PLUS
Ένας αυτόματος πωλητής γεμάτος οπιούχα ναρκωτικά άνοιξε στον Καναδά, ώστε να περιοριστεί η παράνομη αγορά που οδηγεί ανθρώπους στο θάνατο από υπερβολική δόση ναρκωτικών.
Η χώρα έχει πάρα πολλά κρούσματα θανάτου από υπερβολικές δόσεις με τον αριθμό να φτάνει στα 395 μόνο το 2019.
Το πρόγραμμα MySafe Project, του δόκτορα Μαρκ Τίνταλ, καθηγητή επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου British Columbia, έχει σκοπό να δώσει σε ναρκομανείς συνταγογραφούμενη ποσότητα υδρομορφόνης, ιατρικής ποιότητας, ένα φάρμακο περίπου δύο φορές πιο ισχυρό από την ηρωίνη.
«Νομίζω είναι χρέος μας να προσφέρουμε στους ανθρώπους μια πιο ασφαλή επιλογή», δηλώνει ο καθηγητής. «Οπότε αντί να αφήνουμε τον κόσμο να αγοράζει άγνωστης ποιότητας φαιντανύλη, θα του προσφέρεται φαιντανύλη φαρμακευτικής ποιότητας και σε ασφαλείς δόσεις».
Να σημειωθεί ότι η φαιντανύλη, η «ηρωίνη των φτωχών» όπως λένε μερικοί, αλλά και πλουσίων αφού αυτή ήταν που σκότωσε τον θρυλικό τραγουδιστή Prince, είναι 50 φορές πιο ισχυρή από την ηρωίνη.
Ο εθισμός στα οπιούχα ναρκωτικά (ή οπιοειδή) είναι πάρα πολύ συχνός και έντονος. Ο 66χρονος κοινωνικός λειτουργός από το Βανκούβερ είναι πατέρας δύο παιδιών και δεν μπορεί να περάσει μέρα χωρίς υδρομορφίνη, από τότε που του συνταγογραφήθηκαν οπιούχα παυσίπονα στις αρχές του 2000.
Σε αντίθεση με άλλους ναρκομανείς, ο 66χρονος, παίρνει την δόση του από την συνταγογραφημένη ποσότητα του αυτόματου πωλητή, MySafe project, στην ανατολική πλευρά του Βανκούβερ, μια περιοχή με πολλές κοινότητες αστέγων.
«Είναι δώρο θεού«, είπε ο 66χρονος στην εφημερίδα Guardian κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στον αυτόματο πωλητή. Αφού επιβεβαιώσει την ταυτότητά του με τα δακτυλικά του αποτυπώματα, παραλαμβάνει τρία χάπια για κάθε μία από τις τέσσερις καθημερινές του δόσεις, σύμφωνα με την συνταγή γιατρού.
«Σου συμπεριφέρονται σαν έναν ενήλικα με προβλήματα ψυχικής υγείας και όχι σαν πρεζάκι».
Το Βανκούβερ προσπαθεί με πολλά προγράμματα να εγκαθιδρύσει την λήψη ναρκωτικών υπό επίβλεψη. Μάλιστα ήταν και η πρώτη πόλη της Βόρειας Αμερικής, από το 2003, που είχε προτείνει κέντρα, όπου χρήστες θα έκαναν ενέσεις με την επίβλεψη νοσοκόμων.
Η προσέγγιση του Καναδά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των ναρκωτικών με την εφαρμογή προγραμμάτων ελέγχου και όχι με τον αποκλεισμό τους, απομυθοποιώντας έτσι και την ιδέα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, που προσελκύει τα πρώτα θύματά της με την αίσθηση του παράνομου, έχει πιθανότητες επιτυχίας.
Παρόλα αυτά το πρόγραμμα δεν εξέλαβε την ίδια αντιμετώπιση από όλους.
Μερικοί θεωρούν ότι οι χρήστες πρέπει να λαμβάνουν δραστικά μέτρα απεξάρτησης και όχι υποκατάστατα, τα οποία μπορεί να καταλήξουν και παράνομα στους δρόμους, ενώ άλλοι θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να γίνει μια πιο σταδιακή και ήπια μετάβαση προς την απεξάρτηση.
Με πληροφορίες από The Guardian.
Της Κωνσταντίνας Μαλτεπιώτη
