτερότητα πριν από μισό αιώνα και σήμερα φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε αυτό το χάσμα να έχει διπλασιαστεί, καθιστώντας την ιδέα της υπεροχής σε μία μάχη μέσω της ένοπλης δύναμης σχεδόν αδύνατη, αν όχι αφελή.

Σε όλη την ιστορία, η τεχνολογία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στους πολέμους και στην υπεροχή μιας αυτοκρατορίας έναντι της άλλης. Οι Μογγόλοι σχεδίασαν σύνθετα τόξα που επέτρεπαν στους ιππείς τους να εκτοξεύουν βέλη με ακρίβεια και συνέχεια ενώ ήταν έφιπποι, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να κατακτήσουν τον μισό κόσμο με πρωτοφανή ταχύτητα.

Οι Άραβες διέσχισαν ηπείρους αφού ανέπτυξαν χημικά εμπρηστικά όπλα από πίσσα. Ομοίως, οι Οθωμανοί διέπρεψαν εφευρίσκοντας τεράστια κανόνια που τους επέτρεψαν να κατεδαφίσουν απόρθητα φρούρια όπως η Κωνσταντινούπολη. Η Βρετανία, ένα μικρό μακρινό νησί, κατέκτησε τον κόσμο χρησιμοποιώντας την τεχνολογία των κανονιών τοποθετημένων σε πλοία που μπορούσαν να καταστρέψουν φρούρια από τη θάλασσα, κατασκευάζοντας θωρακισμένα πλοία και επεκτείνοντας σιδηροδρόμους που επιτάχυναν τη μεταφορά προμηθειών και στρατιωτών.

Ο Χίτλερ βάσισε την παντοδυναμία του για να κυριεύσει την Ευρώπη στην ανάπτυξη του τεχνολογικού εξοπλισμού για τα γερμανικά στρατεύματα και φυσικά δεν μπορούμε να παραλείψουμε να αναφέρουμε την πυρηνική βόμβα, την κορυφή της ανθρώπινης διανόησης στην καταστροφή, η οποία τερμάτισε αποφασιστικά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους, και τα αποτελέσματά της αντηχούν ακόμη και σήμερα.

Η επιστημονική υπεροχή είναι το κλειδί για τις ανθρώπινες νίκες και η ανάπτυξη πολεμικών μηχανημάτων είναι άμεσο αποτέλεσμα της προόδου των θεσμών και της κοινωνίας.

Αυτό που κάνει το Ισραήλ ανώτερο είναι η εστίασή του στη διανόηση στον τομέα της τεχνολογίας, η οποία του έχει χαρίσει συνεχείς νίκες μέχρι σήμερα τόσο στην ειρήνη όσο και στο πόλεμο και το έχει διακρίνει οικονομικά παρά το μικρό μέγεθος των αγορών του.

Το Ισραήλ προχωρά στους τομείς της κυβερνοασφάλειας, της στρατιωτικής κατασκευής, της τεχνητής νοημοσύνης, των αυτόνομων οχημάτων, της ιατρικής τεχνολογίας και της άρδευσης και της γεωργικής τεχνολογίας.

Όσο για τη Χεζμπολάχ, όπως και το Ιράν, η δύναμή της έγκειται στην προθυμία της να θυσιάσει τους μαχητές της, καθώς και στη στρατολόγηση φτηνών μαχητών από τον Λίβανο, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Υεμένη και την προσαρμογή κλωνοποιημένων όπλων από τη Ρωσία και την Κίνα, ονομάζοντάς τους «Μάρτυρα», Κατακτητής», «Al-Qassam» και «Al-Zalzalah».

Όπως η Αλ Κάιντα, το κόμμα βασίζεται στη γενναιότητα και την ιδεολογική προετοιμασία για θυσίες. Ωστόσο, ακόμη και αυτή η στρατηγική είναι αναποτελεσματική στους σύγχρονους πολέμους, όπως παρατήρησε ένας αναλυτής σχετικά με το σοκ και τις μεγάλες απώλειες στις τάξεις της Χεζμπολάχ λόγω της έκρηξης των παγιδευμένων τηλεειδοποιητών από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες: «Δεν μπορείτε να πολεμήσετε την τεχνολογία με ιδεολογία». Όλοι οι νεκροί και από τις δύο πλευρές, η Χεζμπολάχ και το Ισραήλ, πιστεύουν ότι πάνε στον παράδεισο, αλλά το πιο σημαντικό πράγμα στους πολέμους είναι ποιος κερδίζει.

Αποτέλεσμα; Αυτοί οι πόλεμοι θα συνεχιστούν χωρίς αποφασιστικό αποτέλεσμα, επειδή η μία πλευρά εργάζεται επιμελώς για να αναπτύξει τις δυνατότητές της και χρησιμοποιεί τον πόλεμο της με τους αντιπάλους της ως πεδίο πειραματισμού, ενώ η άλλη πλευρά είναι εδραιωμένη σε μεταφυσικές πεποιθήσεις και δεν δίνει καμία αξία στις απώλειες ανθρώπινων ζωών.

Βέβαια αποτιμώντας την τεχνολογική υπεροχή του Ισραήλ έναντι των εχθρών του μένει ακόμη αναπάντητο ένα μεγάλο ερώτημα. Αν οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ έχουν τη δυνατότητα να σχεδιάζουν και να υλοποιούν τόσο περίπλοκες τεχνολογικά επιχειρήσεις με τόσο εξελιγμένα όπλα στη διάθεσή τους πώς τους διέφυγε η προετοιμασία και η εκτέλεση της επίθεσης της Χαμάς στα ισραηλινά εδάφη πριν από έναν χρόνο;

Εν πάση περιπτώσει, αυτό που είναι πλέον σαφές ότι όλες οι μέχρι τώρα επιθέσεις του Ισραήλ στο Λίβανο φανερώνουν την έναρξη ενός νέου τύπου πολέμου, υβριδικού, που όμως επειδή η ιστορία μας διδάσκει ότι η στρατιωτική τεχνολογία δεν μπορεί να παραμένει το μονοπώλιο των εφευρετών της για πολύ, γεννά ένα δυσοίωνο μα εύλογο ερώτημα. Πόσο καιρό θα πάρει ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Σι Τζινπίνγκ για να καταλάβουν πώς να κάνουν εκατομμύρια smart phone σε όλο τον κόσμο να εκραγούν στις τσέπες των αντιπάλων τους;