PLUS
Δικαστικοί μπελάδες για την Αλεξία-Ελένη Δαυίδ, κόρη του γνωστού επιχειρηματία Ανδρέα Δαυίδ. Ο πρώην σωματοφύλακάς της με αγωγή της ζητεί το ποσό των 500.000 ευρώ για χρήματα τα οποία, όπως υποστηρίζει, του οφείλονται καταγγέλλοντας παράλληλα ότι μετά τον δεύτερο γάμο της, με Ισραηλινό επιχειρηματία, έκρινε ότι οι έλληνες άνδρες της ασφάλειάς της, περισσεύουν!
Η αγωγή έρχεται στα απόνερα της ληστείας-μαμούθ την οποία είχε καταγγείλει το καλοκαίρι του 2017 η Αλεξία-Ελένη Δαυίδ κατά τη διάρκεια διακοπών που έκανε στο “Lagonissi Grand Resort”. Τότε η δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας και κόρη του Mr Coca-Cola είχε προσφύγει στις αστυνομικές Αρχές υποστηρίζοντας ότι μέσα από το χρηματοκιβώτιο του υπερπολυτελούς δωματίου στο οποίο διέμεινε είχαν εξαφανιστεί κοσμήματα αξίας 1.000.000 ευρώ αλλά και 35.000 ευρώ σε μετρητά!
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησαν αντεγκλήσεις αλλά και διενέξεις με το προσωπικό ασφαλείας, δηλαδή τους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονταν επί 24ωρου βάσεως στο πλευρό της.
Στην αγωγή την οποία αποκαλύπτει το “Πρώτο Θέμα” ο έλληνας bodyguard της επιχειρηματία επισημαίνει ότι η Αλεξία-Ελένη Δαυίδ τον απέλυσε χωρίς συγκεκριμένη αιτία και γι αυτό τον προσέβαλε ως άνθρωπο και επιχειρηματία. Όπως τονίζει καθόλη τη διάρκεια άσκησης των καθηκόντων του ήταν διαρκώς στο πλευρό της, συνόδευε την οικογένεια Δαυίδ για πολλά χρόνια σε όλα τα ταξίδια τα οποία έκανε στη Γενεύη, το Λονδίνο, την Κύπρο και την Κορσική, δουλεύοντας πολλές φορές υπερωριακά πλέον της οκτάωρης εργασίας που προέβλεπε η σύμβασή του. Στην αγωγή του, μάλιστα, ο ενάγων ζητεί το ποσό των 541.311,62 ευρώ για την ηθική βλάβη την οποία, υποστηρίζει, ότι υπέστη, τις υπερωρίες αλλά και την αποζημίωση για την άδεια.
Μάλιστα ο δικηγόρος του, Στάθης Καρυδομάτης, επισημαίνει ότι η κλοπή στο “Lagonissi Grand Resort” προκειμένου να βρεθεί πάτημα και να απομακρυνθούν οι άνδρες ασφαλείας της επιχειρηματία. “Μετά την αποχώρηση των εργαζομένων η εταιρεία της μεταβίβασε τα περιουσιακά στοιχεία σε άλλη εταιρεία συμφερόντων της οικογένειας και οι εργαζόμενοι έχουν πλέον τη βεβαιότητα ότι οι νόμιμες απαιτήσεις τους δεν θα μπορέσουν να ικανοποιηθούν…”.
