PLUS
Έχει αναμφίβολα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά «success stories» στο χώρο της μυθοπλασίας τη φετινή χρονιά.
Ο λόγος για την γυναίκα που κατάφερε να πείσει τους τηλεθεατές να επιστρέψουν στις ελληνικές σειρές με τη συγκλονιστική πλοκή στις «Άγριες Μέλισσες» και όλα όσα διαδραματίζονται στο Διαφάνι.
Η σεναριογράφος Μελίνα Τσαμπάνη έγινε το εξώφυλλο του περιοδικού Glow του Απριλίου και μίλησε στον Οδυσσέα Μητσόπουλο για όλα όσα συμβαίνουν στο γραφικό χωριό στον Κάμπο, την επιτυχία της σειράς και τη ζωή της.
Παρά το γεγονός ότι υπογράφετε το πιο πολυσυζητηµένο project της φετινής τηλεοπτικής χρονιάς, διατηρείτε ένα πολύ χαµηλό προφίλ και µιλάτε σπανίως στα Μέσα. Αυτό είναι αποτέλεσμαµα συστολής, είναι στάση ζωής ή και τα δύο µαζί;
∆εν ξέρω αν µπορώ να το χαρακτηρίσω στάση ζωής, γιατί πριν τις «Άγριες Μέλισσες» δεν ήταν κάτι που µε απασχολούσε, αφού δεν υπήρχε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τα Μέσα για να δώσω κάποια συνέντευξη. Από εκεί και πέρα, σίγουρα δεν είµαι εξοικειωµένη µε τη δηµοσιότητα και δεν ξέρω αν θα είµαι και ποτέ. Θέλω να έχω να πω κάτι στις συνεντεύξεις, γι’ αυτό και δε θέλω να δίνω πολλές.
Πέρα από τις «Άγριες Μέλισσες», στο παρελθόν έχετε εµπλακεί σεναριακά και σε άλλες γνωστές σειρές. Που αποδίδετε ωστόσο τη σαρωτική επιτυχία της φετινής σας δουλειάς;
Η ανταπόκριση που έχει η φετινή δουλειά, αλλά και κάθε δουλειά στην τηλεόραση, πιστεύω ότι οφείλεται σε µια σειρά από παράγοντες. Στην ιστορία που θέλεις να πεις, στους συντελεστές που αναλαµβάνουν να κάνουν το κείµενο εικόνα, στον χρόνο που προβάλλεται η δουλειά, στον ανταγωνισµό και όχι µόνο. Στις «Άγριες Μέλισσες» από την ώρα που στήθηκε το project και αρχίσαµε να δουλεύουµε όλοι µαζί, νιώσαµε πως ήµασταν σε σωστό δρόµο. Η αποδοχή της µεγάλης προσπάθειας που κάναµε είναι και η καλύτερη ανταµοιβή.
Οι ηρωίδες σας είναι γυναίκες δυναµικές, που δε διστάζουν να πάρουν τη δικαιοσύνη στα χέρια τους όταν νιώσουν τα κεκτηµένα τους να απειλούνται. Με ποιο γνώµονα τις σκιαγραφείτε;
Όλοι οι ήρωες -και όχι µόνο οι τρεις ηρωίδες- σκιαγραφούνται µε σκοπό να εξυπηρετήσουν καλύτερα την ιστορία που επιλέγεις να πεις. Οι χαρακτήρες πρέπει να είναι ξεκάθαροι, ανάγλυφοι, αλλά πρέπει να είναι και πολυεπίπεδοι. Από την ώρα που δηµιουργείται το αρχικό τους προφίλ, µετά ξεκινούν την πορεία τους κι αυτή η πορεία γίνεται ο οδηγός για την εξέλιξή τους. Αν πάρουµε ως δεδοµένο ότι κανένας δεν είναι αµιγώς καλός ή κακός και τα πάντα εξαρτώνται από τις συνθήκες και τα γεγονότα που έχουν ν’ αντιµετωπίσουν, πρέπει κάθε φορά να µπαίνεις στα παπούτσια του κάθε ήρωα και να φανταστείς πώς θα έπραττε και τι θα έλεγε.
Για ποιο λόγο αποφασίσατε να τοποθετήστε την πλοκή της σειράς στη συγκεκριµένη εποχή και τη δράση της στην ελληνική επαρχία;
Η εποχή και το set up της επαρχίας καταρχάς εξυπηρετούσε απόλυτα την ιστορία που θέλαµε να ειπωθεί. Οι τρεις αδερφές µόνες τους σε µια ανδροκρατούµενη κοινωνία, στην οποία, όµως, να υπάρχουν οι πρώτες ενδείξεις χειραφέτησης. Στην κλειστή κοινωνία ενός χωριού τονίζονται, επίσης, καλύτερα τα δράµατα και τα διλήµµατα των ηρώων κι αυτό ήταν το ζητούµενο. Προσωπικά, βρίσκω πολύ γοητευτική κι ενδιαφέρουσα κι αυτήν την περίοδο και τη ζωή στην ελληνική επαρχία αυτής της δεκαετίας.
Με τον σύζυγό σας, Πέτρο Καλκόβαλη, είστε ντουέτο τόσο στη δουλειά όσο και στη ζωή. Πώς λειτουργεί αυτή η φόρµουλα µεταξύ σας και σε ποιους τοµείς συµπληρώνει ο ένας τον άλλον συγγραφικά;
Λειτουργεί άψογα, γι’ αυτό και συνεχίζει εδώ και 20 χρόνια. Είναι δύσκολο να βρεις έναν άνθρωπο µε τον οποίο µπορείς να γράφεις και να µοιράζεσαι όλες τις αγωνίες, τα ερωτήµατα, τις σκέψεις σου. Οπότε όταν τον βρεις είναι ευλογία. Με τον Πέτρο αλληλοσυµπληρωνόµαστε σε πολλούς τοµείς και στο πώς θα δοµηθεί µια σκηνή, στο συναίσθηµα των ηρώων, στη δράση τους, στο χιούµορ τους. Ακόµα κι όταν κάτι µπορεί να το δούµε από διαφορετική οπτική, αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιµο για να έχεις πιο σφαιρική άποψη και να µην εγκλωβιστείς σ’ έναν τρόπο σκέψης.
Με το χέρι στην καρδιά, ποιο είναι το πρώτο πράγµα που σκέφτεστε να κάνετε µε το που ολοκληρώσετε την τελευταία σελίδα από το σενάριο;
Στο ∆ιαφάνι περνάµε εξαιρετικά και πολύ δηµιουργικά και δε βιαζόµαστε να το αποχωριστούµε. Όταν θα έρθει εκείνη η µέρα, περιµένω πως η συγκίνηση θα είναι πολύ µεγάλη. Μετά, φαντάζοµαι θα κλείσουµε τα laptops εκείνη τη µέρα, θα κοιµηθούµε λίγο περισσότερο και µετά θα αρχίσουµε να προετοιµάζουµε την επόµενη δουλειά µας…
Φωτογραφίες: Ιωάννα Τζετζούμ
Διάβασε περισσότερα στο Glow Απριλίου!
