PLUS
Ο Στηβ Τζομπς στη διάρκεια της ζωής του πέτυχε το αδιανόητο και να γίνει ο άνθρωπος που κατάφερε το from zero to hero, απογειώνοντας την εταιρεία του την οποία ξανά αγόρασε αφού τον πέταξαν έξω!
Ο άνθρωπος αυτός ήταν τέρας ικανότητας αλλά κάθε νόμισμα έχει και μια άλλη όψη.
Σε κάθε επίτευγμα που ξεκινάει από το μηδέν για να φτάσεις στην δόξα υπάρχει και το αντίθετο η δόξα που καταλήγει στο μηδέν.
From hero to zero, λοιπόν.
Ή με άλλα λόγια το οριστικό λουκέτο στο σχολείο το δικό μας σχολείο, το σχολείο με τις ωραιότερες εγκαταστάσεις στην Ελλάδα το σχολείο με ένα πολύ ψηλό ακαδημαϊκό επίπεδο το σχολείο με ένα πολύ υψηλό μαθητικό και με 1050 μαθητές που τώρα πρέπει να διοχετευτούν σε άλλα σχολεία
Το σχολείο που για εμάς έξι χρόνια υπήρξε το σχολείο του δικού μας παιδιού της οικογένειας μας ένα σχολείο που χρεώθηκε για να δημιουργήσει αυτές τις υπέροχες εγκαταστάσεις ένα σχολείο που πορεύτηκε βάζοντας απίστευτο αριθμό αθλητικών υποτροφιών οι οποίες γονάτισαν τα οικονομικά του ένα σχολείο που έφερε τα παιδιά των διασημοτήτων χωρίς δίδακτρα κάτι που επίσης έσφιξε πιο γερά την θηλιά στο λαιμό του.
Έχοντας ήδη αναχώρηση και ψάχνοντας για άλλο σχολείο έχοντας μάλλον καταλήξει σε κάποιο άλλο ιδιωτικό σχολείο βλέπουμε πίκρα την εικόνα των εγκαταστάσεων που τόσο αγαπήσαμε εκεί που το παιδί μου έτρεξε έπαιξε χτύπησε έμαθε έκανε φίλους εκεί που εγώ σαν δημοσιογράφος βιολόγος βιοχημικός και υπεύθυνη υγείας του ρεπορτάζ έκανα τόσες και τόσες ομιλίες πλαισιωμένη από εκείνο το απίθανο φίλο τον διευθυντή του δημοτικού Χαράλαμπο Τσατσαρέλη από τον επίσης απίθανο φίλο τον δάσκαλο Γιώργο Ανδρικό από τόσους και τόσους φίλους από την γλυκιά καλή φίλη, Σίλια Μπαμπέτα που χειριζόταν τα social media του σχολείου-Και όχι μόνο.
Για πολλά χρόνια υπήρξα η μαμά που ερχόταν και γινόταν αιτία να χαθούν ώρες μαθήματος για να μιλήσουμε για την ομάδα Αιγαίου για τον εθελοντισμό για το χαμόγελο του παιδιού για την υγιεινή διατροφή για το φλερτ και τον έρωτα στα χρόνια του facebook για τόσα και τόσα άλλα.
Ορκισμένο Μωραϊτάκη εγώ αριστούχος απόφοιτος της σχολής Μωραΐτη ορκισμένο Ζηριδάκι και ο γιος μου αριστούχος απόφοιτος της νέας γενιά Ζηρίδη, έκθετοι τώρα και οι δυο.
Και το σχολείο ένα εξαιρετικό case study του μάνατζμεντ που πήγε κατευθείαν τη βάρκα στα βράχια
Είπα βάρκα στα βράχια και θυμήθηκα πως είμαι κυβερνήτης.
Τα σχολεία θέλουν τιμόνι και να στιβαρό χέρι στο τιμόνι όπως ήταν ο Αντώνης Μωραΐτης στη σχολή Μωραΐτη.
Τα σχολεία θέλουν γερά αντανακλαστικά θέλουν βέβαια και τύχη και η νέα γενιά Ζηρίδη ήταν άτυχη γιατί την επένδυση αυτή σε απίστευτες εγκαταστάσεις της έκανε δυο τρία χρόνια πριν έρθει το πρώτο κύμα της οικονομικής κρίσης τότε που κανείς δεν μπορούσε να το προβλέψει.
Όσοι έχετε δει την ταινία του Γούντι Άλεν match point ξέρετε ότι είναι πολύ σημαντικό που θα χτυπήσει την μπάλα και που θα σταθεί όταν καρφώνεις στο φιλέ.
Η μπάλα στην Νέα Γενιά Ζηρίδη έπεσε και ξαναπέσε στο δικό της γήπεδο αφαιρώντας πόντους σε έναν αγώνα επιβίωσης.
Και τώρα μες στο κατακαλόκαιρο μήνα Ιούλιο μείναμε με έναν πόνο ένα βάρος στην ψυχή ένα θυμό ένα γιατί.
Για ένα σχολείο να κλείνει μετά από 88 χρόνια λειτουργίας ένα σχολείο που υπήρξε σημείο αναφοράς στην ιδιωτική εκπαίδευση.
From hero to zero
Για τις εγκαταστάσεις για την επιχείρηση για τα ιστορικά εκπαιδευτήρια
Όχι όμως για τα παιδιά μας που θα είναι οι ήρωες του αύριο εκείνα τα μικρά μαθητούδια τα παιδιά του Ζηρίδη που θα χτίσουν τη δική τους ιστορία επιτυχίας όπως έκανε και ο Steve Jobs ξέροντας από μικρά που στη ζωή τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα περιμένεις και πως οι δυσκολίες είναι για να σε κάνουν δυνατότερο.
Αλεξία Σβώλου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Βόμβα: Κλείνει ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ιστορικά ιδιωτικά σχολεία
Μαίνεται η φωτιά στην Κάρυστο- Πυρκαγιά και στην Κνωσσό
