Νίκου Βασιλειάδη: Οι δισεκατομμυριούχοι φίλοι του Τραμπ επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος με αυτό του Χίτλερ

05/11/2024 20:12

O ιστορικός Christopher R. Browning, γράφοντας στο New York Review of Books, περιγράφει πώς η πλούσια γερμανική ελίτ περίμενε ότι θα μπορούσε να επωφεληθεί, αλλά και να ελέγξει, την ανησυχητική αν και ακανόνιστη δημαγωγία του Αδόλφου Χίτλερ. Κάτι παρόμοιο σχεδόν συμβαίνει με αρκετούς Αμερικανούς δισεκατομμυριούχους, συμπεριλαμβανομένων του αυτοκράτορα των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων Stephen Schwarzman, του ιδιοκτήτη του Χ και επικεφαλής της εταιρείας διαστημικής τεχνολογίας SpaceX, καθώς και γενικός Διευθυντής και επικεφαλής της εταιρείας κατασκευής αυτοκινήτων και ενεργειακών συστημάτωνTesla, Elon Musk και του συνιδρυτής των PayPal, Palantir Technologies και Founders Fund, Peter Thiel, που πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν το ίδιο με τον Τραμπ αφού εξασφαλίσουν την εκλογή του.

Κανείς δεν το έχει πει καλύτερα από τον κοινωνικό θεωρητικό και οικονομολόγο του 19ου αιώνα – και σφοδρό υπερασπιστή της κοινωνικής δικαιοσύνης, Henry George, ο οποίος, στο “Progress and Poverty”, προειδοποιούσε ότι “οι μορφές δεν είναι τίποτα όταν η ουσία έχει χαθεί…
Μια κυβέρνηση της καθολικής ψηφοφορίας και της θεωρητικής ισότητας μπορεί, κάτω από ορισμένες συνθήκες που να επιφέρουν την αλλαγή, και πολύ εύκολα να μετατραπεί σε δεσποτισμό, διότι ιστορικά σχεδόν πάντα ο δεσποτισμός προχωρά στο όνομα και με τη δύναμη του λαού… Ποτέ ιστορικά η προνομιούχα τάξη δεν υπερασπίστηκε τα κοινωνικά δικαιώματα. Παρέμεινε προνομιούχα υπερασπιζόμενη τα δικά της δικαιώματα… Οι μεσαίες τάξεις ήταν αυτές που έσπασαν την υπερηφάνεια της μοναρχίας, ενώ αντίθετα η αριστοκρατία του πλούτου δεν αγωνίστηκε ποτέ ελπίζοντας πως θα συνέχιζε τα έχει τα προνόμιά της δωροδοκώντας έναν τύραννο.
Και τώρα λοιπόν; Ο Τραμπ, ο Schwarzman, ο Musk και οι υπόλοιποι σίγουρα θα ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο. Και έτσι, δυστυχώς σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, θα τους ακολουθήσει και το μισό αμερικανικό εκλογικό σώμα.
Όμως αν «εκλέξουν» τον Τραμπ, θα το μετανιώσουν, όπως μετάνοιωσε και η γερμανική ελίτ, η αριστοκρατία και η πλειοψηφία των μεγαλοαστών βιομηχάνων, εθνικιστικά και συντηρητικά στελέχη της οικονομίας και της πολιτικής που υποστήριξαν τον Αδόλφο Χίτλερ, επειδή νόμισαν ότι με την άνοδό του στην εξουσία η Γερμανία θα αποκτήσει πολιτική σταθερότητα και θα αναπροσανατολίσει τον πολιτικό της πολιτισμό στην κατεύθυνση μιας αυταρχικής μοναρχίας.