Αυστραλία: Η UNESCO προειδοποιεί για τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο

Με έναν νέο κίνδυνο βρίσκεται αντιμέτωπο το μεγαλύτερο θαλάσσιο οικοσύστημα του κόσμου: την απόθεση λάσπης από έργα βυθοκόρησης, η οποία εγκρίθηκε στο πλαίσιο σχεδίων για τη δημιουργία ενός από τα μεγαλύτερα λιμάνια εξαγωγής άνθρακα.

Η UNESCO απηύθυνε έκκληση στην Αυστραλία να βάλει φρένο στα σχέδια προειδοποιώντας ότι θα υποβαθμίσει το καθεστώς του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου, χαρακτηρίζοντάς τον «απειλούμενο» Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

To – έκτασης 344.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων – σύστημα απειλούνταν ήδη από την άνοδο της στάθμης των θερμοκρασιών, την οξίνιση, τη ρύπανση και άλλους παράγοντες. Σε αυτούς ήρθε να προστεθεί το «πράσινο φως» που έδωσε η αρχή, η οποία τον διαχειρίζεται, για την απόθεση έως και 3 εκ. κυβικών μέτρων λάσπης από τον πυθμένα της θάλασσας, στο πλαίσιο των έργων για την επέκταση του λιμανιού Άμποτ Πόιντ, στο Κουίνσλαντ.

Το σημείο της σχεδιαζόμενης απόθεσης βρίσκεται μέσα στην περιοχή που θεωρείται Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από τον πλησιέστερο ύφαλο. Επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν προειδοποιήσει ότι κάτι τέτοιο μπορεί να βλάψει τα κοράλλια, ενώ η επέκταση του λιμανιού θα αυξήσει την κίνηση των πλοίων με προφανείς επιπτώσεις για το οικοσύστημα.

Η UNESCO απειλεί εδώ και δύο χρόνια να αφαιρέσει το Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο από τη λίστα των μνημείων, στην οποία βρίσκεται τα τελευταία 33 χρόνια. Τώρα, μετά την έγκριση του σχεδίου, εκφράζει την «ανησυχία» της και θέτει υπό αμφισβήτηση τις προφορικές διαβεβαιώσεις της αυστραλιανής κυβέρνησης. Την καλεί μέσα στους επόμενους δέκα μήνες να δώσει στη δημοσιότητα έκθεση, στην οποία θα αποδεικνύει ότι η απόθεση λάσπης δεν θα βλάψει τον ύφαλο.

Ωστόσο, στις πρώτες τους αντιδράσεις, οι αρμόδιοι αξιωματούχοι δεν φάνηκαν ιδιαίτερα θορυβημένοι από την εξέλιξη, με τον υπουργό Περιβάλλοντος του Κουίνσλαντ Άντριου Πάουελ να εκφράζει τη βεβαιότητα ότι ο ύφαλος δεν θα ενταχθεί στη λίστα των απειλούμενων μνημείων και να διαβεβαιώνει για ακόμη μια φορά ότι το οικοσύστημα δεν θα απειληθεί.